Öyle çok seversin ki,
Onsuz uyanmak ne haddine,
Nefes dahi alamazsın.
Her gecen kabuslarla dolar,
Ona ulaşamamak en büyük korkun oluverir.
Bu korku sigaranın dumanı gibidir;
Duman arttıkça daha çok kül olursun,
Onu düşündükçe daha çok yanarsın.
Sonra bir gün dönüp aynaya baktığında
Gördüğün tek şey
Bir yığın külden başka bir şey olmaz.
Hayatın gitmiştir,
Ömrün gitmiştir.
Saçlarında aklar, elinde ise yalnızca seni ayakta tutmak için direnen bastonun kalmıştır.
