IKA-LIMAMPUNG KABANATA:

1.9K 54 2
                                    

"DIBA KAKASABI KO LANG NA ALAM NIYO ANG LIMITASYON NIYONG DALAWA KAYO?1, HAYY NAKU KAYONG MGA BATA KAYO HALLA MAGSITULOG NA KAYO!, MAMAYA AY MABUO PA DIYAN SA HALIK HALIK NAYAN!" sigaw ni Manang Cora. Nagulat kami ni SIMON dahil sa lakas ng sigaw ni Manang Cora.


"Manang akala ko ba natulog na kayo?!, mga batang ito. Nawala lang ako ganyan na ang mga ginagawa niyo?!" galit na sigaw na sabi ni Manang Cora. Kami naman ni SIMON ay natahimik lang dahil NAHIYA KAMI SA INAKTO NAMIN.


"Matutulog na po kami Manang .." namumulang sabi ni SIMON at naglakad ng mabilis paalis ng veranda, at ako naman ay tinignan ni Manang Cora ng napakalaki.


"Hehehe" sabi ko sabay takbo paalis din ng veranda. Nahihiya ako kay Manang Cora dahil sa muntik na niya kaming makita ni Simon na maghalikan, buti dumating si manang Cora kundi nakuha ni SImon ang una kong halik.


**KINABUKASAN


"Oh ROSE, ang aga mo nagising?" tanong sa akin ni Manang Cora.

"Ay, kasi po maghahanda na ako ng pagkain para kay SIMON at para kay RAFAEL" pagpapaliwanag ko.


"No need, tinapos ko na para sa inyo" biglang singit ni SIMON at dala-dala ang isang plato na naglalaman ng adobong manok.


"Oh, yan.. kaya ROSE balik ka na muna sa pagtulog mo" sabi ni Manang Cora.

"Manang Cora, alas sais na po" sabi ko at tumawa naman sila ni SIMON

"Tara kain na" sabi ni SIMON at inaya nia si RAFAEL at AKO, hindi lang ako kundi lahat kaming kasambahay niya.


Kita  ko sa mukha ni SIMON na sobrak galak niya sa araw na ito, medyo maaga kaming nagising dahil sa may pasok kami ng alas nuebe. Ang saya naman ng mga kasambahay dahil ito ang unang beses mag-aya si SIMON ng kainan dito sa kanyang Mansyon.


"SIR, ANG SARAO NAMAN PO NG LUTO NIYO!! AT BIRUI NIYO YUN MARUNONG PALA KAYONG MAGLUTO?!" sabi ni Madonna at napatawa naman ang lahat.

"HAHAHAHA, tinulungan ako ni Manang Cora" sabi niya.


"Hayyy naku, kung nakita niyo lang si SIMON kanina para siyang bata!, pati pagprito ng itlog ay natatakot siyang matalsikan!" sabi naman ni Manang Cora.

"Manang naman binuko pa ako" sabi ni SIMON sabay kamot ng ulo niya. Tawa naman silang lahat, at ako naman ay nakatitig lang sa kanya at ang lahat ng mga galaw nila ay unti-unting bumabagal. Kay simon lang nakasentro ang tingin ko ngayon, hindi ko inaakalana iya ang magiging unang nobyo ko at nararamdman kona mahal na mahal niya ako, hindi ko nalang alam ang gagawin ko kung lolokohin niya ako. Pero nararamdaman ko na hindi niya ako lolokohin dahil sa pinapakita niya ngayon?, wala akong dahilan para pagdudahan siya, subukan niya lang kundi matitikman niya ang bangis ng isang ROSE.


"ROSE!!" sigaw sa akin ni Madonna, agad naman akong napatakip ng tainga.

"Ano ba ang Problema mo?" tanong ko sa kanya.


"Kanina ka pa kasi nakakatitig kay Sir SIMON, tignan mo kinikilig tuloy kami HAHAHA" pang-aasar niya sa akin.

"Huh?, hindi ah, may iniisip lang ako" pagdadahilan ko.

"ano?" tanong naman ni SIMON.

"Si ROLITO, medyo ilang araw ko na din kasi siyang hindi nakikita, alam mo na kaibigan ko naman siya" pagdadahilan ko at sa hindi inaasahang mangyari ay umalis sa hapag-kainan si Simon,

"Hallaka diyan ROSE" sabi ni Madonna.

"Bakit?" tanong ko sa kanya, hindi ko sila maintindihan bakit parang kinokonsensya nila ako.

"Nag-selos si SIR malamang" sabi ni Madonna.

"Bakit naman nag-selos si SIMON?" tanong ko, ni wala nga akong maalala na sinabi kong dapat niyang ika-selos.


"Hayy, naku kung ako sa iyo kanina ko pa siya sinundan" sabi ni Madonna.

"Bakit ko naman siya susundan?" tanong ko.

"Para tanungin kong bakit siya umalis dito" sabi ni Manang Cora at agad naman akong tumayo para sundan siya.


SIMON's POV:

Nakaka-inis hindi nalang na-isip ni ROSE kung ano ang mararamdaman ko, hindi niya man lang inisip kong masasaktan ako kung binanggit niya ang pangalan ng ROLITONG yun.


 Tumambay muna ako dito sa may poolside para magpalipas ng sama ng loob, ayoko naman siyang awayin kasi kakapasok niya palang sa pinaka-una niyang boyfriend at ako yun, MAHAL NA MAHAL ko si ROSE, na kahit sabi ni RAFAEL sa akin last night ay WALANG FOREVER, pero sinabi ko sa kanya na, na si ROSE na ang FOREVER ko at hahabaan ko ang pasensya ko sa kanya na kahit minsan ang sakit sa tanga niya ang bunganga niya. At hinding hindi ko siya papa-iyakin, alam kong gasgas na ang salitang ito pero gagawin ko ang lahat para maasaya siya lagi.


"SIMON, bakit ka umalis sa hapag-kainan?" biglang tanong ni ROSE na siya namang ikinagulat ko.

"Wala" simpleng sagot ko, magpapakipot muna ako ng kaunti HAHAHAHA.

"Sabi ni Manang Nagseselos ka daw" sabi niya ng mahina.

"Ano?, bakit naman niya nasabi yun?" tanong ko sa kanya, mukhang hindi niya kasi alam eh.

"Bakit nga ba?" tanong niya at agad naman akong napakamot ng ulo.

"Halika nga dito" kako at agad naman siyang tumabi sa akin.

"Oh, bakit ka na kasi nagseselos?" tanong niya ulit. Hindi naman ako pwedeng magsinungaling sa kanya kasi parte ito ng pagiging boyfriend niya.

"Nagseselos ako dahil, parang mas mahal mo pa si ROLITO sa akin" paliwanag ko at agad naman siyang napayuko at hindi umimik.


"Pero, ok lang yun sa akin dahil kaibigan mo lang siya diba?" tanong ko sa kanya.


Agad niya namang inangat ulo niya at pulang-pula siya. Hanggang sa.

.

.

.


.

.


.

.


.

TSUP :* and she kiss me in my cheeks....


"Mahal na Mahal kita SIMON ko"



Itutuloy....

A/n: Thank you for reading this chapter. Please vote and share. Also please read
1. END
2. Raped Victim
3. Nang dahil sa Ballpen

ANG IGNORANTE KONG GIRLFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon