Κεφαλαιο 29 *knock knock*

513 43 3
                                    


Ματεο POV
Γύρισα σπιτι μετα απο αυτο και πηρα τηλέφωνο την Άρτεμις. Καπου έπρεπε να εκτονωθω. Ηρθε σπιτι μου και ολες μου οι κινησες κατα την διάρκεια του σεξ ηταν πολυ έντονες και γεματες θυμο. Δεν με ενοιαζε αν την ποναγα καπως επρπεε να τα βγαλω ολα απο μεσα μου. Ασε που νομιζω της αρεσε κιολας. Ξαπλωσαμε και οι δυο λαχανιασμενοι στο κρεβατι και με ρωτησε κατι που δεν περιμενα να ακουσω
Αρ: τι εχεις σημερα?
Εγω: τιποτα γιατι να εχω κατι ας πουμε?
Αρ: ησουν πολυ καπως και το κατάλαβα δεν ειμαι χαζη

ΓΚΟΥΧ ΓΚΟΥΧ

Εγω: ειμαι μια χαρα αληθεια
Αρ: φανταζόσουν αλλη στη θεση μου ετσι?
Εγω: τι λες οχι ουτε καν...

Οκ αυτο ακούστηκε σαν να προσπαθουσα να πεισω τον εαυτο μου περισσοτερο...
Αρ: εγω φευγω..
Ειπε και σηκωθηκε φορώντας τα ρουχα της
Εγω: ελα ρε μωρο μουυ
Αρ: οχι Ματέο να αποφασισεις τι θες και μετα θα ερθω αν τελικα παρεις την σωστη αποφαση
Εγω: τς....
Ηταν το μονο που ειπα πριν βγει έξαλλη απο την πορτα. Ξερω οτι αυριο θα ερθει και θα με παρακαλαει να την ευχαριστήσω με τον οποιοδηποτε τροπο οποτε δεν εδωσα περεταίρω σημασία. Μετα απο καποια λεπτα η Νάνσυ μπουκαρε στο δωματιο μου χωρις να χτυπησει ουτε πορτα ουτε τιποτα.
Εγω: εεεεε πως μπαινεις ετσι?
Εκρινη αγνόησε αυτο που της ειπα και απλα συνεχισε
Νανσυ: τι της εκανες και σε εβριζε σε ολο το δρομο προς το σπιτι της?
Ειπε και προσπαθουσε να κρατησει πισω το γελιο της
Εγω: να μην σε νοιαζει
Νανσυ: σαν πολλα νευρακια δεν εχουμε?
Εγω: βγες απο το δωματιο μου ελα πολυ εκατσες
Ειπα καθως την εσπρωχνα προς τα εξω

Ελλης POV

Εγω: μπορεις να μεινεις εδω το βραδυ αν θες.. Σε αυτο το σπιτι εμενα με την μαμα μου αλλα τωρα ειναι στη Δανία και εχει μεινει αδειο.
Λου: εε δεν ξερω
Εγω: εεελα εχω να σε δω τοσο καιροο
Λου: καλα αντε θα μεινω...
Εγω: τελειαα παω να βαλω πιτζαμες και ερχομαιι
Ειπα.τραγουδιστα και μπηκα στο μπάνιο.

Λουκας POV
Πουστη μου ειναι ακομα πιο ομορφη απο τοτε. Θελω τοσο πολυ να την πιασω και να μην την αφησω αλλα μου ειχε ξεκαθαρίσει τι νοιωθει για εμενα καιρο πριν.. δεν ξερω αν θα συγκρατησω τον εαυτο μου για ενα ολοκληρο βραδυ μαζι της. Παντα ειχε αυτο το κατι που με τρελενε. Μπορει να με αναψει μονο με ενα άγγιγμα της.
Ελ: ετοιμηηη θα ερθεις?
Εγω: που να ερθω?
Ελ: μεσα να ξαπλωσουμε βλακα
Εγω: τ-τι στο ι-ιδιο κρεβατι?
Μαλακα μην τραυλιζεις για το θεο!
Ελ: ναι γιατι υπαρχει προβλημα?
Ειπε κοιτοντας με με ενα στραβο χαμογελο
Εγω: κ-κανενα τι προβλημα ν-να υπαρχει δ-δηλαδη...
Ελ: τελεια αντε ελα
Εγω: ερχομαι...

Me? Without you? Nah.. [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]Where stories live. Discover now