Cansu
Gözlerimi açtığımda bir odadaydım anaaa ilk defa doğru düzgün bir odadaydım çünkü ilk kaçırılmamda resmen harabe gibi bir yerdeydim .
Beni kaçıranların kim olduğu hakkımda bir fikrim yoktu kimdi ki bu adamlar ne istiyorlardı benden kafamı kaldırmak istedim fakat başımda müthiş bir ağrı vardı ve geri yatmak zorunda kaldım .
Kapı sertçe açılmasıyla kafamı kapıdan tarafa çevirdim .
Bu adam beni kaçıranların arasında yoktu uzun boyu , geniş omuzları , kirli sakalları ve kahverengi gözleriyle gayet yakışıklı ve iyi birine benziyordu"Beni buraya neden getirdiniz "
"Şimdi sana bir kere anlatacağım ve sonra işe koyulacaksın anladın mı "
"A-anladım "
Yatağın kenarına yaklaşıp ayağını yatağın kenarına koyup elinide dizinin üstüne koymuş bana bakıyordu .
"Bir yaralı var ve sen onu amaliyat ediceksin "
"Ama ben doktor değilim hemşireyim amaliyat yapamam "
"Bak güzelim sen beni anlamadın heralde nesin kimsin beni ilgilendirmez senden rica da etmedim emrettim o adamı amaliyat edip iyi edeceksin "
Kafamı zoraki salladım ve yutkundum hadi bakalım cansu yine aldın o tatlı başına belayı .
"Aferim işte böyle şimdi kalk ve yürü "
Yataktan kalkıp adamın gösterdiği kapıdan çıkıp önden önden yürümeye başladım nereye gideceğimi bilmediğim için her dakika arkama bakıp adamdan komut alıyordum sonunda bir kapının önünde durduk ve kolunu omzumun üstünden geçirip kapıyı açtı bende içeri girdim .
"İşte yaralı burda gögsünde bir tane kurşun var ve amaliyat malzemeleri yok seninde bu amaliyatı bitirmen için iki saatin var he şunu unutma abim ölürse sende ölürsün hemşire "
Bu neydi ya sanki doktorluk sınavına giriyordum Allahım ben ne yapacağım şimdi , hiç ameliyat yapmamıştım ki ben şimdi nasıl yapacaktım sen yardım et Allahım .
Adamın kim olduğunu merak ettiğim için bir adım attım ve adamın yüzünü görmemle şoka girdim resmen .
Bu adam mı yaralanmıştı ateş , yusufun babası Allahım asıl şimdi ne yapacaktım ben .
"İki saatin başladı hemşire ne yapacaksan acele yap abim çok kan kaybetti onun hayatı için tehlikeli olan her dakkika senin için daha tehlikeli "
"Ameliyat eşyalarına ihtiyacım var ben nasıl çıkarırım yoksa o kurşunu "
"Alper "
Adam gür sesiyle gözlerini benden ayırmadan birini çağırmıştı
Çağırdığı kişi gelip elinde tuttuğu bıçağı ona vermişti .
"Bu bıçakla "
"Nasıl "
"Nasıl olduğunu sorma işte yap, çıkar bir şekilde o kurşunu "
Kafa sallayıp elindeki bıçağı aldım sanırım bıcağı kızdırmışlardı sıcak olduğu elimin yanmasından anladım.
Ateşin yattığı yatağın yanına yaklaştım ve kenarına oturdum .
Bıçağı kaldırıp göğsüne yakın tuttum ellerim titremeye başladı ben , ben yapamayacaktım bir insanın hayatını tehlikeye sokamazdım .
"B-ben yapamam nasıl çıkaracağımı bilmiyorum kurşunu "
"Ne demek yapamam , canına mı susadın kızım sen çabuk çıkar şu kurşunu kan kaybediyor adam müdahale etmessen ölür "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ateş
روحانياتAteş cansunun yanağına elini koydu "Sen yoktun o zamanlar çocukluğum da en çok yağmuru severdim ben ... Ne zaman bir dert gelse bana, yağmur yağar , dinler,dokunur ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım ... Ateşim sönerdi ... Sonra büyüdüm ... Gözle...