I need help (B-Brave fanfiction)

part 22

Vandaag is dan de dag. Ik ga naar mijn vader. Ik ben behoorlijk zenuwachtig, want hij weet niet dat we komen. Het zou voor mijn moeder en mij een hele emotionele dag kunnen worden. Ik stap mijn bed uit en trek mijn short aan met daarop een vrolijke crop top. Gelukkig is het mooi weer dus dan is het niet zo'n hele grauwe dag. Ik kijk nog 1 keer in mijn kamer of ik niks vergeten ben en loop dan naar beneden. Mijn moeder zit al aan de ontbijttafel en zegt me gedag. Ik pak zelf ook een boterham en eet hem dan op. 'We kunnen gaan' zegt mijn moeder. Ik sta op en loop achter haar aan naar de auto. We stappen allebei in. Ik ga in de stoel naast haar zitten. De reis duurt niet lang, maar voor mijn gevoel wel.

'Nummer 42 is het. Zie jij het ergens?' vraagt mijn moeder als we zoekend naar buiten kijken. 'Daar' roep ik en ik wijs naar het witte huis wat op het hoekje van de straat staat. Mijn moeder parkeert de auto aan de overkant. We stappen uit en lopen in de richting van het huis, 'Bel jij aan of ik?' me moeder kijkt me aan en voordat ik al antwoord heb gegeven heb ik al op de bel gedrukt. We horen voetstappen en zien dan de deur open gaan. Een man doet open en ik kijk hem aan. Dan merk ik pas dat ik oog in oog sta met mijn vader. Hij lijkt totaal niet meer op de oude. Zijn baard is weg en zijn lange haren zijn nu kort. Ook is hij een beetje bruin geworden alsof hij naar een warm land geweest is en zijn kleren zien er "hipper" uit. 'Hoi pap' zeg ik 'Hoi Britt' zegt hij en hij loopt dan op me af. Hij geeft me een knuffel. Zijn oude vertrouwde knuffels. 'Je ziet er goed uit' hoor ik mijn moeder zeggen. Mijn vader maakt zich los en zegt 'Dankje. Kom mee naar binnen' hij gaat voor en wij volgen hem.

Het huis ziet er groot uit. Veel groter dan zijn oude huis en het is ook mooi ingericht. Op deze opzichten zie ik dat mijn vader veranderd is, op de goede manier dan. We gaan in de woonkamer zitten en hij haalt wat te drinken voor mijn moeder en mij. 'Hij is veranderd' zegt mijn moeder. Ik kijk haar aan en zeg 'Ja maar wel op de goede manier' 'Klopt, maar het is nog even wennen' mijn vader komt aanlopen met het drinken en gaat dan zitten 'Jullie zijn naar mijn oude huis geweest zo te zien' zegt hij dan. Mijn moeder kijkt me aan en ik begin te vertellen 'Ik was samen met mijn 3 vrienden terug gegaan naar onze oude woonplaats. We zijn toen langs het graf van Jason geweest, want het lukte mij niet om het gedoe van hem achter me te laten. Daarna dacht ik we gaan jou opzoeken, maar toen bleek dat je verhuisd was en een brief had achtergelaten. Zo zijn we hier terecht gekomen' 'Ja klopt. Ik had de nieuwe bewoonster 2 brieven gegeven. Is alles met Jason nu voorbij?' 'Ja. Alles is over en ik heb nu een heel lief nieuw vriendje' ik straal bij de gedachte als ik aan Samuel denk. 'Die wil ik dan wel een keertje ontmoeten. Neem hem een keer mee' zegt mijn vader. Ik knik ja.

Ik loop de deur uit op weg naar een winkeltje om pizza's te kopen. Mijn vader zei dat het niet ver weg is. Dus dat ik wel kon lopen. Mijn moeder en hij wilden nog praten en verder hadden we niet zoveel zin om zelf te koken. In de verte zie ik de winkel al. Ik loop naar binnen en haal 3 pizza's. Dan loop ik weer terug naar het huis van mijn vader.

'De pizza was lekker, maar Britt en ik gaan weer. Ik moet morgen vroeg werken en we moeten nog een stukje terug' zegt mijn moeder 'Is goed. Ik hoop jullie snel eens te zien. We houden contact en tot snel Britt' zegt mijn vader. We zwaaien nog even naar hem en stappen dan  in de auto.

