ROSE' POV:
Nakakahiya, nakakahiya ang ginawa ko sa harapan ni SIMON, hindi ko dapat ginawa yun sa kanyang harapan niya. Nagkamali ako. Dahil sa sobrang hiya ko hindi ako maka galaw ng maayos, kada maiisip ko ang ginawa ko ay naiiyak ako dahil hindi iyon ang Gawain ng isang babae, hindi dapat ganun ang inasal ko kahit na bading pa ang isang tao dapat may respeto pa din ako sa kanya at lalo na sa aking sarili.
"HOY ROSE!, NAKABIHIS KA NA BA?!, NAGHIHINTAY NA SI SIR DITO" sigaw sa akin ni Madonna.
"OO" sigaw ko sa kanya pabalik, isnusuot ko nalang ang sapatos na napakataas at sinubukan kung tumayo ngnit natumba ako. Hindi ko nalang isinuot yun at ang isinuot ko ay yung "Flat shoes" daw ang tawag dun sabi ni Madonna.
"ROSE and tagal!" sabi nanaman ni Madonna at agad naman akong tumayo para pagbuksan siya ng pinto.
"OO, DIBA ETO NA OH, ETO NA!" sigaw ko sa kanya at lumakad na ako papunta sa may sala.
"Oh, saan yung sandals na ibinigay ko sa iyo?" tanong sa akin ni SIMON, hanggang ngayon ay nahihiya pa din ako sa kanya at hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya.
"Hi-hindi k-ko kasi ka-kayang ilakad" utal-utal kung sabi sa kanya.
"Hayy, tara na nga late na oh" sabi niya at agad naman kaming lumabas ng bahay.
"Bakit hindi natin gagamitin ang sasakyan mo?" tanong ko sa kanya dahil tuloy tuloy lang kami sa pag-lakad sa kanilang maluwang na hardin.
"Hindi" maikli niyang sabi at agad niyang tinakpan ng panyo ang aking mga mata.
"HOY SIMON! ANO BAG GINAGAWA MO!" sigaw ko sa kanya, nakakainis siya dahil bakit bigla-bigla nalang siyang nagtatakip ng mata.
"BASTA PWEDE HUMINAHON KA LANG?" sabi niya at nanahimik nalang ako.
"We're here" sabi niya, agad naman akong nagtaka dahil ang bilis naman naming nakarating sa aming paruruonan, ni hindi pa ata kami nakasakay ng sasakyan at biglang andito na kami.
"Pwede SIMON alisin mo na ang piring ko sa mata?" paki-usap ko sa kanya at agad naman niyang inalis ang aking mga mata.
Sa una Malabo pa ang aking mga paningin ngunit nung lumiwanag ang mga ito ay natanaw ko ang punong-puno ng ilaw ang hardin nila SIMON. Dahil sa sobrang mangha ko ay nilbot ko ang aking paningin at natanaw ko ang isang bilog na mesa sa pinaka-gitna.
"ROSE, nagustughan mo ba ang tanawin sa paligid?" tanong sa akin ni SIMON, hindi ako makasagot ng maayos kaya tumango-taango nalang ako.
"SI-SIMON, ditto ba kayo mag-uusap ng bisita mo ngayon?" tanong ko kay SIMON
Ihinarap naman ako ni SIMON sa kanya na siya namang ikina-init ng aking mukha at pakiramdam ko ay namumula na ako.
"ROSE, IKAW, IKAW ANG BISITA KO NGAYON, WALANG IBA KUNDI IKAW LAMANG" seryosong sabi sa akin ni SIMON at agad naman akong may narinig na tumutugtog, nilingon ko at nakita ko si Rafael na tumutugtog ng Piano.
"SIMON, ANO BANG MAYROON?, HINDI KO NAMAN KAARAWAN NGAYON AH?, BAKIT MAY GANITO?" tuloy tuloy na tanong ko kay SIMON.
"Bago ko sagutin lahat ng iyan ay umupo muna tayo sa nakahandang lamesa"
sabi ni SIMON.
Nang maka-upo kami ay nagulat ako sa mga nakahandang pagkain, mga pagkain na mga gusto ko at mga pagkaing paborito ko at kasama na din dito ang Adobong Palaka.
"SIMON,para saan ba ang lahat ng ito?" tanong ko ulit kay SIMON ngunit bago pa siya sumagot ay dmating si Madonna nan aka-uniporme ng pang serbidero..
"Madonna?" tanong ko sa kanya.
Nilagyan niya ng Tubig at Juice ang dalawang baso at agad siyang umalis.
"Uhm" panimula naman ni SIMON at napalingon ako sa kanya.
"SIMON?"
"Pwede ba kitang isayaw?" tanong sa akin ni SIMON at agad naman akong napa-inum ng juice dahil hindi ako masiyadong marunong sumayaw.
"Eh, hi-hindi ako marunong sumayaw eh" sabi ko dahil hindi ko naman talaga alam sumayaw.
"Ako ang bahala sa iyo" sabi sa akin ni SIMON at hinila niya ako kaya wala na akong nagawa.
nagsimula ng tumgtog si Rafael at agad naman gumalaw si Simon kaya napasunod ako sa kanya, medyo natuwa ako dahil ito ang unang beses na may nagsayaw sa akin.
"ROSE" sabi sa akin ni SIMON, kasabay ng mga tugtog at n gaming pagsayaw habang hawak-hawak niya ang aking bewang at ako naman ay hawak hawak ko ang kanyang magkabilang balikat.
"Ba-bakit?" tanong ko habang ang aking mga puso ay parang tumatakbo ng mabilis sa pagtibok.
"Ikaw, ang lahat ng dahilan kung bakit ako nag kakaganito" sabi niya habang nakatitig sa aking mga mata.
"A-ako?" tanong ko sa kanya, medyo naguluhan ako sa kanyang pinagsasabi.
"Oo ikaw, kung bakit ako nagbago, bakit ako masaya, at higit sa lahat ikaw ang dahilan ng lagging pagbilis ng puso ko" sabi niya.
"Bakit?" tanong ko, medyo naiintindihan ko ang punto niya ngunit hindi pa rin masiyadong malinaw sa akin.
"Dahil Mahal kita, mahal na amahal kita Rose, ngayon ko lang ulit naramdaman ang sobrang magmahal, na handang ibigay at gawin ang lahat mapasaya ka lang"
Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanyang mga pinagsasabi ko, pero isa lang ang alam ko at yun ay sobrang saya ko dahil sa mga sinasabi niya, alam kong seryoso siya, nakikita ko sa mga mata niya na nagsasabi siya ng totoo.
Hindi nalang ako umimik, dahil wala talaga akong masabi, hanggang sa lumuhod siya.
"HOY SIMON ANO YANG GINAGAWA MO?" tanong ko sa kanya.
"ROSE, gutso ko sana na iatanong na...." sabi niya.
"Na?"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"PWEDE BA KITANG MAGING KASINTAHAN?"
A/n: Thank you for reading this chapter. Please vote and share. Also please read
1. END
2. Raped Victim
3. Nang dahil sa Ballpen
BINABASA MO ANG
ANG IGNORANTE KONG GIRLFRIEND
RomansaProbinsiyana, Walang alam sa syodad, ignorante.
