saving each other

Κεφάλαιο 1.

Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πως οι πράξεις των άλλων επηρεάζουν την ζωή σου ακόμα κι αν δεν τους γνωρίζεις.

Για παράδειγμα ο άνθρωπος που εισήγαγε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα τα μαθηματικά κέρδισε το μίσος των περισσότερων και γέμισε με αγανάκτηση ακόμα πιο πολλούς, καθιστώντας την ζωή τους στο λύκειο δυσβάσταχτη.
Ή η Jane Austen -σπουδαία συγγραφέας- παρουσίασε μέσα από τα βιβλία της ιδανικές ιστορίες αγάπης, εκτοξεύοντας τις προσδοκίες εκατομμυρίων γυναικών στα άστρα παγιδεύοντας τες μ ' αυτόν τον τρόπο στο "ράφι", αφού όλοι έδειχναν υποδεέστεροι μπροστά στον πολυπόθητο Darcy που τόσο γλαφυρά περιγράφει στο Pride and Prejudice.

Στην περίπτωση μου, όμως, η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη και τα γεγονότα πολύ πιο περίπλοκα και άκρως λυπηρά.

Ο εικοσιτετράχρονος James Carter, που τίποτα δεν γνωρίζω γι ' αυτόν πέρα από το γεγονός ότι οι γονείς του συντηρούν με τις χορηγίες τους πολλές από τις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου στο οποίο πηγαίνω, προσπάθησε πριν δύο εβδομάδες να αυτοκτονήσει.

Μετά την απόπειρα, λοιπόν, οι γονείς του φαίνεται πως αναζήτησαν λύσεις κι εφόσον καμιά από αυτές δεν είχε αποτέλεσμα στράφηκαν προς τον κύριο Henderson- πρύτανη του Πανεπιστημίου.

Κι εδώ εισέρχεται ο δικός μου ρόλος. Ο Henderson έκρινε ως αποτελεσματικότερη λύση να στείλει έναν πρωτοετή φοιτητή να ζήσει μαζί με τον Carter, παρακολουθώντας τον και βοηθώντας τον να ξεπεράσει τα προβλήματα του.

Γιατί επέλεξε εμένα από το πλήθος φοιτητών που σπουδάζουν στο Τμήμα Ψυχολογίας;
Άγνωστο. Ή μάλλον όχι και τόσο γιατί ο ίδιος δικαιολόγησε την επιλογή του λέγοντας μου χαρακτηριστικά: "Η εργασία σου για την κατάθλιψη ήταν αξιέπαινη, πραγματικά εξαίσια για πρωτοετή φοιτητή. Θέλω να δω εάν μπορείς να αντεπεξέλθεις και στην πρακτική".

Εγώ απλώς πιστεύω πως ήθελε να εξοικονομήσει χώρο στην εστία χωρίς όμως να χάσει χρήματα και διώχνοντας ένα από τα άτομα που κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν μια υποτροφία για την φοίτηση τους στην Σχολή πετυχαίνει ακριβώς αυτό.

Ωστόσο, όποιοι και να ήταν οι λόγοι που τον οδήγησαν σ'αυτήν την επιλογή, βρίσκομαι αντιμέτωπη με ένα δύσκολο έργο, με ένα μεγάλο καθή-

"Δεν το πιστεύω ότι ο φαλάκρας ο Henderson σε αναγκάζει να φύγεις από την εστία για να παρακολουθείς έναν άγνωστο. Μπορεί να είναι ψυχοπαθής Liz! Και που στρίβω τώρα;  Αριστερά;"