9. Bölüm

1.8K 134 5
                                    

-Bella

Önümden yürüyen David'e doğru koşarak ilerledim ve bir anda arkasından atladım. Dizlerinin üzerine çimenliğe düşmesiyle neye uğradığını şaşırmış bir şekilde bana doğru baktı. Bende yere doğru oturmuş ve çantamı yanıma doğru koymuştum.

"Ben neden şaşırmadım acaba?"dedi alay edercesine gözümün içine bakarak.

"Bugün burda oturmuş bi kızla konuşuyordun....kimdi o kız?" Diye sordum heyecanlı bir şekilde.

"Aynı sınıftayız ve ben bunu birkaç haftadan sonra fark ediyorum. Bugün daha yeni konuştuk."

"Eee?"

   Kaşlarını çattı.

"Ne eee si?"

"Ne konuştunuz?"

"İşte sınıftaki kızlardan, onun nerede kaldığından falan yani her zamanki normal konuşulan konular."

"Neden bilmiyorum ama o kızı biraz fazla gözüm tuttu. Daha önce onu birkaç kere kafeterya da ve kütüphanede görmüştüm." Dedim gülümseyerek.

"Hayır..." diye çıkışmasıyla neye uğradığımı şaşırmıştım. Gözlerini kısarak konuşuyordu.

"Ne oldu?"
"Bu kızla aramızda arkadaşlıktan başka bir şey olmayacak."
"David şimdi elbette öyle olacak ama ilerde neler olacağını bilemeyiz."
"Ben şu önümüzdeki 4 sene kimseyle birlikte olmayı düşünmüyorum."
"Ne!?" Diye sesimi yükseltmiştim.
"David sen iyi misin? Elbette kendine göre birini bulacaksın ve onunla birlikte olacaksın belki de onunla evleneceksiniz. Kendini bu şekilde kimseye kapatamazsın. Kızların sana nasıl baktıklarını görmüyor musun?"
"Pekala.... sanırım bunu bir tek ben farkedememişim."
"Niye başka kim fark etmiş ki?"
"Diana..."
"O kim?"
"Beni konuşurken gördüğün kız Bella..."
"Ooo..... sanırım birileri seni ve etrafındakileri fazlasıyla önemsiyor." dedim kaşlarımı hareket ettirerek. Böyle yapmamla biraz gülmüş olsa da eski ciddiyetine dönmesi uzun sürmemişti.

"Hem bu çok garip neden kızların ilgilerini çektiğimi ben fark edemedim."
"Bunu çok ciddi olarak söylüyorum ki...... ben bunu bi sende bir de Tyler da görüyorum. Onun hakkında da konuşan çok. Kızlar ona da ilgi gösteriyorlar."

"Peki ya Chris.....hiç ona bakanı yakalamıyor musun?"
"Şimdilik kimseyi yakalamadım ama yakaladığım zaman ne yapacağımı tahmin ediyorsundur."dedim ve siyah gözlerimi belirterek ona doğru baktım.

"Pekala getir eski mavi gözlerini, şu göz beni Tessa'dan beri korkutuyor."

"Aaa ben sizin hiç o tuhaf renkli gözlerinizden korkuyor muyum?"

"Evet gerçekten çok komiksin Bella..."dedi alaycı bir şekilde gülümseyerek.

"Her neyse..." dedim ve derin bir nefes aldım.
"Neden yeni bir ilişki konusunda bu şekilde tepki gösteriyorsun? Bunu sende ilk defa görüyorum....seni rahatsız eden şey nedir?"

   Yere doğru baktı ve eline aldığı çimenleri teker teker koparmaya başladı.

"Bilmiyorum....sanırım biraz korkuyorum. Aslında biraz değil bu konuda fazlasıyla korkuyorum."

   Derin bir nefes alarak konuşmaya devam etti.

"Aynı şeyleri insan birkaç kez üst üste yaşayınca zor güvenen varlık haline geliyor......kimlerden bahsettiğimi biliyorsundur öyle değil mi?"
  
    Kafamı salladım ve sessiz bir şekilde cevap verdim.

"Anna ve Melissa'dan bahsediyorsun....ama bir de şöyle düşün David. Diana bir insan. En azından burnum yanılmıyorsa öyle ve oldukça hoş bir kız. Bu kadar önyargılı davranma.........zaten ben sana onunla hemen birlikte ol demiyorum ki ama arkadaş ol. Diğer kızlarla da konuş. Arkadaş ol.....hayatını saçma sapan sorunları barındıran ve korkularını biriktiren bir kaba çevirme. Bu yalnızca bizden ibaret olmayacak. Rahatla biraz."dedim ve ona doğru yavaş bir şekilde sarıldım. O da bana doğru sarılmıştı. Ayrıldığımızda onu güldürmeyi başarmıştım.

"Bu arada yarın Chris'in doğum günü ona ne aldın?" Diye sordu.
"Tyler'ın bir arkadaşı varmış daha yeni tanışmış. Adı Nelson onunla konuştum benim süprizim sizle ayrıldıktan sonra başlıyor." Dedim gülümseyerek.

........

-Chris

   Bahçedeki banklardan birine oturmuş elimdeki kompozisyon ödevimi bitirmeye çalışıyordum. O sırada birinin elleriyle, gözlerimi kapatmasına karşılık neye uğradığımı şaşırmıştım ama bu kokuyu biliyordum.

"Pekala bil bakalım ben kimim?"
"Bunu tahmin etmek son derece zor Bella. Sanırım ben bunu bilemeyeceğim."

   Ellerini çekti ve karşıma doğru geçti.
"Az önceki cümlende adımı söylediğinde bunu farkında olarak yaptın öyle değil mi?"
"Aa ismini mi söyledim?" Diye sordum alay ederek ve gülümsedim.
"Pekala sanırım kokum beni her türlü ele veriyor zaten."
"Kesinlikle!" Dedim ve çantamı bankın üzerinden alarak Bella'ya oturmasını işaret ettim. Ardından elimdeki defteri ve kalemi de çantamın üzerine doğru attım.

"Ne yapıyorsun burada?" Diye sorduğunda ona doğru bakmıştım.

"Profesör bugün bir kompozisyon ödevi verdi." Dedim ve defteri yerden alarak Bella'ya doğru uzattım.

"Ne hakkında peki?" Diye sordu ve defteri elimden alarak yazdığım birkaç satırı okumaya başladı.

   Kafasını kaldırarak bana baktığında gülümsüyordu.

"Aşk demek ha?"
"Kesinlikle!" Dedim bende gülümseyerek.
"Bence harika gidiyorsun Chris. Devam et! Gerçekten etkilendim."

    Defteri yere doğru koydu ve başını omzuma doğru koyarak gözlerini kapattı...

Kurtlar Arasında  (5. Kitap) #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin