Fantasie ontvoerd

Hoofdstuk 4- Hasna's verhaal (deel 1)

Dit wordt een klein hoofdstuk, een flashback op Hasna's leven.

Geniet ervan!!

XXX

(P.o.v Hasna)

Ik ben geboren op 24 januari 1998, ik ben nu 14, bijna 15. Kim is dus net iets ouder, en ik lijk nog veel jonger omdat ik een kleine groeistoornis heb. We duiken nu terug in de tijd, ruim 14 jaar geleden.

24-1-1998, 15.12

(Dikgedrukt is de vader, schuingedrukt is moeder.)

Het is een dochter, ik hoopte op een jongen die kan vechten voor vrede in ons eigen land Turkije....

Ach, ik hou van meiden en ik hoop er nog 13 ofzo te krijgen.

Mariah, dat gaan wij nou net even NIET doen....

Maar lieverd, wil jij dan geen schattig lachende baby in je handen?

Nou nee, dankje. Je zoekt maar een andere man als je dat nou echt graag wil.

Okay, dan schop ik je als ehm... ehm.... hoe noemen we haar eigenlijk.

Heb je zelfs daar nog niet aan gedacht??????????

Nou nee, eerlijk gezegd niet, is dat zo erg dan?

Okay, zullen we haar Hasna noemen?

Ja, dat is wel mooi.

Hallo Hasna, welkom bij je familie!

Zo heet ik dus Hasna, nu gaan we verder met mijn eerste dagje school, ik was zo verlegen en ik leek op een kind van 2, al was ik al een maand 4 en de oudste van de klas.

26-2-2002, 08.17

(Dikgedrukt is mijn juf Rosan, schuingedrukt ben ikzelf.)

Hallo Hasna, welkom op basisschool Een Goede Start, wij voeden je op met andere kinderen en zorgen dat je met harde hand wordt behandeld als je iets stouts doet.

Hallo juf....

Ben jij wel 4, je lijkt wel 2, krijg jij wel genoeg te eten thuis?

Nee juf, ehm.... ja juf.

We gaan maar snel beginnen, snel op je plaats anders wordt je hard gestraft.

Okay juf...

Alles wat ik hier zei, zei ik met een bibberende stem en heel verlegen. Ik wist natuurlijk niet wat met harde hand behandeld worden betekend, maar later kwam ik daar wel achter...

Op een dag kwam ik op school en ik ging op mijn plaats zitten. We zaten in de kring en we praatten over het weekend. Ik was 6, zat in groep 3, maar zag er qua lengte uit als 4.

Mijn vriendin mocht vertellen en ik praatte er even doorheen omdat iemand iets aan mij vroeg. Juf Rosan donderde "Hasna, eruit NU!!!" Snikkend liep ik naar de gang. Na een half uur kwam juf Rosan naar de gang en schreeuwde tegen me "Vies onderkruipsel, jij moet maar eens weten dat wij dit hier niet accepteren!" BAM, daar was de eerste klap in mijn gezicht. Ik bukte en hield mijn handen voor mijn gezicht ter bescherming. BAM, de tweede klap kwam hard aan op mijn rug. Ik huilde. Ik huilde heel erg hard. Mijn vriendin hoorde het en stormde de gang op. Ze zag de mishandeling gebeuren en riep de directrice mevrouw De Vries. Zij schold juf Rosan uit en belde de kinderbescherming.

Dit was een klein stukje, maar ik wilde iets publiceren en jullie blij maken. Hierna volgt zeer waarschijnlijk een stukje over het echte verhaal, en dan komt het vervolg hierop. Ik hoop dat jullie het leuk vonden.

XXX Eline