Kötü Kızlar Kaybetmez

kötüler daima kazanır.

Kaybedeceğimi mi sanıyorsun? Diyip sinsice gülümsedim.

"Evet" dedi ve duraksadı. Boynundaki ellerim konuşmasını zorluyordu.

"Kötü kızlar" diye fısıldadım. "Kötü kızlar kaybetmez. Kötüler daima kazanır"

Gözlerimin içine baktı. Ve gözlerinden bir damla yaş döküldü. Vampir dişlerimi çıkardım ve şah damarından dişlerimi sokup son damla kanına kadar içtim. Bizim yakın olduğumuzu sanıyordu. Aptaldı. Vampirler insanlarla yakın olmazlar. Ben sadece onu kanı için kullandım o kadar.

Hiçbir insana merhamet etmem. Bu benim doğam.

Kimseye duygusal bir bağ beslememeliyim çünkü böyle olursa kaybederim.  

Ellerimde öldüğünde onu yere fırlattım ve gülümseyerek evime doğru ilerlemeye başladım.

Ev büyüktü ve bense tek başımaydım. Aslında bir hayatım vardı, içinde ailemde olan. Fakat neler olduğunu anlayamadan işler rayından çıkmıştı ve ailemse bana burada bir ev tutup beni buraya yerleştirmişlerdi. Onlara kızgındım. Bu yüzden uzun süredir onlarla iletişim içerisinde değildim. Onlarda ne yanıma geliyor nede beni arıyorlardı. Umursamadıklarını düşünmüştüm ama onca zamandan sonra başlarına birşey gelmiş olma düşüncesi beni huzursuzlandırdı.

Odama çıkıp üzerimi değiştirmeli ve şu kanlı tişörtten kurtulmalıydım. Fazla kan kokuyordu ve gidip sokaktaki insanlara herkesin içinde saldırma hissi uyandırıyordu.

Koyu mor dar ve kısa bir tişört giyip kot pantolonumu giydim ve evden çıktım. Evet ailemin yanına gidecektim.

Arabama atladım ve hızla şehirden çıktım.

Aileme birşey olma düşüncesi aklımda olsa bile bir kaç neşeli müzikle neşeleniyordum. Onlara yeterince kızgındım ve bazen sevgimin önüne geçebiliyordu bu.

+×+×+×+×+

Ailem tek olarak kalmıyordu. Bir kaç aile birlikte kalıyorlardı. Kapı tabiki de kilitlenmediği için kapıyı açtım ve içeri girdim.

Kuzenim Elsa'yı gördüğümde gülümseyip bana sarıldı ve bende ona karşılık verdim.

"Güzelim annemleri görmek istedim. Nasıllar?"

"Derin ailen şuan burada değil. "

"Neredeler?"

Bir cadı olan Elsanın annesi merdivenlerden iniyordu ve bana eliyle işaret etti.

"Gel bunu sana ben anlatırım"

Onunla beraber merdivenlerden üst kata, terasa çıktık.

"Bekliyorum" dedim sabırsız bir şekilde.

"İyiki geldin. Okul başlıyor eğer sen gelmeseydin biz gelip seni alacaktık"  almak? Okul? Sanırım çıldırmadan önce anlatsa iyi olacaktı. Devam etmesini bekledim.

"Biliyorsun annen beyaz ve baban siyah. Bir araya gelmemeleri gereken bir soy ve diğerleri özellikle güçlü olan o karanlıklar annenin ve babanın birlikte olmasını istemiyor. Ve senide bu dünyada istemiyorlar"

"Evet bir çok kişinin istemediğini biliyorum. Hep böyleydi." Dedim sıkılmışça

"Artık ailen kaçarak yaşamak istemiyor. Savaşmak veya seni onlardan kaçırmaktan gerçekten yoruldular sanırım. Ve bir anlaşma yapmak için kurula gittiler. Dost olabileceklerini, eğer siyah tarafa veya beyaz tarafa bir zarar gelirse her ikisi içinde savaşacaklarını ve gerekli yerlerde de sessiz kalacaklarını belirttiler. Ama önce meclisin buna inanması gerekiyor ve buda o kadar kolay olmuyor. Ailenden ne istediler bilmiyorum ama bir süre burada olmayacaklar. Geldiklerinde dost olarak görüleceklerine eminim. Artık ordan oraya kaçmana gerek kalmayacak. Ve seni koruyacaklar. Şimdiyse senin vampir-kurt ve cadıların gittiği okula gitmen gerekiyor. Özellikle sorun çıkarmaman ve insanları parçalamaman. Bu ailene yardımcı olacak"

Pekala.. önce olanları sindirmeliydim. Evet biliyordum ailem beni sürekli kaçırıyordu çünkü ben bir melezdim. Ama son yıllarda bende kaçmaktan gerçekten yorulmuştum. Çünkü ben güçlüydüm ve karar veremiyorlardı. Eğer sadece siyah soydan olsaydım siyahlar beni korumaya çalışırdı fakat her iki soyda kanımda olduğunda ikiside beni öldürmeye çalışıyordu. Evet bundan gerçekten yorulmuştum fakat bu okula gitmek istediğimden de pek emin değildim. Ben bir melezdim ve o okulda öğretilebilecek herşeyi ve daha fazlasını biliyordum. Benim siyah soyum vardı ve bir okula gitmem saçmaydı.

"Okula gitmeme gerek yok" dedim uzun bir süre kendi içimde düşüncelere daldıktan sonra

"Hayır tatlım kesinlikle gitmene gerek var ve sende ailenin istediğini yapıp gideceksin."

"Gerek olmadığını söyledim işte."

"Bense gerektiğini ve gideceğini söyledim."

"Hiç vazgeçmeyeceksin değil mi?"

"Asla diyip gülümsedi ve anlımdan öpüp çekildi. Elsa da o okula gidiyor. Senin için iyi olacak. Bu cadının güzellik uykusuna ihtiyacı var tatlım. " dedi ve yanımdan ayrıldı.

Bense gökyüzünü izleyerek düşüncelere dalmıştım..