MASUM (Tamamlandı)

1.BÖLÜM 'Yeni Bir Hayat'

  Yağmurun yağışını izlerken derin düşüncelerimin içinde boğuluyordum. Pencerenin ardındaki dünya bana çok yabancı geliyordu. Yeni bir ev, yeni bir çevre, yeni bir okul ve yeni arkadaşlar... Bunların hepsine annem istediği için katlanacaktım. Babam bizi o kadın için terkedip gittiğinden beri annem adeta bir boşluğun içine düşmüştü. Buraya taşınmak istediğini söyleyince belki ona iyi gelir diye tereddüt etmeden kabul etmiştim.

  Eski okulumdaki en iyi arkadaşım Doğa ben gelmeden altı ay önce buraya gelmişti. Bu benim için çok iyi olmuştu. En azından yalnız kalmayacaktım.

  Doğa'nın ailesinin durumu gayet iyiydi. Bu yüzden özel okula gidiyordu ama hiçbir zaman burnu havada biri olmamıştı. Annemin taşınma fikrini duyduktan sonra Doğa'nın okulunun bursluluk sınavlarına girdim ve kazandım. Yeni okulumun çekilmezliğini Doğa sayesinde hissetmeyeceğimi umuyordum.

  Beni bu derin  düşüncelerimden annemin o tatlı sesi ayırdı:

  "Tatlım, daha üstünü bile değişmemişsin. Yiyecek bir şeyler hazırladım, aşağıda seni bekliyorum." dedi gülümseyerek.

  "Tamam." dedim gülümsemesine karşılık vererek. Üstüme rahat bir şeyler giydikten sonra aşağı indim.

********

  Annem gerçekten de çok hamarattı. Bir şeyler atıştırdıktan sonra odama çıktım. Odadan içeri girmemle telefonumun çalması bir oldu. Arayan tabi ki de Doğa'ydı. Doğa'yı daha fazla sinirlendirmeden telefonumu açtım:

  "Alo, Doğa." dedim sakince.

  "Adaaaaaaaaa!" diye bir çığlık attı. Sanırım sağır olmuştum.

  "Doğa lütfen sakin olur musun?" dedim onu bastırmaya çalışarak.

  "Nerede olduğunu söyle hemen geliyorum." dedi tekrardan bağırarak.

  "Evdeyim." dedim. Cevabı alır almaz telefonu suratıma kapattı. Bu kız gerçekten deliydi. Doğa bu dünyada bana katlanabilen tek insandı. Hayatımda yaşadığım her zorlukta o da yanımda olmuştu. Özellikle de babam o kadını bize tercih ettiğinden beri. Doğa altı ay önce buraya taşınınca çok üzülmüştüm ama artık bende buradaydım.

  "Hey! Ben geldiiiim." Doğa'nın sesi ile düşüncelerimden sıyrıldım.

  "Hoşgeldin." dedim ve ona sıkıca sarıldım. Onu gerçekten çok özlemiştim. Ama beni boğmak üzereydi.

  "Nefes alamıyorum." dedim kısık sesle. Nefes almakta zorlandığımı anlayınca beni sıkan kolları yavaşça gevşedi. Onun bu hareketleri beni deli ediyordu ama çok tatlıydı.

  "Ayrıldığımızdan beri nasılsın?" diye sordu. Yatağıma karşılıklı bir şekilde otururken.

  "İyiyim ama sen gelince daha iyi oldum." dedim tatlı görünmeye çalışarak.

  "Yarın yeni okulunda ilk günün. Hazır mısın bakalım?" dedi. Bir an durakladım. Kahretsin, bunu tamamen unutmuştum.

  "O halde biraz yeni okulumdan bahsetsene." dedim meraklı görünmeye çalışarak.

  "Yakışıklı çocuk oranı oldukça yüksek." dedi. Bu kız hiç değişmez mi?

  "Bu tür şeylerle ilgilenmediğimi biliyor olman lâzım." dedim. Sinirli görünmeye çalışarak ama beceremedim.

  "Hadi ama Ada... Artık 18 yaşına geldin. Eğer bu dünyadan bekâr bir kız olarak ayrılırsan sana hakkımı helâl etmem." resmen bana sitem ediyordu. Kötü bir niyeti olmadığını biliyordum.

  "Tabi ki de bekar olarak ölmek istemiyorum ama hakkımı üniversiteye saklamak istiyorum ben."dedim bilmiş bir şekilde. "Ben halimden memnunum. Beni düşündüğünü biliyorum ama bu işler şansla olur sen de biliyorsun. Yine de teşekkür ederim." diye devam ettim. Ona sıcak bir gülümseme gönderdim. Tabi bir yandan da esniyordum. Doğa bunu fark etmiş olacak ki:

  "Pekâlâ, sen bilirsin. Gel bari aşağıda film falan izleyelim." dedi eğlenceli tavrıyla. Aşağı inip film seçmeye koyulduk.

***********

  Doğa gittiğinden beri yarım saat geçmişti ve ben bu zamanı kitap okuyarak geçirmiştim. Gerçekten de çok aksiyonlu bir hayatım vardı(!).

  Yarın okulun ilk günüydü ve ben buna hazır değildim ama Doğa'nın yanımda olması benim için büyük bir avantajdı. Düşüncelerimin yerini yavaş yavaş uyku alırken kendimi yarının iyi olacağına inandırmaya çalışıyordum.