yumruk, acı veee... SONUNDA İTİRAF

716 52 141
                                    

Çok duygusal bir bölüm; dikkat.

Şarkıyı dinlemenizi tavsiye ederim.

Kanato's pov

Saat gece 2'ye yaklaşırken Doğa geldi. Hortlak görmüş gibiydi ve hiç konuşmadan yukarı çıktı. Reiji'yi bile takmamıştı. Teddy konuştu.

Bence yanına gitmeliyiz.

Teddy'yi hafifçe sıkarak yukarı çıktım. Odanın kapısını çaldım ama ses gelmedi. Ben de içeri daldım.

"Hey, Doğa-chan..."

Teddy'nin göz bandını düzelttikten sonra etrafa göz gezdirdim.

Hey, kanato, o kız buralarda gibi görünmüyor.

Tam haklısın diyecekken Doğa'nın banyodan çıktığını gördüm. Yüzünü yıkamıştı ama hala hortlak görmüş gibiydi. Beni fark etmedi bile, sadece yatağa oturdu ve boşluğa bakarak konuştu.

"Z-zor k-kurtuldum... O-o.... K-keşke gi-gidebilseydim."

Resmen titriyordu. Yanına oturdum.
"Heey, heeeeeey, LAN BENİ TAKSANA KIZ SHUU"

Yerinde sıçradı ve bana döndü. Kendini toplamaya çalışarak gülümsedi.

"Oov, Kanato-kun korkuttun beni... S-sen ne zamandır oradasın?"

Kanato! Bu şu kızıl kafanın yanına gitmiş olmasın?

"Zero'nun yanına mı gittin?"

"Sen nereden-"

"Teddy senin oraya gitmiş olabileceğini söyledi."

"Ben-"

"LAN BİRİ DE BANA BIR ŞEYLERİ ANLATSIN! SIKILDIM YETER! SEN DE NE HALT OLDUYSA HEMEN ANLATIYORSUN."

titrek bir nefes verdi. Ağlamak üzere gibiydi.
"Hey, Kanato-kun... Sen hiç en yakın arkadaşın,eski çocukluk aşkın, şimdiki abin, hayatında ilk ve tek güvendiğin kişi tarafından arkandan vuruldun mu?"

"Çünkü ben bu gün bunu yaşadım."

Gözlerim kocaman açıldı. İlk defa garip bir şekilde boğazım kurudu. Kelimeler çıkmadı. Teddy bile şaşırmıştı. Kendimi zorlayarak -ve sesimin çatlak çıkmasını engelleyemeyerek- sordum.

"Ne oldu?"

O bana her şeyi baştan anlatırken gözlerim şaşkınlıkla açılmaya başladı.

...........Ertesi gün okulda.................

Subaru's pov

Doğa, yalnızlığı prensip bilen kız, bütün gün sürekli kalabalığın, bizim ve Yui'nin yanındaydı. Asıl garip olan ise, Doğa her zamanki gibi sürekli Zero'yla şakalaşmıyor, aksine gördüğü yerde kaçıyordu.

Arka bahçeye çıktım. Doğa bütün gün ilk defa yalnız kalmış, derin bir nefes aldı. Yanına gidecekken Zero'nun geldiğini gördüm ve durdum. Doğa fark eder etmez kaçmaya çalıştı ama başarısız oldu.

Zero sinirle bileğini tutup kızı yüzüne yaklaştırdı.

"SANA GİTMENİ SÖYLEMİŞTİM."

"Gidemezdim... Gidemem..."

"BAK, ŞEHİRDEKİ BÜTÜN AVCILAR DOĞA PERİSİNİN PEŞİNDE. DAHA KİMLİĞİNİ BİLMİYORLAR AMA MUTLAKA ÖĞRENECEKLER."

"BANA NE BE!"

"ANLAMIYOR MUSUN? BEN. SENİ. ONLARDAN. KORUMAM."

"SENİN KORUMANI İSTEMİYORUM."

"AMA BEN SENİN GİBİ UCUBELERİ AVLAMAK İSTİYORUM."

diabolik lovers (Buz Tutmuş Hayaller)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin