Κεφαλαιο 27 * I don't care*

473 40 2
                                    

Πήγα μπροστά στην ντουλάπα μου και αποφάσισα να φορέσω ενα κολλαν με ενα ασπρο φανελάκι. Να πω την αληθεια βαριομουν να ετοιμαστω ιδιεταιρα. Άφησα τα μαλλια μου κάτω και έφυγα απο το σπίτι για να πάω στης Νάνσι. Χτυπησα το κουδούνι και ευτυχώς μου άνοιξε εκείνη.
Βέβαια, το άλλο το ζώον είναι απασχολημένος με την αλλη την μοσχαρα. Χαιρέτησα την Νάνσι και πήγαμε στο σαλόνι για να αποφασίσουμε ποια ταινία θα δουμε. Αφού βρήκαμε μια που μας άρεσε την βαλαμε να παίξει.

Μετα απο δυο ώρες περιπου τελειωσε και ήμουν έτοιμη να φυγω. Ανεβηκα στον πανω όροφο που ηταν το δωμάτιο της Νάνσι για να πάρω το κινητό μου. Πέρασα εξω απο το δωμάτιο του Ματέο και απο μέσα ακουγοντουσαν.... Αφηστε τι ακουγοταν. Το προσπέρασα γρήγορα, πήρα το κινητό μου και βιαστικά έφυγα. Δεν μπορουσα να τους ακούω. Ιουυυυ. Ουτε να τους φανταστώ δεν θέλω. Καληνυχτησα την Νάνσι και εφυγα. Γύρισα σπίτι μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.
Σκεφτομουν ποσο ευτυχισμένοι ειμασταν μαζί πριν ερθει ο Άλεξ... Μου λείπει κάπως. Αλλά κάποια στιγμη θα τον ξεπεράσω και θα προχωρισω όπως έκανε και εκείνος. Ναι αυτό θα κανω. Αν αυτουνου του ηταν τοσο ευκολο να με ξεπερασει τοτε θα μου ειναι και εμενα.

