Bölüm 4 Superman

16.2K 1.5K 114
                                    



Keyifli Okumalar..



Akıp giden yola bakarken gözlerinin önüne yine o sahne geldi.

Semih ve Ahu ...

Nasıl olurdu böyle bir şey, bu kadar saf mıydı nasıl görememişti.

Elif ilk önce onları sonra da beni bir güzel dövecek diye düşünürken o kalın ses doldu arabanın içinde.

"Bu kadar çok düşünme!"

Adam ise kadının ısrarla kendim giderim demelerinden sonra sinirle arabasına binmiş ama onu orada tek başına bırakamayacağını bildiği, garip duygularla durdurmuştu arabayı.

Ve şimdi yanında sessizce oturan kadının sesini duymaya ihtiyacı vardı.

Sanki kadının düşüncelerini duyuyor gibiydi ve bu onu sinirlendiriyordu. Onu üzen her kimse canını yakmak istiyordu. Bu hisle direksiyonu sıkıp konuşuvermişti.

"Ağlayıp kafanı mı şişirmemi istersin koca adam?" tatlı, oyunbaz bir sesle konuşuvermişti,

deniz gözlü kadın.

Bir an hırçın bir an sakin gelgitler ile şaşırtıyordu adamı.

"Düşüncelerin de kafamı şişiriyor merak etme, en azından konuş da delirdiğimi düşünmeyeyim." Derken ciddiydi adam.

"Sen her şeyi duyar mısın böyle?"

"Bilmem, duyuyor muşum demek ki."

"Bu doğaüstü bir güç" derken iyiden iyiye eğleniyordu Defne onunla.

"Bu süper güçleri olan kahramana orda neler olduğunu anlat ki sana yardımcı olsun."

Şimdide kadının kalbi teklemişti. Bu adam o koca cüssesi ile bir kahraman gibi kurtarmıştı sanki onu içinde ki acıdan.

Bu hissin güzelliği ile konuştu.

"Kahramanım beni evime götürsün başka bir şey istemiyorum, yine de teşekkür ederim koca adam."

"Koca adam ha?"

"Evet kocamansın baksana."

"Sende küçücüksün küçük hanım."

Arabanın içinde birlikte olmaktan ikisi de mutluyu o an.

"Sen o restoran da mı çalışıyorsun?"

"Sayılır."

"Nasıl sayılır." Derken merakla bakmıştı kadın.

"Evet orada çalışıyorum." Uzatmak istememişti adam. Şu anda işi hakkında konuşmak istemiyordu kadınla. Onu tanımak istiyordu.

Genç kadının konuşmasına izin vermeyerek o sordu.

"Sen okuyor musun?"

"O kadar da küçük değilim superman psikoloğum ben."

"18 yaşında sanmıştım ben seni." Derken ikisi de eğleniyorlardı.

Adam genç kadını düşüncelerinden ayırdığı ve yüzünün gülümsemesini sağladığı için kendini gerçekten de bir superman gibi hissediyordu.

"Bence sen bir gün bana gel de senin çocukluğuna inelim koca adam."

"Koltuğun varsa gelir uzanırım."

Çok komik dercesine bir ifade ile bakmıştı adama.

"Bende her gün restorana gelip senden çeşit çeşit yemekler ister beğenmez ve delirtirim seni."

SÖZ mü? SÖZ.(tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin