Me? Without you? Nah.. [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]

Κεφαλαιο 12 *haha aw die:)*

Κοιμηθηκα λίγο παραπανω ηταν 12 η ωρα σε καμια ωρα θα ερχόταν η Νάνσι! Σηκώθηκα έφαγα πρωινό και χαζεψα λίγο στο κινητό μου. Μετα απο λίγο ήρθε και η Νάνσι κατα αγχωμενη. Ξεκινησαμε με τα κοριτσιστηκα μας και να ετοιμάζεται. Βάφτηκε έφτιαξε τα μαλλια της και έβαλε κατι γαματα ρούχα που ειχαμε πάρει μαζί απο το εμπορικό.

Ηταν έτοιμη! Ειχαμε αργήσει λίγο αλλά αυτό γίνεται παντα, έτσι δεν είναι?

Νανσις POV

Νμζω θα λιποθύμησω απο το αγχως και αν πω καμια βλακεία και γίνω ρεζίλι? Ουφ... Περατουσα γρήγορα προς το μέρος που ειχαμε δώσει ραντεβου. Εφτασα μετα απο λίγο και ηταν εκει. Με περιμενεε! Κανει πολυ ζεστη ή μονο εγω ζεσταινομαι? Λγκα ανεβηκε η θερμοκρασία, το ακουσα και στο δελτιο καιρου
Στ: γεια....
Είπε τρίβοντας το σβέρκο του σαν ενδηξη αμηχανιας
Εγώ: γεια...
Στ: παμέ?
Εγώ: πάμε
Είπα χαμογελωντας.
Πήγαμε και καθησαμε σε ενα μαγαζί και απλα μιλούσαμε. Ηταν υπεροχος! Τα έκανε όλα τόσο σωστα! Και δυστυχώς ήρθε η ωρα που έπρεπε να φύγουμε...
Στ: θα σε γυρίσω εγώ σπίτι σου
Εγώ: όχι δεν χρειαζεται
Στ: χρειαζεται
Εγώ: όχι αλήθεια
Στ: δεν γίνεται στο πρωτο ραντεβού να σε αφήσω να γυρίσεις μονη σου
Εγώ: ώστε είναι ραντεβού τωρα?
Στ: μπορείς να το πεις και έτσι... Τρ πάμε
Ειπε με ενα πλαγιο χαμογελο και ξερετε τι?
ΔΕΝ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΛΑ

Εγώ: καλαα
Ειπα και μου χαρισε ενα χαμογελο. Δεν μιλούσαμε και πολύ στην διαδρομη. Απλα σκεφτόμουν ποσο υπεροχα είχα περάσει μαζί του. Μακαρι να ηξερα τι σκεφτοταν και εκεινος. Φτάσαμε σπίτι μου
Εγώ: εδώ είναι...
Στ: οποτε υποθέτω λέμε καληνύχτα τώρα...
Εγώ:ναι...
Στ: λοιπον... Καληνύχτα..
Εγώ: καληνύχτα...
Έτεινε να φύγει αλλα η φωνη μου τον σταματησε
Εγώ: Στεφάνε!
Γύρισε και με κοίταξε
Εγω: σε ευχαριστώ πέρασα υπέροχα
Στ: παρακαλώ
Εγώ: ήσουν πραγματικα υπέροχος σήμερα...
Στ:αφού είχα την ομορφότερη σύνοδο
Ειπε και κοκκινισα μακαρι να.μην το προσεξεε
Εγώ: αω
Με πλησίασε αρκετά. Τα πρόσωπα μας ηταν λιγα εκατοστά μακρια. Θα με φιλήσει? Ωχχ τι θα κνω αν με φιλησει? Τα χειλη του σχεδον ακουμπούσαν τα δικά μου. Σε δευτερολεπτα μηδενισε την αποσταση και αφησε ενα απαλο φιλι στα χειλη μου
Στ: καληνύχτα Νάνσι
Εγώ: καληνύχτα...
Δεν το πιστευωω! Μπήκα στο σπίτι με ενα τεράστιο χαμογελο. Ημουν τερμα αφηρημένη και επεσα πανω στον Ματέο.
Μα: τι εχεις εσύ?
Ρωτησε κοιταζοντας με περιεργα
Εγώ: εε?
Ειπα καθως ημουν αποροφημενη στις σκεψεις μου
Μα: τι εχεις εσύ λέω
Εγώ:εεε εγώ...
Μα:α καλά αστο
Ανέβηκα στο δωματιο μου και πήρα την Έλλη τηλεφωνο δεν θα ασχοληθω με αυτον τωρα!

