Fantasie ontvoerd

Hoofdstuk 19- de heenreis

~een maand later~

(P.o.v. Kim)

Vandaag is het zover, Laurens en ik gaan naar Parijs, de liefdesstad van de Wereld. Ik ben zo blij. Mijn moeder brengt ons naar het vliegtuig en dan gaan we met z'n tweeën weg. Ik heb er erg zin in. Ik zit alleen met een probleem.... Ik ben doodsbang voor vliegen. Maar dat zal vast geen probleem zijn. Ik zit tegen Laurens aan te hangen in de auto. Hij is zo lief. Zijn ogen zijn dicht, maar ik voel dat hij niet slaapt. Ik glimlach en probeer te slapen, het is immers nog maar 6 uur, en we zijn al 3 kwartier onderweg. Ik doe mijn ogen dicht en val in een diepe slaap.

~een uur later~

Ik doe mijn ogen open en kijk om me heen. Buiten de auto zie ik allemaal andere auto's en ik zie een bord met Schiphol 3km. We zijn er dus bijna. Ik besluit de Grote Knappe Snurker Laurens wakker te maken. Ik kietel hem met een veertje in zijn neus. Waar dat veertje vandaan komt? Geen idee. Het is in ieder geval een leuk wakkermaakding. Hij (Laurens, niet het veertje...) niest. Ik pak mijn telefoon en maak een foto van hem. Ik ben echt een fotofreak. Overal waar ik foto's van kan maken maak in foto's van. Bomen, graffititekeningen, huizen, lantaarnpalen, het staat allemaal op mijn telefoon en ik denk ook op Instagram. Ik kan niet zonder foto's. Ik ben bang dat als ik oud ben dement word, en dan kan ik me niet meer herinneren wat alles is. Ik klik op insta, en zie meteen allemaal nieuwe berichten. Ik besluit de foto erop te zetten: met lieffie naar Parijs. Zin in! #love #paris zet ik erbij. Ik ben zeg maar verslaafd aan Instagram. Alles zet ik erop. Mijn bijnaam is dan ook Instakim.

"We zijn er Kim, ik ga je uitzwaaien!" Zegt mijn moeder.

Als de auto stil staat stappen we uit. Ik hoor mensen lachen, haastten, praatten. Ik lach Schiphol tegemoet. Ons avontuur begint. We gaan 2 weken weg. We hebben nog een uur vrije tijd en dan moeten we gaan inchecken en al die shit. Ik ren meteen naar de Starbucks. Ook dat is een verslaving. Maar volgens mij hebben wel meer mensen dat. Als ik bij de Starbucks ben aangekomen bestel ik een warme chocolademelk met karamel.

"Welke naam moet erop?" Vraagt een jonge vrouw van een jaar of 20 aan mij.

"Instakim" zeg ik grinnikend terug. Ik reken af en pak mijn beker. Ook daar maak ik een foto van en zet ik op Instagram. Meteen heb ik al 20 likes. Ik vind het raar, maar ik ben best populair. Ik doe mijn telefoon in mijn zak en kijk naar Laurens. Hij drinkt grijnzend van zijn koffie. Ik lach terug en geef hem een kus.

"I love you so much" fluister ik.

"I love you too" fluisterde hij terug.

Als we ons drinken op hebben lopen we verder.

"Zullen we even naar dat KLM winkeltje gaan? Dat is zo grappig en misschien is er nog wel iets leuks voor mijn broertje. Die moet ons nu 2 weken missen." Zeg/vraag ik.

Laurens knikt, en we lopen naar het winkeltje. Ik schiet in de lach, ze hebben hier echt vanalles. Ik besluit een miniatuur vliegtuigje te kopen. Laurens koopt een stewardess barbiepop voor zijn zusje. Grinnikend rekenen we af en lopen we de winkel uit.

"Tortelduifjes, jullie moeten naar de gate en inchecken enzo. Ik ga weg en ga jullie uitzwaaien"

Dan loopt mijn moeder weg. We lopen naar het inceckgedeelte en lopen naar het vliegtuig.

~een kwartier later~

Ik zit in het vliegtuig naast Laurens. Hij is geweldig. Hij weet dat ik het eng vind en hij heeft een arm om me heen geslagen. Ik kijk hem met bang ogen aan.

"Maak uw gordels vast, we gaan opstijgen" horen we via een intercom (of hoe je zo'n ding ook noemt)

Ik maak trillend mijn gordel vast en knijp in Laurens hand.

Na een paar minuten zinn we al in de lucht. Ik kijk uit het raam en zie wolken.

~zo'n anderhalf/2 uur later~

Ik was dus net in slaap gevallen. Gelukkig heeft Laurens mijn gordel vast gemaakt toen we gingen neerstijgen. (Is dat een woord?) En nu sta ik dus op het vliegveld van Parijs.

Heei lieffies,

652 reads!!! Leuk hoofdstuk?

xx Eline

P.s. Er komt een auditie aan!