Me? Without you? Nah.. [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

Κεφαλαιο 9 *the truth*

Απόλυτη ησυχία επικρατούσε...
Μα: θα μου εξηγήσεις?
Εγώ: έλα εδώ
Ειπα και κατευθυνθηκαμε σε ενα παγκάκι.
Εγώ: οι γονεις μου είναι χωρισμένοι όπως ηδη ξες....
Μα: ναι...
Εγώ: ε λοιπον ο μπαμπάς μου τα χει με την μαμά του...οπότε αυτο μας κανει κάτι σαν αδερφια. Όμως δεν έχουμε καμία αλλη σχέση συγγενική
Μα: και δηλαδή κοιμηθηκες στον πατέρα σου και ηταν εκεί?
Ειπε καπως ανησυχα. Ω ελα τωρα μην μου πεις οτι ζηλευει τον Στεφανο!  Καλα δεν εγιναν και λιγα... αλλα ενταξει για τον Στεφανο μιλαμε!
Εγώ: εμ..ναι
Μα: σε εμπιστεύομαι Ελλη...

Σκέφτηκα το φιλι μου με τον Στέφανο και ήθελα απλα να του τα πω όλα με εμπιστευόταν και εγώ του έλεγα ψέματα
Εγώ: Ματέο...
Ήμουν έτοιμη να του το πω
Μα: ναι?
Εγώ:εγώ....
Μα: εσυ τι?
Εγω: εε τιποτα ευχαριστω..
Δεν μπόρεσα δεν ήμουν έτοιμη ακόμα να ρισκαρω να τον χάσω για ενα ηλίθιο φιλί. Δεν θα του πω τιποτα το αποφασισα ηταν μια λαθος κινηση και απλα θα την ξεχασουμε
Μα: έλα εδώ
Με σφίγγει στην αγκαλιά του, η πιο ωραία αγκαλιά του κοσμου και οι ματιες μας κλειδωνουν
Εγώ: δεν θέλω να σε χάσω ποτε
Μα: δεν θα παω πουθενά
Εγώ: σαγαπω
Με φιλησε. Δεν θα συνηθισω ποτε να με φιλάει. Οτι κανει το κανει υπέροχα. Είναι οτι καλυτερο μου έχει συμβει. Όλη η υπόλοιπη μέρα έμοιαζε σαν ατελειωτη. Καθηγητες που βαριοντουσαν που αναπνεουν, τα παιδια να κανουν μαλακιες συνεχως και επιτέλους τελειωσαμε. Γυρισαμε μαζι σημερα σπίτι και θα κοιμομουν μονη μου η μητερα μου ηταν εκτός πολης για ενα δυημερο. Φοβόμουν λίγο αλλά την έπεισα οτι θα ημουν μια χαρα. Στον δρόμο προς το σπίτι:
Εγώ: θες να έρθεις σπίτι μου να κατσουμε? θα είμαι μονη μου για τις επόμενες δύο μέρες
Απευθυνθηκα στον Ματεο και με κοιταξε αφου πριν λιγο ηταν αφηρημένος κοιτοντας την οθονη του κινητου του
Μα: οκευ θα κάτσω λίγο
Εγώ: κάτσε μέχρι το βράδυ ρεε
Του ειπα με παρακλητικό υφος
Μα: εε δεν ξέρω...
Εγώ: πλιζζ
Φώναξα ενω πηδουσα πάνω του
Μα: καλά καλά
Ειπε στο τελος ηττημένος και σηκωσε τα χερια του ψηλα σαν ενδειξη παραίτησης
Εγώ: γι αυτό σαγαπω
Είπα γλυκα και τον φιλησα στο μάγουλο. Φτάσαμε στο σπίτι και πήγαμε στο δωμάτιο μου, ξαπλωσαμε και οι δυο και απλα μιλούσαμε για καμποση ωρα.
Εγώ: βαρέθηκα
Καλψουρισα
Μα: τι θες να κανουμε μωρο μου?
Εγώ: Μμμ... Δεν ξέρω
Έβαλε το χερι του στην μέση μου και με τράβηξε πιο κοντά του. Χαμογέλασε και με φίλησε απαλα. Τον ξαναφιλησα. Το φιλι μας επεκτησε περισσοτερο βαθος δαγκωσε το κατω χειλος μου και ασυναισθητα τύλιξα τα χερια μου στο πισω μερος του κεφαλιου του τραβοντας του απαλα τα μαλλια. Ενας αναστεναγμος του ξεφυγε και χαμογελασα πανω στο φιλι μας. Εβαλε τα χερια του μεσα απο την μπλουζα μου και αρχισε να ακουμπαει ολο μου το σωμα. Με μια αποτομη κινηση μου εβγαλε την μπλουζα και πηγε να ξεκουμπωσει το σουτιεν μου. Δεν ενιωθα ανετα κανοντας το αυτο ηθελα να τον σταματησω αλλα δεν ηθελα να τον απογοητευσω. Η ανασα μου ηταν πολυ γρηγορη και μαλλον καταλαβε την αμηχανια μου γιατι σταματησε αποτομα και με κοιταξε. Ναι ντραπηκα ειναι η αληθεια φοβαμαι μηπως τον απογοητευσω μηπως δεν ειμαι αρκετα καλη. Απο τις σκεψεις μου με εβγαλε η φωνη του
Μα: ειναι ενταξει αν δεν θες
Μου ειπε γλυκα και τον κοιταξα προσπαθοντας να κανω το χαμογελο μου οσο πιο πιστικο γινοταν. Δεν απαντησα και μου εδωσε την μπλουζα μου, ξαναντυθηκα και ξαπλωσαμε παλι στο κρεβατι