Playboy .......(Chapter-10)
====================
"ကြၽန္ေတာ္ကစြပ္စြဲ တယ္လို႔ေျပာရေအာင္ ကိုခန္႔ေနာင္အဲ့ဒီကိစၥေတြကိုတကယ္မလုပ္ခဲ့ဘူးလား..."
"မလုပ္ခဲ့ဖူးမဟုတ္ဘူး....လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္....ကိုယ္ျပင္ဆင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတုန္း မင္းဆီကနားလည္မႈမ႐ွိတဲ့...စကားေတြေန႔တိုင္းၾကားရေတာ့....ကိုယ္ျပင္ဆင္ဖို႔ကမျဖစ္ေျမာက္ေတာ့ဘူး...."
"ကြၽန္ေတာ္ကနားလည္မႈမ႐ွိဘူး.....ဟုတ္လား ကိုခႏ့္ေနာင္ ဘယ္တုန္းကနားလည္မႈမ႐ွိတာလဲ ကိုခန္႔ေနာင္ရယ္...."
"လူတစ္ေယာက္မွာ....သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္စာရိတၱဆိုတာ႐ွိတယ္....အဲ့ဒိ စာရိတၱက ေကာင္းခ်င္ေကာင္းမယ္ဆိုးခ်င္ဆိုးမယ္....ဆိုးခဲ့သည္႐ွိရင္လဲ သူရဲ႕ပင္ကိုယ္ စိတ္ျဖစ္ေနသ၍ ဖ်က္ရမွာခက္ခဲလြန္းတယ္...အခ်ိန္ဆိုတဲ့...လမ္းေၾကာင္းအနည္းငယ္ယူရတယ္....အဲ့လမ္းေၾကာင္းကလဲ....ဘယ္မ်ွေလာက္ေသာအ႐ွည္ဟူ၍ခန္႔မွန္းရန္ခက္ခဲလြန္းလွတယ္.....ကိုယ္လဲအဲ့လိုပဲေတဇာ....ကိုယ္ျပင္ဆင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းမွာ....မင္းကလမ္းခုလတ္အျဖစ္နဲ႔အျမဲတည္႐ွိေနခဲ့တယ္.....ဒါေပမဲ့ကိုယ့္ကိုပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈကိုေျပေပ်ာက္ေစမဲ့လမ္းခုလတ္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး......ကိုယ့္ရဲ႕အားနည္းခ်က္ေတြကိုထိုးျပေနတဲ့....မီးေမာင္းတစ္ခုပဲ......ကိုယ္ႀကိဳးစားမႈကိုအရာမထင္ေစခဲ့ဘူး....မင္းကိုယ့္ကိုအျပစ္ျမင္လိုက္တိုင္းကိုယ့္စိတ္မွာစြဲျမဲေနတာက.....ကုိယ္ျပဳျပင္ရင္လဲမင္းကိုယ့္ကိုသံသယဝင္ေနမွာပဲ....ကိုယ္မျပဳျပင္ခဲ့ရင္လဲ.....ကိုယ့္အမွားကိုဖုန္းကြယ္ထားႏိုင္သေရြ႔မင္းကိုယ့္ေဘးမွာ႐ွိေနႏိုင္မယ္လို႔ကိုယ္ထင္ခဲ့တယ္....အဲ့ဒါကိုယ့္ရဲ႕မဟာအမွားပဲ....ကိုယ့္ရဲ႕ အမွားေတြကအခ်ိန္တိုအတြင္းေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္....."
"အဲ့ဒါဆိုအစ္ကို႔စိတ္အေျခခံက တဏွာကိုဦးတည္ေနတာလား...."
