doctor ❆ yoonnie

สิบเอ็ด

"Starts can't shine without darkness."❄
《Yıldızlar karanlık olmadan parlayamazlar.》

Sonunda internet buldum :')

**

สิบเอ็ด

"Bugün nöbet sırası bendeymiş." Deyip Baekhyun'a döndüm. Kafasını salladı.

"Yarın da bende. Bıktım bu nöbetlerden. Ne zaman profesör olacağım ben?"

"Sanırım hiç bir zaman." Deyip kendimi doktorlara özel olan dinlenme salonundaki koltuğa bıraktım. Kendimi yorgun hissediyordum. Bugün fazlasıyla koşuşturmuştum.

"Jung Woo ile ne konuştunuz Jenjen?"

"Bana aşık olduğunu itiraf etti. Baya bir konuştuk. Ben de onu kibar bir dille reddettim. Beni unuttuğu zaman arkadaş olarak devam edebileceğimizi söyledim. Sanırım bir süre benden kaçarak geçirecek günlerini. Bundan şikayetçi değilim, böylesi daha iyi olacak. Beni düşünerek acı çekmesini istemem."

"En iyisini yapmışsın. Bence de böyle daha iyi olacak."

-4 Gün Sonra-

"Seni pislik, günlerdir benimle nasıl konuşmazsın?! Ben Jennie'yim be, senin burnundan getirmezsem.." dedim ve sinirle elimde ki Yoongi'nin tek  fotoğrafı olan küçüklük fotoğrafımızı fırlattım.

"Cidden günlerdir sana mesaj felan atmadı mı?"

"Hayır. Kaç kere mesaj attım, aradım. Hiç bir aramama ve ya mesajıma dönmedi. Hastanede her gün danışmana sordum. Benim hastanede olduğum saatlerde hastanedeydi. Ama nasıl hiç görmem Ji Woo? Bir kere bile. Dün iyice sinirlendim ve odasına gittim. Ne oldu biliyor musun? SEKRETERİ BENİ ODASINA ALMADI! MİN YOONGİ BEYLER ÖYLE İSTEMİŞ!"

"Ne?! Ne oldu birden bire böyle Jennie? Bir şey mi yaptın?"

"Hayır Ji Woo. Hiç bir şey olmadı normal ilerliyorduk işte."

"Şu erkekler cidden bazen sinir bozucu oluyorlar. Peki ne yapacaksın?"

"Hiç bir şey tabii ki Ji Woo. O kadar mesaj attım cevap vermedi, aradım geri dönmedi, üstüne üstlük sekreterine beni odasına almaması için tembih etti. Tanrı aşkına bir daha nasıl konuşurum o öküzle?!"

Bana kafa sallayarak hak verdi Ji Woo. Tabii ki de haklıydım. Burada Min Yoongi denen manyağın haklı olma durumu bile yoktu! Sinirlerim onun yüzünden cidden bozulmuştu ve bu aralar önüme gelene çatıyordum.

Sabah işe giderken ilk defa sıkıca yaptığım kahvaltıdan ayağa kalktım. Doymuştum, hem de fazlasıyla. Cidden ayarlarım bozuldu diye boşuna demiyordum...

"Doydum ben kalkıyorum. Akşam görüşürüz canım." Deyip tabağımı tezgahın üstüne koydum ve Ji Woo'nun yanağına bir öpücük kondurdum.

"Görüşürüz Jen."

Ayakkabılarımı giyip çantamı aldım ve arabama bindim. Bugün Baekhyun'la birlikte gidecektik. Çünkü beyfendi'nin arabası yıkamadaymış.