Luhan
Eve geldiğimizde dikkatli bir şekilde baekhyun odasına gittim. Uyanmıştı beni görünce hemen gülümsedi.
"Lulu" dedi gülerek.
"Hey bana öyle seslenme" dedim yatağına oturtarak. Hemen ateşini kontrol ettim düşmüştü.
"Abi ben iyiyim merak etme"
"Beni çok korkuttun" dedim ona sıkı sıkı sarılarak.Chanyeol ve sehun dışarı çıkarmıştım odada sadece ikimiz vardık. Abl kardeş oturuyorduk yatakta.
"Abi"
"Hm" dedim ona dönerek.
"Bana yemek yapar mısın"
"Tabi ne istiyorsun"
"Fark etmez" dedi yanağımı öperek.
"Tamam" dedim yataktan kalkarak.Dikkatlice içeri geçtim sehun ve chanyeol bir şeyler yapıyordu. Bu durumdan şüphe ettim ama sonra kurcalayacagım bunu.
"Ne oldu" dedi chanyeol beni fark etti sonunda.
"Hiç yemek yapacağım öyle istedi"
"Tamam onun yanına gidebilirim değil mi"
"Tabi" dedim gülerek.Mutfağa geçtiğimde sehun arkamdan geldi ve masaya oturdu.
"Baekhyun iyi mi"
"Evet ateşi biraz düştü" dedim işime odaklanırken. Daha doğrusu ne yapacağımı bilmiyorum. Bende masaya oturup ne yapacağımı düşündüm."Ne yapacağını bilmiyorsun değil mi" dedi gülerek.
"Gülme" dedim sinirlenerek.
"Tamam" dedi ama hala gülüyordu. O sırada aklıma geldi tabi ya biz hasta olduğumuzda annem bize bir tane çorba yapardı. Ama tarifini hatırlamıyorum ki.
"Ne oldu" dedi şaşırarak.
"Biz hasta olduğumuz zaman annem bize çorba yapardı ve çok iyi gelirdi ama tarifini hatırlamıyorum" dedim üzülerek."Üzülme" dedi.
"Tamam ya sorun yok başka bir şey yaparım artık" dedim ve tekrar sandalyeden kalktım. Pilav ve et hazırladım hasta birine ne kadar iyi gelir bilmiyorum ama aklıma gelen bunlardı.
"Yemek çok güzel kokuyor" dedi sehun.
"Tadına bakmak ister misin"
"Evet" dedi yanıma gelerek. Az pilav verdim ağzına onu çiğnerken et de verdim ikisini yerken yüzünden tadı hakkında bir şeyler çıkartmaya çalışıyorum ama yüzünden hiçbir şey anlaşılmıyor."Nasıl" dedim merakla.
"Nefis" dedi gülerek.
"Teşekkür ederim" dedim yanağını öperek.
"Beni böyle öpecek isen her yaptığını beğendiğimi söylemeliyim" dedi sırıtarak. Hemen kafasına hafifçe vurdum. Ona arkamı döndüğümde gülümseyerek baekhyun odasına gittim.Kapıyı vurmadan girdim ama böyle bir şey ile karşılaşacağımı bilmiyordum. Chanyeol ve baekhyun öpüşüyordu.
"Ya ya durun" diye bağırdım ama gözlerim kapalıydı sonuçta onların özeli görmek zorunda değilim.
"Ne oldu" dedi sehun yanıma gelmişti anladım.
"Yok bir şey" dedim gözlerimi açarak baekhyun utandırmamak için sustum.Yemek masasına geçtiğimizde yemeğe başladık gece saat kaç ama biz yemek yiyoruz kesin kilo alacağım. Yemeği bitirdikten sonra baekhyun ateşini tekrar ölçtüm. Artık tamamen düşmüştü rahat bir nefes verdim.
"Ben uyamaya gidiyorum çok yoruldum" dedim masadan kalkarak.Odaya geçtiğimde sehun da geldi peşimden bensiz bir şey yapamıyor bu da ya.
"Bakma üzerimi değiştireceğim" dedim dolabımdan kıyafet alarak.
"Benden mi utanıyorusun" dedi.
"Evet bu çok normal bir şey"
"Senin herşeyini iki kere gördüm bence artık utanma"
"Sehun sus ve bakma bana" dedim sinirle.Sehun arkasını döndüğünde hemen üstümü giydim.
"Ben ne giyeceğim"
"Git chanyeol iste benimkiler sana küçük olur"
"Gerek yok" dedi ve gömleğini çıkarmaya başladı.
"Hey ne yapıyorsun"
"Korkma sadece üstsüz uyuyacağım" dedi. Gömleği koltuğun üzerine koyup yanıma geldi.
"Yanımda böyle yatmayı düşünmüyorsun değil mi"
"Tam da böyle düşünüyorum" dedi ve yanıma girdi.Ona deymemeye özen gösteriyorum ama ben kaçtıkça o bana yaklaşıyor.
"Düşeceğim gelme" dedim utanarak.
"Kaçma benden"
"Çıplaksın" diye bağırdım.
"Olsun" dedi ve beni kendine çekti ve sıkı sıkı sarıldı.
"Böyle uyuyalım ne olur" dedi yalvararak.
"Tamam" dedim bende ona sarıldım sonuçta bende ona sarılarak uyumak istiyorum ama bunu ona söyleyemem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçük Aptal
FanfictionLuhan ölmeden önceki listesini tamamlamak istiyordu ama önüne çok büyük bir engel çıkmadan önce. Nereden bilebilirdi ki aşık olacağını... Nereden bilebilirdi ki öleceğini... Nereden bilebilirdi ki istemediği halde hamile kalacağını...