Better Love | Book 3 | ✓

21. Όλα θα πάνε καλά, στο υπόσχομαι.

Άλλο ένα σήμερα, γιατί το προηγούμενο ήταν λίγο μικρό.

_________________ 

21. Όλα θα πάνε καλά, στο υπόσχομαι.

Το γυαλί είχε καρφωθεί βαθιά στο πόδι μου και μπορώ να πω, πως μόνη, δεν θα μπορούσα να το βγάλω. Και αν δεν μπορούσα να το βγάλω, θα αιμορραγήσω. Και μπορεί να πεθάνω από αιμορραγία.

Δεν θα πεθάνω. Δεν γίνεται να πεθάνω. Δεν γίνεται να πεθάνει κάποιος από αιμορραγία στο πόδι.

Σωστά;

Ίσως υπερβάλω.

Και μπορώ να βρω τον λόγο για τούτη την υπερβολή. Όσο περνάνε τα δευτερόλεπτα, ο πόνος γίνεται μεγαλύτερος, και η ιδέα του αίματος στο πάτωμα, με τρομάζει περισσότερο. Να πεις ότι ήταν ένα απλό χτύπημα, δεν ήταν. Ολόκληρο γυαλί είχα καρφωμένο στο καλό!

Και βέβαια, με τον πόνο, προσπαθούσα ακόμη με το χέρι να κρατήσω τη φωνή και τα αναφιλητά μου. Και αυτό, γιατί μέχρι τώρα υποτίθεται πως θα έπρεπε να ήμουν νεκρή, γιατί ο πιθανότατα υπεύθυνος για αυτή τη κατάσταση στεκόταν έξω από τη τουαλέτα, εδώ και ένα λεπτό.

Ή τουλάχιστον τόσο φάνηκε.

Ίσως δεν ήταν αυτός που πυροβόλησε. Αν ήταν θα άνοιγε απλά τη πόρτα, και μπουμ. Liv τέζα Τερέζα. Αλλά όχι, ήθελε ο γνωστός άγνωστος να κρατήσει το σασπένς.

Αχ Θεέ μου, και όλοι οι Υπόλοιποι, κάν' τε αυτόν τον άνθρωπο να ανοίξει τη πόρτα, γιατί πραγματικά, θα βγάλω το γυαλί και θα αυτοκτονήσω.

Ποιος νοήμων άνθρωπος κλαίει και φοβάται, ενώ από μέσα του βρίζει τους πάντες;

Δεν πάω καλά. Και αυτό με κάνει να θέλω να κλάψω περισσότερο.

Από το μικρό άνοιγμα, στο κάτω μέρος της τουαλέτας, πρόσεξα τα πόδια του γνωστού αγνώστου να μετακινούνται προς τα εμπρός, δεν μπορούσε να ανοίξει τη πόρτα έτσι. Άρα προσπαθούσε να ακούσει.

Πόσο άλλο; Κοντεύουν δύο λεπτά ρε φίλε.

Μετά από λίγο όμως, σιγανά και ήρεμα, ακούστηκε η φωνή του. «Ποιος είναι εκεί μέσα;»

Μα τους θεούς.

«Stephen!» σιγοφώναξα από χαρά.

Τον άκουσα να λέει ήσυχα το όνομά μου, δεν με περίμενε εδώ, και άνοιξε τη πόρτα. Με το που τον είδα, ήθελα να κλάψω περισσότερο. Χωρίς λόγο. Γονάτισε αμέσως δίπλα μου και κοίταξε τη πληγή στο πόδι μου.