κεφαλαιο 33 *clubbing*

492 42 4
                                    


Ελλης POV
Εβαλα τις πιτζαμες μου και ξαπλωσα στο κρεβάτι αφου ο Λουκάς φορεσε κατι πιο ανετο ηρθε και ξαπλωσε διπλα μου. Χωθηκα στην αγκαλια του ωσπου μας πηρε ο υπνος.

                        ................

ΦΩΣ, ΗΛΙΟΣ, ΜΕΡΑ
ιου....
Σηκωθηκα αναγκαστικά απο το κρεβατι αφου ο ηλιος που εμπαινε στο δωματιο με εκανε να ξυπνησω. Ευτυχώς δεν ξυπνησα τον Λουκα που φαινοταν ανενόχλητος με ολο αυτο το φως στο δωματιο. Κατευθύνθηκα προς την κουζινα και εφτιαξα εναν δυνατο καφε. Καθησα στο τραπεζι και αρχισα να πινω τον καφε μου. Το κουδουνι ακουστηκε. Δεν εχω ιδεα ποιος μπορει να ειναι. Ανοιξα την πόρτα και ειδα τον Ματεο να με περιμενει απο πισω. Ντα φακ?
Μα: εμμ γεια... μπορω να περασω?
Εγω:  μπα? Δεν θα με βρισεις αυτη τη φορά?
Μα: σε παρακαλω Έλλη μην αρχιζεις προσπαθω να ειμαι οσο πιο φιλικος μπορω...
Εγω: τελος παντων περασε...
Ειπα και με διστακτικά βηματα μπηκε μεσα. Κατευθύνθηκε προς τον καναπε ακουμπώντας τους αγκώνες στα γονατα του.
Μα: ειμαστε μόνοι?
Εγω: δεν εχει σημασια...
Μα: τελος παντων ηθελα απλα να σου πω μια συγγνωμη που δεν σε πιστεψα απο την αρχη και δεν σε αφησα να μου εξηγησεις. Σου φερθηκα απαισια και απλα το μονο που ζηταω ειναι να με συγχωρέσεις...
Εγω: εε... Ματεο εγω..
Δεν προλαβα να πω λεξη και ενας μισογυμνος Λουκάς ξεπρόβαλε απο το υπνοδωματιο
Λου: Έλλη ποιος ειναι αυτος?
Εγω:εεεε.... α-αυτος ει-ειναι ο ....
Δεν προλαβα να τελειωσω και ο Λουκας με προλαβε. Και γιατι τραυλιζω γαμωτο?!
Λου: Λουκας
Ειπε ανετος και κοιταξα παλι τον Ματεο. Εκεινος εδειχνε... θυμωμενος?
Εγω: Εμ Ματέο πιστευω δεν ειναι η κατάλληλη στιγμη για να μιλησουμε
Μα: οπως θες...
Ειπε εκνευρισμένος και βγηκε απο το σπιτι κοπανοντας την πορτα πισω του.
Λου: και αυτος ηταν?
Ρωτησε μπερδεμενος ο Λουκας
Εγω: αυτος.. ηταν.. ο πρωην μου...
Λου: οξύθυμος τυπος...
Εγω: ειναι λιγο...
Λου: κοιτα Έλλη... εγω μεθαύριο φευγω οποτε δεν γίνεται να συνεχισουμε αυτο.. ξερεις..
Εγω: ναι ξερω...
Λου: να ξερεις οτι ησουν και θα εισαι απλα υπεροχη και δεν φανταζεσαι ποσο χαρούμενος ειμαι που μπορω επιτελους να σου λεω ολα αυτα..
Εγω: ελα σταματα τωρα θα με κανεις να σε κρατησω εδω με το ζοριι
Ειπα γελωντας και υστερα γελασε και εκεινος.

Ματεο POV
Φυσικα και βρηκε αλλον. Σιγα μην περίμενε εμενα. Την εχασα γαμωτο. Την εχασα μεσα απο τα χερια μου... Ημουν σκετος μαλακας... αλλα την αγαπω τοσο γαμωτο. Γιατι να θελει να ειναι μαζι μου ομως? Νοιωθω τοσο βρώμικος που εκανα ολα αυτα... Μου λειπει τοσο γαμημενα πολυ... τι μου εχει κανει... Εκεινη δεν με σκεφτεται καν πλέον και εγω λιωνω για παρτη της. Ισως αυτος ο Λουκας την κανει πιο ευτυχισμένη απο οτι την εκανα εγω αλλα ισως ειναι πολυ εγωιστικό αλλα δεν θελω να ξερω οτι ανήκει σε αλλον. Το κινητο μου δονηθηκε και ειχα ενα μυνημα
Ελλη( θες να βγουμε αυριο να μιλησουμε μονοι μας?)
Εγω( ναι που και τι ωρα?)
Ελλη( ελα στο παρκο στις 6)
Εγω( οκευ)
Καπως ετσι εκλεισα το κινητο μου. Ισως να μην θελει να ξαναειμαστε μαζι αλλα πρεπει να κανουμε αυτη τη κουβεντα.

Me? Without you? Nah.. [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora