🌺Zawgyi🌺
' ငါေတာင္းပန္ပါတယ္ ေရႊရည္ရယ္။မေသပါနဲ႔ဦး '
ေသေနျပီျဖစ္တဲ႔ ေရႊရည့္လက္ကိုကိုင္ကာ မေသပါနဲ႔လို႔ ေက်ာက္
ရုပ္လိုထုိုင္ရြတ္ေနတာ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ရွိျပီလဲမသိေတာ့။ေသြးရဲ႕
မ်က္ရည္ေတြေတာင္ ေျခာက္ကုန္ျပီ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တံခါးေလာ့ခ္ဖြင့္သံၾကားလိုက္ရျပီး ကိုတိမ္ယံနဲ႕
အန္တီေလးဝင္လာသည္။
' ဘုရားေရ . . . '
' ေသြး . . . ေသြး ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ '
မေမ်ွာ္လင့္ေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အံ႔ၾသသြားတဲ႔ အန္တီေလးနဲ႕
အေျပးအလႊားလာထူတဲ႔ ကိုတိမ္ယံ႔ကို စကားတစ္ခြန္းသာေျပာ
လိုက္ႏိုင္သည္။
' ေရႊရည္ေလ . . . ေသျပီ '
' ေတာ္ျပီ ဒါေတြမေျပာနဲ႔ေတာ့ ေသြး။အျပင္ထြက္ရေအာင္ '
ကိုတိမ္ယံက ေသြးကို တြဲေခၚကာ အျပင္သို႔ ေခၚထုတ္သြားသည္။
အျပင္က ခံုတန္းေလးတြင္ထိုင္ခိုင္းျပီး ေဆးတစ္လံုးတိုက္
သည္။ေသြးအခန္းထဲသို႔ အန္တီေလးနဲ႔အတူ ယူနီေဖာင္းဝတ္ရဲ
သားအခ်ိဳ႕ႏွင့္ လူမ်ားဝင္သြားသည္။ထို႔ေနာက္ ကိုတိမ္ယံရဲ႕ပခံုး
ကိုမွီ၍ ေသြးအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တိမ္ယံလင္းသည္ သုသာန္အျပင္ဘက္တြင္ ကားရပ္၍ အထဲမွ
လူစုေဝးေနတဲ႔ အုတ္ဂူတခုဆီ ေလ်ွာက္လာခဲ႔သည္။အုတ္ဂူေဘး
နားတြင္ မႈိင္ေတြျငိမ္သက္ေနတဲ႔ ေသြးနားသို႔ သူခ်ဥ္းကပ္သြား
သည္။
' မျမဴ ႏွင္း အသက္(၂၅)ႏွစ္ '
အုတ္ဂူျဖဴ ျဖဴ ေပၚမွစာတန္းမ်ားကို ေသြးက မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲ
ေငးၾကည့္ေနသည္။
' ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သနားပါတယ္ '
' သူက ေကာင္မေလးတေယာက္ကို ေလွကားကတြန္းခ်တယ္
ဆို '
' စိတၱဇေဝဒနာသည္လို႔ ေျပာတယ္ '
' အဟမ္း . . . '
သူ ေခ်ာင္းဟန္႕လိုက္မွ ေဘးနားမွ တီးတိုးေျပာဆိုေနၾကတဲ႔ အ
ေဒၚၾကီးမ်ား ပါးစပ္ပိတ္သြားသည္။ေသြးနဲ႔ အေဖာ္လာတဲ႔ ေဒၚသ
ဇင္ျမင့္က အမူအရာျဖင့္ ေသြးကိုေခၚထုတ္ရန္ ေျပာသည္။
YOU ARE READING
သက်တံ့ရောင်လိပ်ပြာ
Romanceစာအုပ်တခုဟာ အတိတ်ဖြစ်နိုင်သလို ပစ္စုပ္ပန်လို့လည်း ယူဆနိုင်တယ်။ဒါပေမယ့် လူတယောက်ရဲ့အနာဂတ်က ထိုစာအုပ်ပြဌာန်းထားသလို ဖြစ်နေခဲ့ရင် . . . လူတွေရဲ့ သနားစရာကံကြမ္မာက အရမ်းချစ်လွန်းရင် မုန်းသွားတတ်သလို အရမ်းမုန်းနေရင်းနဲ့ ချစ်သွားတတ်တယ် . . .
