Dokunma

1.6K 108 53
                                    

Cansu

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım anaaa ilk defa doğru düzgün bir odadaydım çünkü ilk kaçırılmamda resmen harabe gibi bir yerdeydim .

Beni kaçıranların kim olduğu hakkımda bir fikrim yoktu kimdi ki bu adamlar ne istiyorlardı benden kafamı kaldırmak istedim fakat başımda müthiş bir ağrı vardı ve geri yatmak zorunda kaldım .

Kapı sertçe açılmasıyla kafamı kapıdan tarafa çevirdim .
Bu adam beni kaçıranların arasında yoktu uzun boyu ,  geniş omuzları  , kirli sakalları ve kahverengi gözleriyle gayet yakışıklı ve iyi birine benziyordu

"Beni buraya neden getirdiniz "

"Şimdi sana bir kere anlatacağım ve sonra işe koyulacaksın anladın mı "

"A-anladım "

Yatağın kenarına yaklaşıp  ayağını yatağın kenarına koyup  elinide dizinin üstüne koymuş bana bakıyordu .

"Bir yaralı var ve sen  onu amaliyat ediceksin  "

"Ama ben doktor değilim hemşireyim amaliyat yapamam "

"Bak güzelim sen beni anlamadın heralde nesin kimsin beni ilgilendirmez senden rica  da etmedim emrettim o adamı amaliyat edip iyi edeceksin  "

Kafamı zoraki salladım ve yutkundum hadi bakalım cansu yine aldın o tatlı başına belayı .

"Aferim işte böyle şimdi kalk  ve yürü "

Yataktan kalkıp adamın gösterdiği kapıdan çıkıp önden önden yürümeye başladım nereye gideceğimi bilmediğim için her dakika arkama bakıp adamdan komut alıyordum sonunda bir kapının önünde durduk ve kolunu omzumun üstünden geçirip kapıyı açtı bende içeri girdim  .

"İşte yaralı burda gögsünde bir tane kurşun var ve amaliyat malzemeleri yok  seninde bu amaliyatı bitirmen için iki saatin var he şunu unutma abim ölürse sende ölürsün hemşire "

Bu neydi ya sanki doktorluk sınavına giriyordum Allahım ben ne yapacağım şimdi ,  hiç ameliyat yapmamıştım ki ben şimdi nasıl yapacaktım sen yardım et Allahım .

Adamın kim olduğunu merak ettiğim için bir adım attım ve adamın yüzünü görmemle şoka girdim resmen .

Bu adam mı yaralanmıştı ateş ,  yusufun babası Allahım asıl şimdi ne yapacaktım ben .

"İki saatin başladı hemşire  ne yapacaksan acele yap  abim çok kan kaybetti onun hayatı için tehlikeli olan her dakkika senin için daha tehlikeli "

"Ameliyat eşyalarına ihtiyacım  var ben nasıl çıkarırım yoksa o kurşunu "

"Alper "

Adam gür sesiyle  gözlerini benden ayırmadan  birini çağırmıştı

Çağırdığı kişi gelip elinde tuttuğu bıçağı ona vermişti .

"Bu bıçakla "

"Nasıl "

"Nasıl olduğunu sorma işte yap, çıkar bir şekilde o kurşunu "

Kafa sallayıp elindeki bıçağı aldım sanırım bıcağı kızdırmışlardı sıcak olduğu elimin yanmasından anladım.

Ateşin yattığı yatağın yanına yaklaştım ve kenarına oturdum .

Bıçağı kaldırıp göğsüne yakın tuttum ellerim titremeye başladı ben , ben yapamayacaktım bir insanın hayatını tehlikeye sokamazdım .

"B-ben yapamam nasıl çıkaracağımı bilmiyorum kurşunu "

"Ne demek yapamam , canına mı susadın kızım sen çabuk çıkar şu kurşunu kan kaybediyor adam müdahale etmessen ölür "

Ateş Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin