Het verhaal van de raaf en de wolf

Eerste dag

Michael's POV

Ik word langzaam wakker door het geluid van mijn wekker. Ik voel dat het nog vroeg is. De vrouw in de bakkerij had me gevraagd om vroeg te komen, en ook al heb ik niet veel tijd nodig om me klaar te maken moet ik er wel lopend heen.

Ik kijk naar de tijd. 06:00. Ik moet om 06:30 beginnen en heb slechts 5 minuten nodig om er heen te lopen. Dan heb ik ruim 20 minuten om wakker te worden, te ontbijten en me om te kleden.

Ik ben blij dat ik gisteren nog boodschappen heb gedaan. Ik heb weer genoeg om te eten, en ik maak kans op een baan.

Gisteravond heb ik nog tot laat door het bos gelopen, op zoek naar een schuurtje om voorlopig in te wonen. In plaats daarvan, heb ik een verlaten huis gevonden. Ik ben weer terug naar de schuur gegaan, maar vanmiddag zal ik mijn spullen verplaatsen. Dan hoef ik niet bang te zijn om ontdekt te worden.

Na mijn ontbijt trek ik schone kleren aan, pak mijn rugzak, en sluip naar buiten.

Het voordeel van een vroeg baantje is dat iedereen nog slaapt. Ik loop op mijn gemak naar de weg en zwaai uitbundig naar het donkere, stille huis, gewoon omdat ik daar zin in heb.

Eenmaal bij de bakkerij aangekomen staat de vrouw al op me te wachten.

"Ben je helemaal komen lopen?" Vraagt ze verschrikt.

"Geen zorgen, ik woon dichtbij." Stel ik haar gerust.
"We hebben ons nog niet voorgesteld, ik ben Annie Groen. Mijn man Peter en ik zijn de eigenaren van deze bakkerij."

Ik geef Annie een hand. "Michael Nolan, zeg maar Mike."

Ik loop achter Annie aan naar de bakkerij zelf, waar een aantal mannen al druk bezig zijn.

Annie wijst ze één voor één aan. "Dit is Peter, die twee jongens daar zijn Andrew en Oliver. Op andere dagen werken Jack en Julian hier. Vanaf 7 uur werken hier twee meisjes, Alice en Linda. Zij zullen je helpen in de winkel."

Ik begroet de mannen en loop weer achter Annie aan terug de winkel in.

"De taken die uitgevoerd moeten worden zijn het netjes houden van de winkel, begroeten en helpen van de klanten, en het inpakken en afrekenen van de goederen. Kijk maar even goed rond waar alles staat, dan kom ik zo terug om je te laten zien hoe de kassa werkt." Annie loopt weer terug de bakkerij in.

Ik kijk om me heen. In het midden liggen de gewone broden, rechts, waar de mensen binnen komen gebakjes en taarten. Links liggen sandwichbroodjes met beleg waaruit mensen kunnen kiezen. De vitrine onder de balie is volgestopt met kleine, hapklare broodjes.

Annie loopt weer terug de winkel in met iets in haar hand. "Dit is je schort, die moet je altijd dragen wanneer je met de goederen bezig bent."

Ik trek mijn short aan en volg haar naar de balie waar ze laat zien hoe de kassa werkt.

"Snap je het?" Vraagt ze. Ik knik. "En anders gewoon aan je collega's vragen hoor."

Een beetje voor zeven uur komen er twee meisjes binnen. De een is klein en blond, de ander wat langer met zwarte krullen.

Het blonde meisje stelt zich als eerst voor. "Ik ben Alice."

"Mike." Zeg ik. Ik geef haar een hand, en daarna het andere meisje, dat zich voorgesteld als Linda.

De meisjes, die duidelijk al ervaring hebben, beginnen meteen met het netjes maken van de winkel.

Ik sta er een beetje ongemakkelijk bij.

"Jij mag wel de dag speciaal op het bord schrijven." Stelt Alice voor. "Een broodje naar keuze met sla, ei, bacon, en ui, voor €3,50"

Dankbaar dat ik iets nuttigs kan doen pak ik de krijtjes en loop naar buiten.

De eerste klanten lopen al langs terwijl ik op het bord schrijf. Wanneer ik weer naar binnen wil, loopt er een lange, gespierde man naar buiten. Zijn lange rode haar zit met een elastiekje vastgebonden. Wanneer hij me aankijkt, lijkt het even alsof zijn bruine ogen oranje opgloeien. Hij lacht om mijn geschrokken reactie, en loopt weer verder naar de parkeerplaats.

Ik kan me niet herinneren dat ik hem ooit ontmoet heb, maar toch komt hij me bekent voor. Met een naar gevoel ga ik weer naar binnen.