saving each other

Κεφάλαιο 10.

"Μην ξεχάσετε την εργασία σας για την άλλη εβδομάδα. Μην τυχόν και την αφήσετε για Κυριακή βράδυ. Ξέρω πως λειτουργείτε οι περισσότεροι από εσάς κι αυτά δεν παίρνανε σε εμένα!"

Η φωνή της κυρίας Malorie αντηχεί μέσα στο μεγάλο αμφιθέατρο και ακούγονται τα χασμουρητά μερικών φοιτητών καθώς μαζεύουν τα πράγματα τους αποχωρώντας από την αίθουσα.

Παρόμοια, στριμώχνω μέσα στην μαύρη τσάντα μου το τετράδιο μου και τα δύο μου βιβλία και βγαίνω στο διάδρομο που κατακλύζεται από πλήθος φοιτητών. Ανάμεσα τους ξεχωρίζω τις ξανθές μπούκλες της Amy καθώς αυτή έρχεται προς το μέρος μου.

"Γιατί δεν είσαι ενθουσιασμένη;" ρωτά φτιάχνοντας τα μαλλιά της χρησιμοποιώντας την οθόνη του κινητού της ως καθρέφτη "Σε προσκάλεσαν σε ένα event εταιρείας όπου θα είναι συγκεντρωμένη η αφρόκρεμα της Νέας Υόρκης κι εσύ δείχνεις έτοιμη να αυτοκτονήσεις." συμπληρώνει και την κοιτάζω εκνευρισμένη.

"Amy μετανιώνω που σου το ανέφερα. Στο είπα χιλιάδες φορές από το πρωί: ο James πιθανότατα αστειευόταν." της εξηγώ ενώ βγαίνουμε έξω από την Σχολή, όμως, δεν δείχνει να με προσέχει καθώς το βλέμμα της είναι στραμμένο προς την απέναντι πλευρά του πεζοδρομίου.

"Δεν θέλω να σε φρικάρω αλλά ένας too hot for this galaxy τύπος σε καρφώνει με το βλέμμα του. Θεέ μου, είναι μανάρι." λέει τσιριχτά και γυρνώ απαυδισμένα τα μάτια μου, στρέφοντας το βλέμμα μου προς τα εκεί μόνο και μόνο για να συναντήσω τον James -μπροστά από το μαύρο αυτοκίνητο του- ο οποίος μου κάνει νόημα να πάω προς το μέρος του.

"Τον ξέρεις; Γιατί δεν μιλάς; Πάμε να μου τον συστήσεις. Τέτοιες ευκαιρίες δεν χάνονται."

Η Amy φλυαρεί τραβώντας με ταυτόχρονα προς το μέρος όπου στέκεται ο James. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα βρισκόμαστε μπροστά του. Φοράει ένα μαύρο παντελόνι, μια μαύρη μπλούζα και τις ίδιου χρώματος αρβύλες του ενώ από πάνω του δεν λείπει το δερμάτινο jacket του. Δεν δείχνει να προσέχει καν την Amy κι απλά λέει φανερά εκνευρισμένος "Αν αργούσες λίγο ακόμα θα έφευγα."

"Δεν γνώριζα καν ότι θα έρθεις." δικιολογούμαι. Γιατί στο καλό δικιολογούμαι; Αυτός ήταν αγενής.
Η φίλη μου ξεροβήχει και συνειδητοποιώ πως απλά στέκεται εκεί αμήχανα γιατί δεν την έχω συστήσει. Αρχίζω και χάνω την ευγένεια μου, ίσως να φταίει κι η πολύωρη συναναστροφή με τον James.

"Amy από εδώ ο James Carter, James η φίλη μου Amy." διορθώνω το λάθος μου συστήνοντας τους και η Amy φαίνεται έκπληκτη.