'Mam ik ben thuis' schreeuw ik. Geen antwoord. 'maaamm waar ben je?' schreeuw ik harder. Nog steeds geen antwoord. Gelijk spoken de woorden in mijn hoofd rond die hij tegen mij zei 'je bent nog lang niet van me af.' Ik begin te snikken, maar op dat moment hoor ik de deur open gaan. Ik ren naar de deur en zie mijn moeder staan 'mam' roep ik en loop naar haar toe en geef haar een dikke knuffel 'ik heb je gemist' zeg ik. 'nounou wat een welkom zo doe je normaal nooit. Is er wat lieverd?' vraagt ze. 'Nee mam er is niks ben blij je weer te zien. Waar was je?' vraag ik. 'O ik was even boodschapjes doen' zegt ze 'Kom we gaan wat drinken.'
Waarom zeg ik niet gewoon wat me dwars zit? Het is mijn moeder ik kan haar vetrouwen. Ik vertel het wel aan mijn vader maar niet aan haar? Ik denk omdat ik toch wel weet dat mijn vader niet luistert en mijn moeder vraagt altijd door, dat haat ik.
'Britt waar zit je met je gedachten?' vraagt mijn moeder. ik schrik op 'Oh niks mam. Ik dacht even na' 'Hoe was het bij je vader?' vraagt ze. 'Oh gewoon zoals altijd' zeg ik. Eigenlijk vond ik het helemaal niet leuk bij mijn vader, maar ik durf het niet te vertellen. Mijn moeder kijkt me lief aan en vraagt 'Moet je nog wat aan je huiswerk doen lieverd?' 'Nee, ik ben al helemaal klaar' zeg ik trots.
Morgen moet ik weer naar school. Ik zie er tegen op, maar ik vind het wel weer leuk om mijn vriendinnen weer te zien. Ik heb ze gemist. In het weekend zie ik ze nauwelijks, omdat mijn vader ver weg woont.
'Slaap lekker mam' zeg ik en ik geef haar een kus. 'Slaap lekker schat, tot morgen' zegt ze. Als snel val ik in slaap.
JE LEEST
I need help (B-Brave fanfiction)
FanfictionBritt is een meisje van 16 jaar die een erg vervelend vriendje heeft. Ze probeert van hem af te komen. Gaat dit haar lukken? Later ontmoet ze een jongen. Is hij net zoals haar vorige? En krijgt ze steun van anderen?
