Mafya (Tamamlandı)

➡(18. bölüm)⬅"Kıskançlık"

Hayalin ağzından devam:

Boynuma değen dudaklar ile uyandım. Gözlerimi ovuşturdum. Arda arkadan sarılmış bacağını üstüme atmıştı. Uyuduğu her halinden belliydi. Nefes alış verişleri düzenliydi. Kalkmam imkânsızdı. Resmen kuala gibi sarılmıştı. Çok sıkı sarılmıştı. Ellerine dokundum.
"Arda."
Hafif mırıldandı ama uyanmadı. Kafasını boynumdan çekip burnunu saçıma götürdü. Bu adam ne kadar uyumayı seviyor ya. Her uyuduğunda uyandırmak çok güçtü. Ayağını ittirdim. Tek engel kolları kalmıştı. Aklıma gelen fikirle konuştum.
"Arda adamın kaslarına bak. O altılı baklava mı?"
Dediğimde ne olduysa o an oldu. Arda beni bir anda kendine çevirip gözlerimi kapattı.
"Nerde lan o şerefsiz!?Senin yanında çıplak dolaşıyor!"
Ben tabi gülmeye başladım. Kafasını kaldırıp arkama baktı. Kimsenin olmadığını gördüğünde ellerini çekti gözümden. Kızgın bir yüz ifadesine bürünmüştü. Kollarından bir hışımla çıkıp odada masanın arkasına gittim. Çoktan ayağı kalkmış peşimden geliyordu. Ben sağa gittiğimde o da gidiyordu.
"Ya Arda şaka yaptım. Hem senden başkasına niye bakim? Uyan diye yaptım."
"Ben sana şakayı göstericem, sen gel yanıma."
"Uff Arda."
Bunu derken kollarımı göğsümde birleştirmiştim. Toplantı masası gayet büyüktü o yüzden beni kolay pek yakalayamıyordu. Tam masanın etrafından dolaşıp yanıma geliceği sırada önümdeki tekerlekli sandalyeyi aramıza koydum. Birazcık itip merdivenlere koştum. Aşağı indiğim an bu sefer salonun koltuklarının arkasına saklandım. Arda hâlâ siniri geçmemiş bir şekilde bana doğru geliyordu.
"Arda çocuk gibi davranıyorsun. Tamam şakası kaçtı."
"Evet Hayal şakası kaçtı. Yanıma geldiğinde de şakası kaçmış olucak. Hadi sevgilim yanıma gel kurtul."
"Bende kerizim zaten hemen yanına gelicek kadar. Kim bilir ne yapacaksın."
"Hayal daha da sinirleniyorum. Gel yanıma sevgilim hadi."
Ellerini açmıştı. Ben buna oyun oynayayım da gör. Arkasına doğru baktım.
"Annen..."
Arkasına döndüğü an kapıya doğru koştum. Tam açtığım zaman bir el arkamdan kapıyı kapattı. Korkarak önüme döndüm. Arda sırıtarak bakıyordu. Dirsek ve bileğinin arasındaki bölgeyi kapıya dayayıp bana yaklaştı. Aramızda mesafe olmayacak kadar kendini bana yasladı. Kapıya yaslanabileceğim kadar yaslandım. Şirince gülümsedim. Belki affeder diye.
"Maalesef sevgilim bu bakışlara kanamam."
"Ya buna?"
Yaramazca gülümseyip kapıya yasladığı kolundan destek alarak yukarı kalktım. Bana karşı koyamıyordu, biliyordum. Ancak alnım burnuna denk gelebiliyordu. Dudaklarımı çenesinde gezdirdim. Kendini kasmış yerine çivilenmişti resmen. Kıpırdamıyordu. Göz ucuyla ona baktım. Gözlerini sıkı sıkı yummuştu sanki göreceği şey yanlıştı. Ellerimi havaya kaldırıp yüzünü avuçladım. Yakından daha yakışıklı gözüküyordu. Traş olmayı bekleyen sakalları, şekilli kaşları, biçimli çenesi. Herşeyiyle harika gözüküyordu. Bir zaman sonra gözlerini açtı. Kahverengi gözleri gözlerim ile buluştuğunda kalbimde sanki deprem oldu. Kalbimin ponpaladığı kanı damarlarımdan geçişini hissedebiliyordum resmen ya da yüzüme uyguladığı basıncı. Öbür elini kaldırıp yaptığım topuzu bozup saçlarımın önüme düşmesini sağladı. Bakışlarını benden çekip bir tutamı burnuna denk gelen saçıma ilişti. Kapıda duran eli bir santim olsun kıpırdamıyordu. Öbür eli ile yanağımı avuçladı. Sanki değerli bir şeymişçesine dokunuyordu. Odaklanmıştı. Fısıldar biçimde konuştu.
"Bu teni sadece ben böyle dokunabilirim. Benden başkası dokunursa o eli kırarım. Ben ki Arda Keskinim. Burda Allahın huzurunda ve senin karşında söylüyorum. Benden başkasını seversen yemin ederim ki öldürürüm. -elini kalbime koydu- Bu kalp benden başkasına böyle atarsa ant olsun ki bu kalbi söker atarım."
Bu kadar çok mu seviyordu beni?
"Sana yemin ederim Arda Keskin bu kalp senden başkasına böyle atarsa ilk ben kendimi öldürürüm. -bende onun kalbine elimi koydum- Şayet bu kalpte benden başkasına böyle çarparsa elimde ölümlerden ölüm beğen Arda Keskin."
Elimi alıp avucunun içine yerleştirdi.
"Sana yemin ediyorum Hayal Kılıç bu kalp senden başkasına böyle atarsa cayır cayır yakarım kendimi."