We hebben tijdens het eten nog veel gepraat over de situatie en over hoe we het willen gaan oplossen. Ik blijf bij mij moeder wonen en ga tot nu toe ongeveer 2 keer in de 2 weken bij mijn vader langs. Zodat we onze relatie met elkaar weer kunnen opbouwen. Gelukkig vond mijn vader dat ook meteen een goed plan. Tussen mijn vader en moeder is ook wel het een en ander veranderd. Ze praten weer normaal met elkaar en hebben het ook weer gezellig. Het kan best wel weer wat tussen die twee worden als ze elkaar gaan vergeven.

Als we binnen in mijn huis zijn ga ik gelijk in bed liggen. Deze dag was erg vermoeiend. Ik whatsapp samuel nog even hey schatje, de dag is goed verlopen. Is het goed als ik je morgen het een en ander uitleg? niet veel later zie ik dat Samuel online komt en begint te typen... Fijn om te horen. Ik vind het prima. Kom je naar mijn huis? Kan je ook gelijk mijn ouders en zus ontmoeten. Je kan om 13:00 komen! ik vind het wel spannend om zijn ouders te ontmoeten, maar het zou er toch een keer van moeten komen. Is goed. Zie je morgen antwoord ik.

Het is 10 voor 1 en ik stap op mijn fiets naar Samuel. Mijn moeder vond het alleen maar leuk dat ik naar hem toe ging. Ze is super blij voor me en dat zie ik ook aan haar. Ik bel aan en na lang wachten gaat eindelijk de deur open 'Ik dacht dat er nooit iemand de deur open zou gaan doen' zeg ik. Samuel kijkt me alleen maar aan en komt dan dichterbij staan hij geeft me zachtjes een kus op mijn lippen. Meteen verlang ik naar meer van hem, maar dat gaat hier niet. Samen lopen we naar binnen en hij stelt me aan zijn ouders voor. Ik schud ze de hand. Zijn ouders lijken mij beiden erg aardig. Dan komt zijn zus aangelopen en kijkt me afkeurend aan. Ik schrik er een beetje van maar Samuel fluistert in mijn oor 'Dat doet ze wel vaker. Dat veranderd vanzelf wel' ik stel me aan haar voor en we praten een tijdje. Ik merk dat Samuel gelijk heeft want ze glimlacht nu ook naar me. 'Zullen we naar boven gaan?' vraagt Samuel dan 'Is goed' zeg ik en ik loop achter hem aan naar zijn kamer. In de hoek van zijn kamer staat een groot bed. Het is net geen 2-persoonsbed, maar ook geen 1 persoonsbed, een twijfelaar. Voor de rest staat er een bureau met stoel en een kast. Vrij simpel dus. Ik ga op zijn bed zitten en hij kijkt me geschrokken aan. 'Wat is er?' vraag ik 'Je weet wel dat je op de plek zit waar all the magic happens?' ik kijk hem vragend aan maar dan begint er een belletje te rinkelen 'Je bedoelt je middagdutjes zeker?' en ik steek mijn tong naar hem uit. 'Maar vertel hoe was het bij je vader?' ondertussen gaat Samuel op zijn bureaustoel zitten en hij kijkt me vragend aan 'Goed' antwoord ik 'Nou eigenlijk heel goed. Hij is veranderd maar op de goede manier. Hij woont een half uurtje van ons vandaan. Hij is niet meer die man van vroeger. Zijn huis is nu zelf netjes en hij ziet er zelf ook goed verzorgd uit. Ik ga nu 2 keer in de 2 weken naar hem toe en hij wil jou graag zo snel mogelijk ontmoeten' Samuel kijkt me blij aan 'Leuk om te horen. We kunnen de volgende keer wel gaan. Ik ben wel benieuwd naar hoe hij is' 'Okay, leuk' antwoord ik. Samuel komt met moeite van zijn stoel af, wat er erg komisch uitziet, en komt dan op me afgelopen. Hij gaat naast me zitten en tilt mij op zijn schoot. Zijn armen slaat hij stevig om mij heen. Hij geeft me het gevoel dat hij me nooit meer los wil laten.