ANG IGNORANTE KONG GIRLFRIEND

IKA ANIMNAPUNG KABANATA:

SIMON'SPOV:

Bukasna bukas din ay pupuntahan ko na si Rose, alam ko kung saan ekatonglugar siya nakatira dahil napagalaman ko ito sa mga kamag-anak niyasa Maynila.

"Iseverything okay?" tanong sa akin ni Tito.

"Yeah,I'mpacking my things for tomorrow, puntahan ko na po siya" at angpagtutukoy ko kay Rose.

"Wishthe best goodluck for you, just leave me a message ha pag nakaalis kana,madamiako appointment bukas, baka di na kita masamahan, kuha kanalang ng isang sasakyan diyan kahit ano, kunin mo yung susi kay KuyaFord"

"Thankyou po Tito" sabi ko nalang.

Excitedat halong kaba ang aking nararamdaman, matapos kung madinig angpangalan ni Rose kanina ay hindi na ako mapakali na mapabalik siya saakin.

"Imiss you Rose, I really missed you"

ROSE'POV:

Maagaakong bumangon upang tulungan ang inay at itay na maghanda ngumagahan para sa aming lahat. Ito yung isa sa mga namiss kong bagayna hindi ko nagagawa sa Maynila kaya naman bawat galaw ngayon ayaking pinapahalagahan, ganito kasi kaimportante ang aking pamilya sabuhay ko, sobrang mahal ko sila.

"Medyoinaantok ka pa ata anak" sabi sa akin ng itay.

"Oonga ika'y matulog muna" dagdag pa ng aking inay.

"Heheehayos lang po ako Inay at Itay, masaya po ako ngayon na matutulunganko kayo" aking sabi.

Medyohindi kasi ako nakatulog dahil sa aking narinig kagabi ng pauwi nakami, nadinig ko ang boses ni Simon na tinatawag ang aking pangalan,memoryado ko ang boses niya, kung paano siya tumawa, paano siyasumigaw, bumulong at kung paano siya magsalita, ganun ko siyakamahal, minahal.

"Anak,nakatulala ka nanaman" sabi sa akin ng Inay, at nagulat namanako dahil nasa harapan ko na pala sila ni Itay.

"ayhehehe, may dumako lang po sa aking isipan Inay" sabi ko atpumunta muna ako sa aming palikuran upang maghilamos at mahismasmasanna ako.

---

Anditoako ngayon sa bukid dahil dinalhan ko ng pagkain at ng maiinum angItay at Inay, nagsasaka sila ngayon, di nila ako pinasama dahil akodaw muna ang mag-alaga sa aking mga kapatid.

"Tay,Nay!! halina't kumain muna kayo" sigaw ko sa kanila at agadnaman nila akong narinig kaya agad na din silang lumapit.

Nagtatawananlang kami dito sa silong ng puno ng biglang nagsisisigaw angnakakabunso kong kapatid.

"AteRose Ate Rose!!!!!!!!!!!" malakas niyang sigaw habang papalapitsa amin, ang bilis din ng takbo niya at halatang sobrang saya niya atmay dala dala siyang Piniritong Manok (fried chicken loool) at sapagkakatanda ko ay wala naman akong niluto na ganun bago ako umalis.

"Oh?,bakit ka nakasigaw?, ano nangyari? at kanino nakuha yang piniritongmanok na yan?" sunod-sunod kong tanong kay Melanie.

"at-ate!,may naghahanap sa iyo, ang pangalan ay SIMON ata" at lakinggulat ko ng madinig ko ang pangalan.

Nagtinginankami nila Inay at Itay senyales na, 'paanong andito siya?'

"ah-ha?,mauna ka na sa ating bahay at ako'y susunod" sabi ko,natataranta na ako, hindi ko alam ang aking sasabihin at gagawin samga oras na ito, hindi ko alam na alam niya ang eksakting lugar ngaming bahay dito sa Samar, at hindi ko din naman pinagsabi sa kaniya.

"sigena anak, ika'y pumunta na susunod kami ng itay mo" sabi ng inayat talagang binugaw pa ata ako hehehe

"Akobahala sa kaniya mamaya, makikita niya" pagbabanta naman ng Itayat nagtawanan naman kaming tatlo.