11.Bölüm

232 13 4
                                    

Multimedya: Meriç-Derya
                           Uzay-Esila

"Şey ben özür dilerim," dedi ve ben daha birşey diyemeden uzaklaştı.

Kafasına saksı fakan düştü heralde.

Kalabalık koridorda ilerleyip kendimi dışarı attım okuldan çıkıp durağa gittim. Otobüsüm gelince arka tarafa boş bor ikiliye oturdum, kulaklığımı taktım yanımda bir hareketlik hissedince kafamı çevirdim.

"Uzay!" dedim şaşkınlığımı gizleyemeden.

"Esila bak beni dinle lütfen o kız benim hiçbirşeyim sadece beni seven biri öyle saçma sapan bir tepki verip seni rahatsız etmeye hakkı yoktu gerçekten buna ben sebep olduğum için özür dilerim."

"Of! neyse tamam o kız da gelip özür diledi sorun kalmadı."

"Öyleyse benimle yemek yemeye gelir misin ?" diye sorunca bi düşündüm ben daha birşey demeden "Pizza ?" diyince.

Kafamı salladım olur gibisinden çok severdim zaten ama gözlerim dolmuştu aklıma bizimkiler gelmişti pizzayla ilgili bir sürü anımız vardı en çok da ben severdim o günleri hatırlattı bana galiba uzun zaman sonra ilk defa yiyeceğim.

Uzay, " İyi misin ? rengin soldu ve gözlerin doldu."

"Ii-iyiyim sorun yok aklıma birşey geldi sadece" diyip geliştirdim.
O da anlatmak istemediğimi anlamış olacak ki hiç üstelemedi.

Cadde üzerinde bir dominos pizzanın önündeki durakta otobüsten indik.

Pizzacıya girdik siparişleri verip bir masaya oturup olmasinı bekledik.

"Uzay anlatsana biraz kendini daha bugün tanıştık ve çok yakın arkadaşmışız gibi pizza yemeye geldik." dedim gülerek.

"Buraya istanbuldan geldim ailemden kaçıyorum çok sıkıyorlar diye burada bir şirketimiz evimiz falanda var belki temelli bile kalabilirim okul bitince istanbul yoruyor insanı ve babamda çok yoruyor." deyip güldü ve devam etti. "Aynı yaştayız zaten bir kız kardeşim var 16 yaşında tam bir ergen ama çok güzeldir babamı anlamışsındır az çok nasıl biri olduğunu ve dünya güzeli koruyucu melek gibide bir annem var, bu kadar tanıtabilirim yani böyle işte." deyip gülümsedi.

"Çok güzel bir ailen var anlamadığım kadarıyla ailenden kaçma bence kaybedince anlıyorsun değerlerini." dedim buruk bir tebessümle."

"Öyle tabii kaçmak işin şakası onlarsız yaşayamam heralde, ee ben anlattım hadi sende anla-"

"Beyfendi pizzalarınız hazır alabilirsiniz." diye seslenen kıza içimden teşekkür etti uzaya şimdi aile trajedimi anlatamazdım şimdi kötü olmak istemiyordum.

Uzay masadan kalkıp pizzaları alıp geldi. Pizzamı yemeye başladım. Pizzalaramızı yerken benim kendimi tanıtmam kaynamıştı uzayın komik çocukluk anılarını dinliyordum ve uzun zaman sonra ilk defa bu kadar gülmüştüm sanrım.

"Yanağına sos bulaşmış esila." diyip güldü uzay. Bende dediği yeri bulup silmeye çalışıyordum.

"Geçti mi ?" , kafasını sallayarak beni onayladı.

Uzay iyi bir çocuktu sanırım anlattığı çocukluğuna da bakarsak zararsız görünüyordu.

"Uzay!" sesin geldiği yöne döndüm esmer bir çocuk elindeki araba anahtarını sallaya sallaya buraya geliyordu.

Anahtara uzanıp "Heh! ver bakiyim yavrumu sağol hadi sen git sonra ararım seni doğu." dedi çocuğu resmen kovarken. Ben sesimi çıkartmadan onları izliyordum.

Geçmişim (E.A) #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin