-1.Bölüm-

65 10 23
                                    

Her yer karanlık sadece koşuyorum koşuyorum. Yağmur şiddetini her geçen saniye

artırıyor. İleride bir ışık görüyorum yerlerin ıslaklığını aldırmadan koşuyorum.

Çok az kaldı bu karanlıktan kurtulmaya çok az kaldı ve şimdi ise yere düştüm.

Yerden kalkmaya çalışırken arkadan gelen ayak sesleri kulağımın içinde yankılanmaya
başladı.

Arkama dönmeye çok korkuyorum. Hemen düştüm yerden kalkıp koşmaya

başlıyorum. Ne kadar hızlansam da sesler bana daha yakın geliyor. Evet bir kaç

adımdan sonra ışığın geldi yere varacaktım ki biri beni kolumdan çekip hiç farkında

bile olmadığım bir evin duvarına yapıştırdı.Şu an çığlık atmaya çalışıyorum ama nafile

çünkü bir eliyle ağzımı kapatmıştı. Onu kendimden ittirmeye çalışıyorum ama güçlü

vücudu yüzünde bir gram bile yerinden kımıldamıyordu.

Sonunda hiç gücüm kalmadı.Ve artık pes ettim.

Sıcak nefesi boynuma değerken adeta

içim ısınıyordu malum hava çok soğuktu ama yinede ona baktıkça içim ülperiyordu.

Yani şu an ne hissetiğimi bile bilmiyorum. Sonra bana biraz daha yaklaştı ve kulağıma

eğilerek "Immmm kokunu çok özlemişim" kokumu çok özlemiş miş. O pislik olduğu

her halinden belli. Hemen gücümü toparlayıp onu kendimden itmeye çalıştım

vee imkansız.

Bana pis pis sırıtıp "yoksa sen beni hiç özlemedin mi bebeyim?"

"Beni bırak lütfennn ben sana ne yaptım?" diye ağlamaya başladım. Çenemden tutarak

kendi yüzüne bakmamı sağladı "sen beni sevmedin lan.

Bi kere bile" ağlamaya devam

ederken hala bana bağrarak "cevap versene lan,beni bir kere bile sevdin mi?"

Göz yaşlarımı silip "sen sadece bir sapıksın, sadece sapık" ve elini kaldırıp bana

vurucakken bir ışık beni kurtardı. Hiçbir şey göremiyordum gözlerim ışık karşısında

adete kamaşıyordu.

------------Ve Uyandım-------------

Ve her şey yine rüya. Gözlerimi açtığımda annem,babam abilerim vardı. Evet doğru

duydunuz abilerim hem de iki tane. Her zaman ki gibi ben terler içinde kalmıştım.

Annem "kızım yine mi aynı rüya"evet doğru duydunuz o lanet olası günden beri

bu korkunç rüyaları görüyordum ve her zaman uyandığımda hep aynı görüntüyle

karşılaşıyorum annem,babam ve abilerim vardı.

Bu yüzden yakında bütün aile benim odaya taşıncaklar resmen. Kendime gelip

annemin sorusuna cevap verdim. "Evet annecim ama bu biraz daha farklıydı"

Evet o günden beri aynı rüyaları görüyodum ama bu gün tek farklı olan şey

beni o pisliğin elinden kurtaran ışık oldu. Annem bana bakıp sıcak bir gülümsemeyle

"Anlatmak ister misin?"

"Anne çok önemli bir şey değil zaten,hem benim uykumda geldi" hemen esneme

Bir IşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin