Fantasie ontvoerd

Hoofdstuk 21- wel dus.....

(P.o.v. Kim)

Naja..... Komt die Illy ineens binnen...... Lekker dan.......

Maar goed. Ik denk dus dat die een of andere Illy verliefd op Laurens is.... Dat is eigenlijk ook wel logisch want, zij heeft echt supermooie diepblauwe grote ogen en lange glanzende blonde haren. Zij is echt Assepoester vergeleken met mij. En dan nadat ze is meegenomen door de prins en ze zo'n mooie blauwe jurk aan heeft. Weet je wel, zo'n Disney jurk... Okeeeeeeeeeey.....

Ik zit helemaal in mijn gedachten verzonken als ik de deur open zie gaan en Laurens in de opening staat. Hij loop aarzelend naar me toe. Ik ren de kamer uit. Ik mag hem niet meer. Ik heb 2 maanden lopen sparen voor deze trip naar Parijs, en... En hij verpest het meteen door die stomme Illy. Okey, daar kan hij niets aan doen, maar hij kan op zijn minst niet verliefd op haar worden. Ik ga in de grote lobby zitten, in de gang van het hotel. Ineens merk ik dat ik honger heb. Ik ben opzoek naar de bar, als ik Fleur tegen kom.

"Wat is er?" Vraagt ze.

Ik geef geen antwoord en begin te huilen. Ik kan er op dit moment gewoon even niet meer tegen. Ze is echt behulpzaam en lief enzo, alleen nu wil ik gewoon even alleen zijn. Ze snapt me waarschijnlijk, want ze glimlacht en loopt weg. Ik zucht. Ik wil dit helemaal niet. Dan zie ik een bordje met de weg, aha, de bar is hier om de hoek. Als ik daar eenmaal aangekomen ben, bestel ik een aardbeien-bananen-vanille smoothie en ga ik zitten op een grote bank. Het is hier zo groot en mooi. Dan zie ik Illy aan komen lopen. Pffffffffffffff......

Hier heb ik nu echt geen zin in... Als ze niet zo flirterig deed tegen Laurens, zou ik best vriendinnen met haar willen worden, maar nu.... Nee echt niets voor mij..... Als mijn smoothie op is geef ik het glas terug en loop ik naar de chocoladerepenautomaat. Ik heb gelukkig nog 50 cent, dus ik koop een mars. Met de mars in mijn hand loop ik terug naar de hotelkamer. Daar hoor ik gepraat. Ik herken de stemmen van Fleur en Laurens. Fleur loopt te schreeuwen en Laurens blijft rustig. Ik doe de deur open en zie daar een betraande Laurens en een woedende Fleur staan.

"Hij heeft je bedrogen, genaaid en gebroken!" Schreeuwt Fleur tegen me.

Ik schrik, en begin te huilen. Ik ren de kamer uit. Waarom? Ik hoor de deur open gaan en iemand legt een hand op mijn schouder. Het is Fleur. Ik glimlach in mijn hoofd, maar van buiten lukt het me niet. Ik friemel gefrustreerd aan mijn haar. Fleur ploft naast me op de bank, en ze gooit een zak paprikachips op mijn schoot. Ik schiet in de lach. Je moet weten, ik hou erg van paprikachips, bijna net zoveel als van chocola. Vandaar...... Ik doe de zak open en pak er een chipje uit. Fleur doet hetzelfde.

"Sorry" zeg ik.

Ik zie Fleur verbaasd kijken.

"Waarom sorry? Ik bedoel, je hebt toch niets fout gedaan?"

Ik glimlach en zeg: "sorry dat ik je negeerde"

Ze schiet in de lach. Het lijkt echt alsof ik haar al jaren ken. Ik weet ook wel dat dat niet zo is, maar ze is een van de weinigen die ik op dit moment nog kan vertrouwen.

"Eigenlijk wil ik terug naar Nederland!" Zeg ik.

"Ik ook!"

Ze slaat een arm om me heen. Eindelijk ben ik niet meer alleen!