Ein ung jentes dagbok

London, 1.jan 1864

London, 1.jan 1864

Min mor gav meg denne i presang på nytt års aften i håp om at eg skulle skrive ned mine tanker og opplevelser. Eg håper virkelig at denne boken blir min bestevenne for eg har selv ikke mange. Min far er streng på det punktet. Han må kjenne foreldra og ungene og han er ein veldig opptatt man. Min mor på den andre siden er hjemme heile tiden. Eg kan ikke unngå å bli lei av henne. Eg vil ut. Se verden, men eg er sytten og som sagt min far er streng.

Livet mitt kunne ha bruk for noen lys punkt som idag da eg fekk vite at eg skal på fest på lørdag den 2. Jan. Eg gleder meg mykje og mor har skaffet meg kjole. Ein flott vaniljehvirkjole med blonder. Eg elsker den. Far håper vist at eg skal finne meg ein ekte man på festen, men det tviler eg veldig på, men som i de fleste hjem er det vel han som skjal bestemme det. Eg håper han aldri finner ein ektemann eg ikke vil ha. Det klarer eg bere ikke. Tenk å gifte deg med ein gammel mann i 80-åra. Eg grøsser bere ved tanken. No bør eg vel fortelle litt om meg og mine kjære. Eg trur det er det man gjer på den første siden i ei dagbok.

Mitt navn er Elvira Evelyn Fairfax datteren av Johan Fairfeax og Evelyn Fairfax. Moren min og eg er oppkalt etter min oldemor Evelyn Williams. Eg har tre søsken. Jensine som er fire, Johan jr som er atten og Elise på tjue. Hun er gift og til ein fordragelig man. Eg misliker han strekt og eg er sikker på at Elise likker han mindre enn eg. Far tvang henne. Mannen til Elise heter Henry og er femtiseks år.Eg kan ikke tru at mor ikke satte ned foten, men Henry tjente for godt til at hun ville det. Vi bor i eit stort herskapshus eller eg veit ikke om eg vil kalle det stort. Det er det faren min kaller det.

Huset vårt ligger i det beste området i byen og vi er rike selvfølgelig. Ellers består livet mitt av utdanning, leseing, brodering og mykje anna som kvinner holder på med. Kjedelig kaller eg det. Eg misliker livet mitt sterkt. Eg håper det kan endre seg til det positive i morgen, men no skal eg slutte skrive og gå til sengs. Eg skal som alle kvinner tidligt opp. God natt.

Elvira Fairfax