RILEY 'S POINT OF VIEW
Napatingin ako sa tinawag ni Chandelle na kuya Kelvin. And there I saw Kelvin Jacinto. Carlisle's older cousin. Our former schoolmate. At kung hindi ako nagkakamali, siya yung head over heels na crush ni Chaney noon.
Lahat kami ay nakatingin lamg sa kanilang tatlo. Kay Cole, Chaney at kuya Kelvin.
"Kelvin!" Pambabasag ni Carlisle sa katahimikan. "Ikaw lang?" Tanong pa niya at tumango naman si kuya Kelvin at muling tinignan si Chandelle.
"Totoo ba yung tungkol sayo? Kay nila mommy Lou ko lang nabalitaan yung tungkol sa saki---"
"Oo totoo yun! Uh... oo." Naiilang niyang sabi.
Are they talking about Chandelle's Glioblastoma Multiforme? Her brain tumor?
Yup alam ko because sinearch ko ang tungkol dun. Pero hindi ko pa nabi bring up sakanya ang tungkol dun. Wag nalang muna. Tsaka na.
"Ang alin?" Takang tanong ni Carlisle. "Oy! Curious here!"
Kumaway kaway pa siyang nalalaman. Binatukan ko nga. Tapos hinila ko siya sa tenga palayo kena Chandelle.
"Hindi ka talaga marunong tumayming, leche ka!" Sabi ko at tinulak siya sa direksyon ni Braille.
These past few days, napapadalas ang pagmumura ko. I just shrugged the thought off my mind, though. "Sadista alert?" Natatawang sambit ni Rage kaya pinalo ko nalang siya nang pabiro sa braso.
"Pwedeng mag usap tayo? Yung tayong dalawa lang sana? Mukha kasing hindi pa aware yung mga kasama mo." Sabi naman ni kuya Kelvin at pumayag naman si Chandelle.
CHANDELLE 'S POINT OF VIEW
Medyo lumayo layo kami kela Riley. Pero hindi totally malayo kasi tanaw na tanaw ko pa sila. The distance is just enough for them not to hear ang kung ano man ang pag uusapan namin ni kuya Kelvin.
Kahit ako ay gulat na gulat sa bigla nalang niyang pag bring up ng topic namin. Mahigit isang taon ko na din siyang hindi nakikita. Ay, mali.
Nagkikita kami pero hindi na kami yung kasing close nung dati. I only see him like twice a week. Madalang na din kaming nakakapag usap. Kaya nagulat ako nang malaman niya ang tungkol dun sa sakit ko.
Tita Lou said it to him? (Tita Lou is Jian's mom)
"Yshin, ano nang balak mo ngayon? May schedule ka na ba ng any therapy? Operation? Ano?" I can see clearly in his eyes na nag aalala siya.
"No."
"Anong sabi mo?! Bakit?"
"Wala pa sa ngayon. Pero may gamot akong tini take as of now. Pero may test pang gagawin at titignan kung cancerous yung tumor." Paliwanang ko sakanya. Tumango tango naman siya pero halatang seryoso siya.
He smiled at me and said, "I can help you. May kilala si mama na doctor sa Las Vegas. She's a family relative. Sagot na niya ang lahat ng kakailanganin mo. Yung matutuluyan mo? It's on us na din. May maliit na bahay kami dun." Sabi pa niya. Hindi ako makapaniwala. Is this for real? Parang may pag asa na bigla nalang lumitaw sa kaloob looban ko.
"Pero---"
"Kung iniisip mo ay yung pang flight mo, wag kang mag alala. Someone you know offered help too."
"S-sino?" Someone I know huh? Sino naman kaya?
"Yung self proclaimed mong sister-in-law and her mom. Naisip daw nila na pag pumayag ka, they can accompany you. Since ikaw lang sa family niyo ang may passport." Nakangiti niyang sabi.
BINABASA MO ANG
Secret
Teen FictionAng sakit. Ang hirap hirap na. Pero anong magagawa ko? Mahal mo siya eh. Kaibigan ko din naman siya, kaya ayos lang na hanggang dito nalang tayong dalawa. -Rage, Braille, Riley and Cole Ang sama mo. Iniipit mo ko sa gitna. Pinaglalaruan...
