Gençlik... En büyük hataların en büyük macera suç ve hayallerin inşasıdır.Sebebsiz yere güzeldir gençlik bir o kadar da zor. Boğuk bir gündü evden çıkmak istemiyordum ama evde tek başıma kalmak beni tedirgin ediyordu.Eskiden hep evde tek kalmak isterdim ama annemlerin beni bırakıp gittikleri günden beri korkuyorum.Kimi zaman birine sarılmak istiyor kimi zamanda ışığı kapatması için birine bağırmak istiyorum.Annem ve babam vefat edeli çok olmadı.Belki de çok zaman olmuştur da ben fark edememişimdir.Gençliğimin baharında ailemi kaybetmek beni çok sarsmıştı ama artık alışmıştım yalnızlığa...Arada amcam babaannemin zoruyla kontrole geliyor o kirli sakallarını karıştırarak bir ihtiyacım olup olmadığını soruyor.En son geldiğin de yanında bir kadın vardı onlarca kez istemediğimi söylememe rağmen yardımcı bir kadın getirmiş yanında mecbur kabul ettim ama bir kaç gün sonra dayanamadım nazikçe evine gönderdim.Tam yorganı kafama çekmiş düşünüyordum ki telefon çaldı.Osman: -Yanına geliyoruz evde kal çıkma hiç bir yere. Belki de yalnız değildim arkadaşlarım vardı ve onlarla artık bir aile gibi olmuştuk.Onların geleceğini duyduğumda boğuk olan hava bir anda güneş açmıştı sanki.Tuvalete gidip dişlerimi fırçalarken aynada kendimi görme şansım olmuştu korkunç gözüküyordum.Kendime gelip hazırlanmalıydım çünkü arkadaşlarım beni böyle görmemeliydi o eski depresif halime döndüğümü sanıp telaşlanabilirlerdi.Gerçekten eski halime mi dönmüştüm?Kendimle konuşuyordum ''hayır kendine gel git ve üstünü değiştir hatta biraz makyaj yapıp parfüm sık''Bunları düşünürken odamın balkonundan sesler geldiğini fark ettim ama umursamadım bir kaç kuş olmalıydı.Dolabımı açtım ve uzun siyah eteğimi ve yeşil t-shirtümü giydim.Saçlarımı düzleştirip eyeliner çektim.Tam parfümümü ikinci kez sıkıyordum ki kapı çaldı.Koşarak aşağı indim ve kapıyı açtım.Buseler içeri daldı.Onlar içeri girer girmez evin havası değişti evde gürültü patırtı kavga kıyamet kendi kendime ''işte bunu seviyorum'' dedim ve gülümsedim.Kapı tekrar çaldı.Ezgiyle Murat, 2 yıldır çıkıyorlardı ve hala birbirlerinden sıkılmamışlardı.Ellerinde poşetlerle içeri girdiler ''hadi bugün yemeği beraber hazırlayıp beraber yiyelim'' dedi Murat.Gülümsüyordum.Osman bana döndü ve ''çok güzel görünüyorsun ama bu çok tuhaf'' dedi Buse ''Su iyisin dimi bebeğim'' diyince iyi olduğumu söyledim ve gidip ona sarıldım Ezgide gelip sarılınca Burakla Murat durur mu onlarda atıldı hemen.Osmanda köşeye çekilmiş bir yandan sigara yakıyor bir yandanda halimize gülüyordu.Ben o kalabalıktan ayrıldım ve Osmanın yanına gittim.Sigarasını elinden kaptığım gibi bir fırt içime çektim.Osmanın yüzündeki o koca gülümsemenin yerini kızgın bakışlar aldı. -Sigara içmenden hoşlanmıyorum Dedi ve sigarayı elimden aldı.Osman içimizde koruma içgüdüsü en fazla olan kişiydi ama iş bana gelince bu ona bine katlanıyordu.Çünkü yaşadıklarımı en başından beri bilen tek kişi oydu.Ezgi,Murat ve Buse mutfağa çoktan gitmiş işe koyulmuşlardı.Buraksa söylene söylene oturma odasını topluyordu.Dayanamadı ve bağırdı. -Bir işin ucundan tutsanız artık Murat gitti Burağı kucakladı ve koltuğa yatırdı.''Emredersiniz majesteleri'' dedi.Oturup gülüştük biraz sonra Buse geldi.Belli ki sinirlenmişti. -off yardım edeyim dedim kovmadıkları kaldı.Yalnız bırakalım çifte kumruları. Dedi.Hakkı var bu aralar Ezgi ve Murat arasında ki aşk daha da büyümüştü ve sürekli birbirlerini sevdiklerini söylüyorlardı.Bize çok itici gelse de onlar mutluydu.Saatler sonra geç uyanmamın ve kahvaltı yapmamamın yarattığı açlıkla hazırlanan yemeklere saldırdım.Burak -Bu aralar hiç bir şey yapmıyoruz ve hiçbirimizin bir işi yok ben diyorum ki Osmanların yazlığa gidelim bir kaç gün geçirelim orda hem rahatlar biraz eğleniriz. Dedi.İçimden ''Sonbahardayız ne yazlığı diye düşünsemde aslında bu bana da iyi gelir diye düşündüm ve içten içe bende istiyordum. Buseyle Osman hemen oyun bozanlık yapıp ne yazlığı falan dediler Ezgi,Murat ve Burakta ısrar ettiler karar yine bana kalmıştı oylama yaptık ve bende hemen gitmek istediğimi söyleyince mecbur kabul etmek zorunda kalmışlardı. Yine yeniden yeni bir macera...
