Titanium (KathNiel)

Titanium 1:26

Ivan's POV:

Andito kami ngayon sa Fridays...

Ivan: trins, anong gusto mo?

Trins: katahimikan... Este kahit ano. Lemon Juice na lang at nachos. (Ano namang katahimikan ang sinasabi ni Trins ko? May iniisip kaya siya?)

Ivan: ahh sige!! Hintay ka lang diyan ha? Mahaba ang pila kaya intay lang ng onti.

Trins: ahh!! Sige ok lang.

Pumila na ako sa linya. Sa swerte ako.... Nagsilipatan yung iba sa bagong linya sa kabila. So bale ngayon, pang 3rd na ako..

Ivan: Isang regular nacho box, chicken dinner meal at 2 lemon juice nga ho.

Cashier: ok... Total amount is 568 pesos. (Inabot ko sakanya yung bayad at kinuha yung resibo at number)

Pabalik na sana ako sa upuan namin.. Nang marinig ko na may pinaguusapan sila.. Umiiyak nga siya ehh. Buti na lang at may takip, hindi niya ako nahalata.

Trinity's POV:

Umalis si Ivan para magorder ng food so I think na ito ang right timing para tumawag ulit kay Ann para makibalita.

Calling....

Ann: hello?

Trins: Ann!! Ano nang balita??

Ann: ayun.. Kinausap ko din si Lara at Lia.... Straight to the point yung usapan namin...

Trins: bakit??

Ann: seryoso na to. Sinasabihan ka nila ng ang arte mo daw at ang taray. Tapos nung nag-away daw kayo ni Hexa, paawa ka daw.

Trins: ha? Hindi naman eh.

Ann: at hindi lang yun!!

Trins: wag na!! Ann, bukas na lang natin ituloy tong pag-uusap natin. Hindi ko na kaya. *punas ng luha*

Ann: Sige. Axelerated ka rin pala. Hindi mo na kailangang pumasok sa school. Papasok ka na lang pag graduation na.

Binaba ko na yung phone at nilagay sa bag ko.

Ivan: Trins, anong nangyari?

Trins: wala. Ano bang pinagsasasabi mo?

Ivan: Eh kung ganun, bakit ka umiiyak?

Trins: alam mo ikaw!! Gutom lang yan.

(Sakto namang dating ng waiter.)

Trins: thank u!

Ivan: sabi mo eh... Tara kain tayo.

Kumakain na kami. Pero alam ko may problema si Trins.. Kaya plano ko na pagkatapos na pagkatapos niya kumain kakausapin ko siya.

Trin's POV:

Tapos ko ng kainin yung pagkain ko kaya inaya ko na si Ivan na umuwi. Wala talaga akong gana. Ayoko kasi talaga ng may gantong sumisira saakin. Hindi ako naiinis, nasasaktan ako. Pinagtataka ko lang.. Simpleng bagay, nasasaktan na ako kaagad. Samantalang dati, Im so beachy na hindi nararamdaman ang mga gantong issues. I think kailangan ko na pairalin ang pagka beachy ko?

"Ivan, tara na. Alis na tayo. Gabi na rin eh." Sabi ko kay Ivan. Tumayo na ako pero pinigilan ako ni Ivan.

"Magstay ka muna. May kailangan tayo pagusapan." Ano bang kailangan nating pagusapan?

"Ano yon?" Umupo ako at kinuha ko ang cellphone ko.

"Trins, seryosong usapan to. Please, mamaya na yang cellphone." Ano ba kasi yun Ivan?

"Ok. Ano ba kasi yun?" Nilagay ko yung cellphone ko sa bag at tinignan si Ivan.

"Bakit ka umiiyak kanina?" Narinig niya ba yung usapan namin kanina??

"Ahh, wala lang yun. Napuwing lang ako. Hehe! *pilit na smile*" sabi ni Ivan.

"Mapupuwing ka dito? Are you crazy? Ano ba kasing nangyare?" Hindi ko na kayang pigilin tong luhang to. Buti may curtain kung hindi, shame of me right now. Pumunta ako sa side ni Ivan at....

"Ivan!"Niyakap ko siya at napaiyak na ako.

"Ano ba kasing nangyari?" Mahinahon na sabi niya sakin.

Ivan's POV:

Nakwento na sakin lahat ni Trins. Kaya naman pala ang tamlay tamlay niya.

"Ano? Gusto mong kausapin ko si Clara?" Sabi ko kay Trins...

"Hindi mo na kailangan." Sabi ni trins. Kahit na hindi kailangan, gagawin ko pa rin.

VOTE, COMMENT and SHARE. Solent readers!!