I need help (B-Brave fanfiction)

part 13

Thuis aangekomen ren ik naar mijn kamer en ga op mijn bed liggen. Ik begin te snikken. Ik zag het toch goed? Ze waren toch aan het zoenen? Ik weet dat ik niks met Samuel heb, maar elke keer als ik hem zie verlang ik naar hem, naar zijn knuffels, zijn bezorgdheid, zijn lippen. Ook al probeer ik het weg te stoppen het lukt gewoon niet. Hij is onweerstaanbaar. Putri, ik mag haar nu al niet meer. Gelukkig is mijn moeder niet thuis dus kan ik nog snel alle tranen weg vegen voordat ze straks thuis komt en kan ik doen alsof alles oke is. Waar Miranda en Kaj zijn weet ik ook niet. Ik heb ze niet meer gevonden en ben toen maar naar huis gegaan. Ik had nooit mee moeten gaan. Ook al dacht ik dat Samuel kwam met Kaj kwam, maar hij kwam met Putri en dat vind ik nog erger.

Ik zie mijn telefoon oplichten. Miranda belt. Met tegenzin neem ik op 'Hey' zeg ik 'Hey, waar zit je nou we zijn je aan het zoeken' 'Ik ben naar huis gegaan ik zag jullie niet meer' 'O oke. We zagen Samuel en Putri nog' ik voel een traan over mijn wang glijden 'Zij zijn nu ook met ons. Samuel vroeg of jij ook nog kwam. Die Putri is trouwens best oke, maar kom je ook nog of niet?' Even denk ik na. Dan zie ik dus Samuel, dat maakt me blij maar dan krijg ik Putri erbij daar heb ik niet zo veel zin in. 'Nee sorry. Ik moet nog wat dingen doen' zeg ik en ik hang op.

Binnenkort hebben we een wiskundetoets. Ik probeer me te concentreren op de sommen, maar het lukt niet. Wiskunde is nooit mijn sterkste vak geweest. In de 1e lukte het altijd wel. Nu ik in de 4e zit snap ik er niks meer van. Morgen vraag ik wel aan Miranda of ze me uitleg kan geven. Ik sta al een onvoldoende en ik kan er niet nog 1 bij hebben.

 'mirrrrrrr kan je mij alsjeblieft wiskunde uitleg geven?' ik kijk haar met mijn liefste gezicht aan. 'uh nou ik snap het zelf ook niet goed, maar ik ken wel iemand die het kan uitleggen. Vanmiddag vraag ik het wel aan hem en dan vertel ik je wel of het goed is' 'Oke maar wie is het dan?' 'Dat is geheim' en ze draait zich om en loopt naar haar kluis. De hele dag heb ik zitten nadenken over wie het kan zijn maar ik weet het niet,.Ze maakt me wel heel nieuwsgierig. Haar vertel ik toch ook allles. Nou oke niet alles maar wel veel.

Ik zie dat Miranda een whatsappje gestuurd heeft waar in staat dat degene die me uitleg komt geven morgen langs komt. ze heeft hem mijn adres gegeven. Wat ik in ieder geval weet is dat het een jongen is, maar verder weet ik niks. fijn denk ik.

Vandaag heb ik een studiedag en de meeste kinderen gaan wat leuks doen zoals Miranda maar ik krijg vandaag iemand op bezoek die mij wiskunde bijles komt geven: werken aan wiskunde met een onbekende jongen. Ik trek mijn spijkerbroek aan, mijn lievelings shirt en mijn vans. Als ik mijn make-up gedaan heb loop ik naar beneden en eet ik wat over een uur komt hij al.

De bel gaat en zenuwachtig loop ik naar de deur toe. Ik maak de deur open en tot mijn grote verbazing staat daar iemand die ik helemaal niet verwacht had.