Ελλης POV

Εγω: Ελαα τι έγινε?
Να: με φιλησεε!
Εγώ: όντως?!
Να: ναιπ
Εγώ: αχχ τέλεια πως περασατε γενικά?
Να: λοιπόν στην αρχή...
Η Νάνσι μου είπε τα παντα για το ραντεβου. Δεν τον περίμενα τόσο ρομαντικο να πω την αληθεια. Κλείσανε το τηλέφωνο και έπεσα να κοιμηθω. Αύριο θα βλεπαμε και την καινούρια που θα ερχοταν στην ταξη θα μπορουσαμε να κανουμε και παρεα δεν ξερω!
Ο ίδιος ηχος κάθε πρωι το πολυαγαπημενο μου ξυπνητηρι. Σηκωθηκα με τι ζόρι για ακομα μια φορά... Ετοιμάστηκα και έφυγα για το σχολειο. Εκεί βρήκα τον Ματέο και καθησαμε σε ενα παγκακι αγκαλιά
Χτύπησε το κουδούνι και πήγαμε στην ταξη. Καθησα με την Νάνσι όπως κάθε μέρα και ο καθηγητης μας γνωρισε την καινούρια Αρτεμις την λέγανε καλη μου φανηκε. Λιγο ντροπαλη αλλα σιγουρα εχει αυτοπεποίθηση για τον εαυτο της, ηταν πολυ ομορφη άλλωστε.
Καθηγητης: που έχει καινή θέση?
Ο Ματέο και άλλο ενα αγόρι σήκωσαν το χερι τους ηταν οι μόνοι που κάθονταν μονοι
Καθ: που θες να καθησεις?
Αρτεμις: Εμμ..εκεί
Είπε και έδειξε την θέση δίπλα στον Ματέο
Καθ: ωραία μπορείς να καθησεις. Παιδιά να είστε ευγενικοί με την νέα συμμαθήτρια σας δεν θελω να την φερετε σε δυσκολη θεση και ναι Κωνσταντινίδη σε εσεννα μιλαω κυριως!
Ειπε και κοιταξε εναν συμμαθητη μου με δολοφονικό βλεμμα
-: ενταξει κυριε η Άρτεμις θα περασει πολυυυ ωραιαα
Ειπε με ενα πονηρο χαμογελο ο συμμαθητης μου και ο καθηγητης δεν του εδωσε σημασια
Καθ: αυτο ισχυει βεβαια και για του υπολοιπους
Τάξη: ναι...
Καθ: ωραία και τωρα πάμε στο μαθημα...
Η ωρα πέρασε και χτύπησε το κουδουνι. Κατευθύνθηκα προς το μέρος της για να την γνωρίσω
Εγώ: γεια εγώ είμαι η Έλλη
Αρ: Άρτεμις χαρηκα
Εγώ: και εγώ
Ειλα και της χαμογελασα εκεινη με αγνόησε και απευθυνθηκε στον Ματέο
Αρ: Ματέο μπορείς να μου δείξεις λίγο το σχολείο? Είμαι λίγο χαμένη
Του ειπε πεταριζοντας τα βλέφαρα της και ΑΧΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΩ:)
Μα: Εμμ φυσικά
Ειπε ο Ματέο τριβοντας το σβερκοε του και κοιτεξε στιγμιαία εμενα για να δει την αντιδραση μου
Αρ: ευχαριστώ πολυ

Heyy
Χμμ Άρτεμις εε?
Χεχε *σατανικο γελιο*
Τι μου κανετε?
Παντα καλα
Αστερακι και κομμ?
Καλα και κανα follow δεν με χαλαει να ξερετε:)
ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
~Ευα~