Max

73 7 13
                                    

Arkadaşlar "derin" ismini elizabeth ile değiştirdim. Kısaca "eliz" olacak. Sizce nasıl?

Hayır.. hayır!

Aileme bunu yapamazsınız!

"Ailen bunu hak ediyor elizabeth. Ailen düşmanları bir araya getirmeye çalıştı. Onlar hain. Yakılmalılar!"

"HAYIR!!"

Etrafıma baktığımda odamda olduğumu fark ettim. Tanrım.. bu bir kabus muydu?

Aşşağı indim ve arabaya atlayıp ailemle kaldığım eve sürdüm. Elsanın annesi bilirdi.

Arabadan indiğimde seslenerek eve girdim.

"Hey lily"

Lily merdivenlerden iniyordu. "Ne oldu eliz?"

"Ben.. bir kabus gördüm. Çok gerçekçiydi. Yani gerçekleri göstermiş olabileceklerinden korkuyorum lily"

"Tamam eliz sakin ol ve otur. Hadi bana kabusunu anlat."

Elsada gelmişti.

Hızlıca anlattığımda lily bana sadece uyumamı söyledi. "Uyu ki eğer yeniden gösterirlerse ne olduğunu anlayabileyim"

"Hayır yapamam.. o kadar gerginim ki uyumamın imkanı yok" gerçekten günlerce uyuyabileceğimi sanmıyordum.

"Tamam sen canını sıkma olur mu? Bir saat kadar sonra birlikte okula gideceksiniz, ne zaman uykun geldiğini hissedersen buraya gel ve deneyelim"

"Teşekkür ederim lily"

"Önemli değil. Kan ister misin?"

"Ah evet."

"Elsa" diye seslendi. "Bir poşet kan getirir misin elize?"

"Aslında istediğim şey şuan o poşet değil" dedim bıkmış bir şekilde.

"Eliz ailenin iyiliği için en azından bunlarla beslen bir süre. Kötü bir imaj yaratma"

"Pekalaaa" diyip elsanın getirdiği kanın tıpasını açtım ve içerken evin çatısına çıktım."

"İyi uykular lily ben burada güneşin doğuşunu bekleyeceğim" diye seslenmeyide unutmadım.

Elsa da yanıma geldi elinde iki torba daha kan vardı. Elimdeki poşeti büzüştürüp attım ve diğerini aldım. Onuda hızlıca içtiğimde elsa ile gülüşmüştük.

"Tanrım hiç doymayacağım"

"Biz vampiriz Eliz asla doymayacağız alışmak zorundayız"

"Kendimizi doyurabileceğimizi biliyorsun Elsa o insanlar boşuna yaşamıyor."

"Evet Eliz boşuna yaşamıyorlar sen sırf keyfin için öldüremezsin onları"

"O zaman artık boşa yaşıyorlar" dedim ve çatıda uzandım. Elsa da uzandığında bi anlığına düşecekmiş gibi oldu ve refleksle onu tuttup kahkaha attım.

"Sakarsın Elsa"

"Teşekkür ederim Eliz hazretleri siz hiç değilsiniz" diyip güldü

"Tabikide ben mükemmelim"

~'~'~'~'~'~

Ders sonunda bitmişti johnla birlikte elsayıda alıp aşşağıya indik.

"Basketbol oynayalım hadi" diyip ikisininde kolundan tutup çekiştirdim.

"Durun vazgeçtim voleybol oynayalım" diyip bu seferde karar değişikliğimle sağ tarafa çekiştirdim.

"Elizcim önce bi karar versen ha?"

Kötü Kızlar KaybetmezHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin