doctor ❆ yoonnie

สุดท้าย[end]

Bölüm çok geç geldiği için üzgünüm, ilham hiç yoktu ve anca toparlayabildim. Ve bölüm çok uzun bu yüzden part 1 ve part 2 olarak ayırdım. Gerçi part 2 biraz kısa ama olsun. Ve de bu bölümde 2 zaman atlaması yaptım, umarım beğenirsiniz. Çünkü aklımda ki final böyleydi. İyi okumalar^^
Lütfen finalde +35 vote olsun😍

[FİNAL]

1,5 Yıl Sonra
''PART 1''

"Ya seni yerim!"

"Hayır ben daha çok yerim."

"Yoongi araya bir girmesene." Kaşlarımı çatarak konuştuğumda omuz silkti. Onu boşverip kucağımda yatan minik mükemmeliyete baktım. O kadar masumdu ki onu içime sokmak istiyordum.

"Çok tatlı değil mi? Bana çekmiş."

"Bence bana daha çok benziyor." Diyen Yoongi'ye inanmaz bakışlarımı attım.

"Saçmalama! Biraz bile benzemiyorsunuz Yoongi."

"Sana da benzemiyor."

"Hayır benziyor. Bak gözlerine aynı ben."

"Hiç benzemiyor Jennie."

"Kime benziyor o zaman?" Dediğimde Baekhyun reklamlarda ki adamlar gibi odaya "Ben!" Diye bağırarak girmişti.

"Aman sana benzemesin çocuk." Dedi Yoongi. Neden bu kadar tersti? Son 1 haftadır ciddi bir şekilde herkesi tersliyordu. Özellikle beni. Yada sadece beni tersliyordu! Ve bu durum beni iyice sinir etmeye başlamıştı.

"Çocuğumu rahat bırakın." Diyerek odaya girdi Ji Woo. Evet, onun çocuğuydu. Jungmyeon ve Ji Woo harika bir düğünle evlenmiş ve bir çocukları olmuştu. Baekhyun ile He Ran ise nişanlıydı. Evet onlar nişanlıydı! Onlar bizden sonra sevgili olmalarına rağmen şuan nişanlılardı! Biz ise bırakın nişanlanmayı ben daha evlenme teklifi bile almamıştım.

Benimle evlenip evlenmek istemediği sorguluyordum bazen. Belki de benden ayrılmak istiyordur... 1 haftadır davranışları da değişmişti.

Paranoyak düşüncelerimi bir kenara atıp kafamı sağa sola salladım. Neden böyle kötü şeyler düşünüyordum ki? Yoongi beni seviyordu. Belki de kendini evlenmeye henüz hazır hissetmiyordu. Sadece ona biraz zaman vermeliydim.

"Ne düşünüyorsun?" Baekhyun'un bana bakarak sorduğu soruya omuz silktim.

"Hiç bir şey."

"Hiç, hiç bir şey gibi durmuyordu ama?"

"Sonra anlatırım olur mu?" Dediğimde üstelemedi ve kafasını salladı. Üstlememesi iyi olmuştu eğer üsteleseydi kendimi tutamaz ve ağlamaya başlardım. Yoongi'nin benden ayrılma düşüncesi bende ağlama isteği uyandırıyordu.

Benim paranoyaklığımdı. Evet, kesinlikle benim paranoyaklığım. Şimdi sakin ol Jennie ve böyle şeyler düşünme.

Oturduğum koltukta daha dik bir konuma geldim. Ve Yoongi'ye döndüm. Bana baktığını yakalamıştım.

Ve o an ağzımdan ne çıktığını bilmeden konuştum.