Ateş

KÜÇÜK

Cansu

Kalp ağrırmıydı ağrımaz dı dimi peki benim kalbim neden ağrıyordu neden nefes alamayacak gibi oluyordum neden bu kadar canım yanıyordu az önceki yaşananlardanmı yoksa babamın başka bir kadına dokunduğunu öğrendiğimdenmiydi .
Sahi ben daha demin ne yaşamıştım bir oyunun içinde kukla gibi ordan oraya savrulmuştum , yapmaz dediğim insanlar acıtmıştı hep canım güvendiğim sevdiğim insanlar yakmıştı, kırmıştı umutlarımı neden peki ben o kadar safmıyım yoksa salakmıyım her denilene inanacak gibi tolganın da dediği gibi aptalmıyım yoksa neden hep ben kandırılıyorum neden hep ben kaybediyorum , ben onu sevmiştim ona kalbimi açmıştım ama o bunların hiçbirini haketmeyen bir insanmış meğer bu buğulu düşüncelerle sonunun nereye vardığını bilmediğim yolda sessiz sessiz hıçkırıklarımla birlikte yürüyordum taki karnıma sert bir cismin çarpana kadar.

Bu cismin ne olduğunu anlamak için kafamı eğdim ve bir çift mavi gözle karşılaşmayı açıkcası hiç ummuyordum belime küçük elleriyle sımsıkı sarılan bu şirin cisme şaşkın şaşkın bakışlar atıyordum .

"Yardım et abla bana lütfen yardım et "

Ne olduğunu anlamam fırsat bile kalmadan sessiz olan sokağın sessizliğini bozan silah sesleri olmuştu küçüğü kucağıma alıp oradan uzaklaştım ve bir duvarın arkasına saklandım küçüğü kendime doğru çektim ve sımsıkı sarıldım daha demin yaşananları unutmuştum bile

"Öldürecekler onu , öldürecekler yardım et abla lütfen yardım et "

"Tamam sakin ol , sakin ol şimdi bana adını ve neden kaçtığını söyle anlaştıkmı "

"Adım yusuf , onun tartıştığı adamlar saldırdı bize onu vurmuşlarmıdır abla he ölmüşmüdür abla yardım etti ona lütfen yardım et "

"Yusuf , yusuf tamam sakin ol inşaAllah birşey olmamıştır tamamı canım şimdi o dediğin kim annenmi kardeşinmi kim o "

Silah sesleri kesilmişti ama az sonra benim ensemdeki soğuk metal cisim patlayabilirdi .

Kafama sert bir cismin vurulmasıyla olduğum yere yığıldım en son gördüğüm bir çift erkek ayakkabısı ve son duyduğumda minik yusufun sesiydi

"Ateş "

Gözlerimi açtığımda harebe gibi.bir yerdeydim etrafı incelediğimde duvarlardaki boyalar dökülmüş her yerde oyuklar vardı pencerelerde üst üstüne çakılmış tahtalar vardı yerimden kalkmak istesemde kalkamadım çünkü
Ellerim yatağın demirliklerine bağlanmıştı.Allahım neler oluyor en son hatırladığım yusufu kurtarıyordum daha sonrası yok ben nasıl bir belaya bulaştımda beni böyle bir yerde tutuyorlar Allahım sen yardımcı ol .

Hafızamda kalan sadece o değildi dünkü olanlar geliyordu gözümün önüne ve yaşlar süzülüyordu yankalarımdan ihanete oyuna kurban olduğum anlar .
Bunları düşünecek ne vaktim nede zamanım vardı şimdi buradan kurtulmanın bir yolunu bulmam gerekiyordu ama nasıl ipleri çözmeyi denedim fakat çok sıkı bağlamışlardı bu yüzden bir türlü açamadım ben bu işlerle uğraşırken kapı birden açılmıştı refleks olarak gözlerimi kapadım hatta nefesimi bile tuttum o kadar korktum sizin anlayacağınız .

Her kimse ayakkabılarının çıkardığı ses odada yankılanıyordu , ses giderek yanıma yaklaşıyordu ve yatağın bir tarafı çökmüştü çığlık atmamak için kendimi tutmuştum bileklerimde bir sıcaklık hissettim ve daha sonra sıkı bir iple bağlanan ellerim rahata kavuşmuştu ellerimi çözülür çözülmez hemen atağa geçtim fakat avını iyi tanıyan bir avcının elindeydim öalesef benden önce davranıp tek eliyle bileklerimi kavradı öbür eliylede ağzıma kapattı .