İşte bir gece daha
Zifir karanlık
Sokaklar buzdan soğuk
Ve sonsuz sensizlikte kaybolmuş ben.
Nefes almak istiyorum
Ciğerlerim sensizlikle doluyor
Ağlamak istiyorum
Gözlerimden sen akıyorsun.
Bir kül gibiyim sanki karanlığın çukurunda
Sensizlik rüzgârı savuruyor beni
Hayal duvarlarının en keskin ve sert köşelerine.
Her çarpışta biraz daha eriyorum
Eridikçe daha çok karışıyorum
Geceden daha kara
Sokaklardan daha soğuk
Kara toprağa.
Şimdi o kara çukur benim mezarım
Tek bir ziyaretçim var
O da senin kayıp vicdanın.
Her gelişinde eşeliyor toprağımı
Kavuruyor küllerimin her zerresini.
Toprağın üzerinde beni kahreden yokluğun
Toprağın altında kavuran vicdanın
Söyle be sevgisiz sevgili
Ne zaman bitecek bu mahkumiyet?
Müebbet ölümle bitermiş
Ben öldüm bitmedi cezam
Yoruldu bu yürek, bu can
Huzur vermedin toprağın üzerinde
Huzur bulsun bari
Toprağın en soğuk köşesinde...
