Geçmişin yara izleri gerçek gülümsemelerini saklar.
11 Şubat, 2012
Yüzme Havuzu
Bugün erken kalktım. Aşağı inmeyi veya daha fazla dondurma yemeyi istediğim için değil. Uyuyamadığım için. Hiçbir şey bana bunu unutturamazdı. Yaptığı şey yüzünden onunla ağlamadan yaşayamazdım.
''Anastasia? Uyanık mısın?'' Yatak odamın kapısının dışından duyduğum sesle kafamı yorganın altından çıkarıp kapıya baktım. Onunla göz göze geldiğimizde gözlerimi genişçe açtım ve yatağımın üst kısmına sığındım.
''Hayır. Üzgünüm.'' Odaya girdi, sırtım yatak başlığına değene kadar kendimi yukarı çektim.
''Aşağı inmek istemiyorum. Seninle konuşmak istemiyorum.'' Dedim gözyaşlarımı tutmaya çalışırken. Sana bakamıyorum bile.
''Ana...'' Ana?
''Yaptığım şey çok boktandı. Sarhoş ve yorgundum. Sinirimi bir şeyden çıkarmam gerekiyordu.''
''Birinden demek istedin sanırım?'' Gözlerimi devirdim ve onun gerildiğini gördüm, çünkü gözlerimi devirmiştim. Kendimi korumak için arkamdaki yastığı alıp vücuduma kalkan yaptım.
''Dün gece benim yerime konuşan şey alkoldü. Sa- Sana dokunmamalıydım. Sana aklım yerimde değilken dokunmamalıyım.'' Suçunu kabulleniyor.
''Bir kadına böyle dokunmak... Bu korkunç ve yaptığım şey için cezalandırılmalıyım. Ve...'' Duraksadı.
''Sanırım havuzda bana katılmak istemiyorsundur, değil mi?''
Ona baktım ve kaşlarımı kaldırdım. Parmaklarını sıkıyordu, birden ayağa kalktığında daha da geriye sıçradım.
''Umarım çocukça davranışlarım için beni affedersin. Ama on dakika sonra havuzda olacağım. Eğer gelirsen tavrından dolayı mutlu olurum. Eğer gelmezsen bu biraz canımı sıkar.'' Daha sonra odamdan çıktı ve kapımı kapattı.
Az önce erkeksi, büyük bir vücudun içindeki çocukluğa mı tanık oldum?
Ama... Bu çocuktan daha fazla istiyorum. Onun büyük vücudundaki çocuğa alışmak istiyordum. Ondan... Korkmamak istiyordum.
Ama ondan korkmam onun suçu. Ve her zaman onun suçu olacak. Onun davranışları korkumu yönlendirirken benim yapabileceğim bir şey yok.
Derin bir nefes alıp komodinimdeki saate baktım. 17:19. Saat beş mi? Siktir. Gidişinin üstünden dokuz dakika geçmiş bile.
Yatağımdan kalktım ve dolaba ilerledim. Bebek mavisi renginde bikini üstümü ve siyah renk olan altını çıkardım. İlk üstümü sonra altımı giyip merdivenlerden aşağı indim.
Dışarı gitmekten korkuyordum çünkü ya beni orada istemiyorsa? O zaman seni davet etmezdi. Kendi aptallığıma gözlerimi devirdim.
Bahçe kapısına ulaştığımda dışarı, havuza baktım. Harry yüzme şortuyla havuzdaydı, etrafına bakıyordu. Oraya gitmemi mi bekliyor?
Bahçe kapısını açmadan önce bir derin nefes daha aldım. Rüzgar ılıktı, hemen havuza girmek istedim çünkü hava ısısına göre havuzun da ısısının değiştiğini biliyordum.
Harry bana döndü, bir adım geriledim. Bana sıcak bir şekilde gülümsediğinde bunun gerçek olmasını anlayana kadar biraz zaman geçti. Bana gülümsedi. Demek ki her şeyin bir ilki oluyormuş, Ana.
Kısa bir havlunun içideyken 23 yaşındaki bir adam sana bakıyor.
''Hadi. Su harika.'' Suya girmem için bana seslendi ama gözleri hala vücudumda takılıydı. (Y/N: ramazan ramazan)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
headmaster styles. → Türkçe
FanfictionAnastasia, Harry ile tanıştığında her şey haddinden fazla değişti. Tek bildiği şey onunla tanıştığında, kalbini değiştireceğiydi. Onun da değişeceğini asla bilemezdi. - thank you for your permission! @remediez. { çeviri iznimiz vardır. }