Ματέο POV
Η Άρτεμις έφυγε κατα τις 2 το βράδυ και κατεβηκα στο σαλόνι οπου καθόταν η Νάνσι. Κοίταξα τριγύρω και είχε ανοιγμένα αναψυκτικά και μισοφαγωμενα πατατακια
Εγώ: ποιος ηταν εδώ?
Να: η Έλλη
Είπε αδιάφορα με ενα υφακι που μου την έσπαγε τόσο πολύ
Εγώ: και γιατί ήταν εδώ?
Είπα θυμωμένος.
Να: γιατί ετσι! Εσυ ήσουν με την γκομενα σου έτσι κι αλλιως τι σε νοιάζει?
Εγώ: και δλδ δεν μπορούσες να πας εσύ σπίτι της έπρεπε να ερθει εκείνη εδώ?
Να: ναι γιατί είναι η κολλητή μου και δεν θα μου λές τι να κάνω! Έτσι κι αλλιως όλοι ξέρουμε οτι ακόμα σε νοιάζει τι κάνει η Έλλη
Εγώ: χεστηκα τι κανει η Έλλη με την κωλοζωη της. Δεκάρα δεν δίνω να μάθω!
Να: χμμ αυτο πιο πολύ ακούστηκε σαν να προσπάθεις να πεισεις περισσότερο τον εαυτό σου παρα εμένα δεν νομίζεις?
Είπε ήρεμα με ενα ειρωνικό χαμόγελο που με εξόργιζε ακόμα περισσότερο
Εγώ: δεν γαμιεστε λέω γω...
Είπα και έφυγα. Πήγα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου. Δεν με νοιάζει η Έλλη. Το ξέρω, το ξέρω πολύ καλά. Οτι κι αν κανει χεστηκα πλέον εμείς έχουμε τελειώσει οριστικά δεν θα πρεπε να με νοιάζει σωστα? Με τις σκέψεις μου αποκοιμηθηκα. Το πρωι με ξύπνησαν φωνές μέσα στο δωμάτιο.
Αρτεμις: Μωρο μου ξυπναα
Εγώ:Μχμμμ
Αρ: Ελααα έχω ορεξουλεςς
Εγώ: και εγώ που είπαμε οτι φταιω?
Αρ: Ματεοο!
Εγώ: τιι?!
Η Άρτεμις σκαρφάλωσε πάνω μου και αρχισε να πειράζει τα μαλλια μου. Υπο κανονικές συνθήκες τώρα θα την είχα βάλει κάτω και θα την εκανα να με παρακαλαει. Αλλά ήταν 9 το πρωι! Νυσταζω! Δεν εξηγηται αλλιως εγώ παντα έχω όρεξη για σεξ..
Εγώ: Άρτεμις φύγε από πανω μου...
Αρ: τι εχεις μωρακι μου?
Κλαψουρισε και ειλικρινα τα νεύρα μου δεν ηταν καλα. Μπορουσα άνετα να την κατεβασω κάτω απο το κρεβάτι χωρίς πολύ ευγενικό τροπο αλλά συγκρατήθηκα.
Μα: απλα νυσταζω
Είπα και φάνηκε περισσότερο σαν να προσπαθούσα να πεισω τον εαυτό μου παρα εκείνη. Αλλά όχι αυτό ηταν απλα νυσταζα
Αρ: καλά...
Μουτρωσε και κατέβηκε επιτέλους απο πανω μου. Κουκουλωθηκα μέχρι πανω και γύρισα πλευρό μήπως μπορουσα να ξανακοιμηθω όσο την άκουγα να φεύγει μα μάταια δεν με έπαιρνε πλεον ο ύπνος. Σηκώθηκα απο το κρεβάτι εκνευρισμένος που μου χάλασαν τον ύπνο μου και πήγα στην κουζίνα οπου καθόταν η Νάνσι
Να: τι έγινε δεν ειχαμε ορεξουλες σήμερα?
Δεν Μίλησα και την κοίταξα με ενα ανεκφραστο βλέμμα που είχε και ενα ελάχιστο κομματάκι εκνευρισμού μέσα.
Να: Νωρίς έφυγε πάντως...
Εγώ: τι θες?
Να: εγώ? Τίποτα...
Εγώ:μάλιστα...
Δεν το συνέχισα δεν είχα όρεξη για τις μαλακιες της πρωι πρωί αν και ήξερα περί τίνος πρόκειται. Αποφάσισα να πάω μια βόλτα μόνος μου να περάσει η ωρα. Έβαλα μουσική στα ακουστικά μου και προχωρούσα. Θα πήγαινα σε ενα παρκο εδώ κοντά απλα να κάτσω. Πλησιάζοντας εκεί είδα μια κοπελα δεν μπορουσα να καταλάβω ποια είναι. Πλησίασα λίγο παραπάνω και κοίταξα λίγο καλυτερα. Η κοπελα τελικά ηταν η Έλλη. Να πάω να την χαιρετησω? Μετα απο πολύωρη σκέψη αποφάσισα να πάω να της μιλήσω. Δεν με είχε δει ακόμα όσο περπατούσα προς το μέρος της εκείνη σηκώθηκε και αγκάλιασε εναν τυπο λίγο πιο πέρα. Αυτον περίμενε?! Και ποιος είναι αυτός?! Τι δουλεια έχει μαζί της?!
.
.
.
.
.
Φυσικά και δεν με νοιάζει τι κανει. Ας κανει οτι θέλει με οποίον θέλει. Έτσι κι αλλιως εμένα δεν μου πέφτει λογος τι κανει

Χαιι
Ευα χιαρρ
Αργησα να βαλω:(
Ενιγουειι
Αστερακιι
~Ευα~

Me? Without you? Nah.. [ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ]Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora