Playboy...(chapter-3)
----------------------အိမ္သာအတြင္းထဲေရာက္ေရာက္သြားျခင္း...ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆီးႀကိဳေနသည္ကကိုဥကၠာ.....။ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက နီနီရဲဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနသည္။တစ္ခ်ိန္ကျမမင္ခဲ့ဖူးေသာ ၾကင္နာဖြယ္မ်က္ဝန္းမ်ားက ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္ေရြ႕ေနပါသည္။
"သိပ္ေၾကာက္ေနသလား.....ေတဇာမိုး....ခုေတာ့မင္းရဲ႕လူေတြကိုအ႐ူးလုပ္ႏိုင္တဲ့သတိၱေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီတုန္း...ဟမ္...."
ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာလူႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္႐ုန္းခ်င္ေပမဲ့...အင္အားျခင္းမမွ်ေပ...။
"ခင္ဗ်ားဒါဘာလုပ္မလို႔လဲ......."
"ဘာလုပ္မလို႔လဲဟုတ္လား....ငါ့ကို႐ူးသြပ္ေစခဲ့တဲ့....မင္းရဲ႕မ်က္လံုးေတြ..ငါ့ကိုနာက်ည္းမႈေတြေပးခဲ့တဲ့မင္းအျပံဳးေတြအဲ့ဒါေတြကိုစုတ္ျပတ္သတ္သြားေအာင္လုပ္မလို႔.....ငါမင္းကို႐ွာေနတာၾကာၿပီ....ေတြ႔မွေတြ႔ေတာ့ပက္ပင္းပါလား....."
ကိုဥကၠာ၏ အျပဳအမူအသံအေနအထားမ်ားက တကယ္ကိုပင္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဒုကၡလွလွေပးေတာ့မည့္ပံုေပါက္ေနသည္။ဟန္ေဆာင္ထားေသာ ကြၽန္ေတာ့္၏ပံုသဏၰာန္သည္ယခုအခါတြင္ေပ်ာက္ကြယ္၍ေနပါၿပီ.....ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႔ကာတုန္လႈပ္ေနေပ၏.။ေခြၽးမ်ားကလဲတစ္ကိုယ္လံုးစိုရႊဲ၍လာကာ......မ်က္ရည္မ်ားပင္စို႔လာသည္။
"လူယုတ္မာ......"
"ေအးယုတ္မာတယ္ကြာ......"
ကိုဥကၠာကေျပာေျပာဆိုဆိုျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္အားလက္ျပန္လႊဲ႐ိုက္လိုက္ပါသည္။''ျဖန္း''ခနဲဟူေသာအသံႏွင့္အတူ အိမ္သာတံခါးဝနားမွကြၽန္ေတာ္သည္ သူ၏႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ အိမ္သာအတြင္းပိုင္းသို႔ လြင့္ကာက်သြားသည္။ျပင္းထန္လွေသာ ႐ိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးထူပူသြားကာ ႏႈတ္ခမ္းစပ္နားတြင္ေသြးပါစို႔သြား၏။လဲက်ေနရာမွ ကြၽန္ေတာ္က လက္ကိုေထာက္၍ သူ႔အားေမာ္ၾကည့္သည္။တုန္လႈပ္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔မ်က္ရည္ပူပူမ်ားကစီးဆင္းက်ေနၿပီ...။အို....မဟုတ္ဘူး...ကြၽန္ေတာ္မ်က္ရည္မက်ရဘူး....။ကိုယ့္စိတ္ကိုအတတ္ႏိုင္ဆံုး...မာေက်ာေအာင္ျပဳျပင္ေနတယ္ေလ..ကြၽန္ေတာ္ဘာလို႔မ်က္ရည္က်ေနရတာလဲ....။ဟန္ေဆာင္မႈဆိုသည္က ၾကာၾကာမခံႏိုင္မွန္းကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ရသည္။