Arkadaşlar aslında aralarındaki konuşmalarda elfçe kullanmak istesem de olay gelişimini hantallaştırmak istemiyorum ve bu yüzden yazmıyorum. Lütfen mazur görün...
Fakat karaya çıkar çıkmaz Fingon'un ve Lailas'ın dostu olan büyük oğul Maedhros, Fëanor'a şöyle dedi
"Peki, şimdi hangi gemilerle kürekçileri geri gönderip, ilk kimi getirteceksin buraya? Yiğit Fingon'u mu yoksa Kudretli Lailas'ı mı?" ama bunu duyan Féanor kahkaha attı
"Hiçbirini ve hiç kimseyi! Arkamda bıraktıklarımı artık kayıptan saymıyorum; zaten gereksiz yük olduklarını gördük işte yol boyu. Adıma lanetler okuyanları ve hala da lanetleyenleri bırakalım gitsinler, ahlaya vahlaya dönsünler Valar'ın kafeslerine! Yakın şu gemileri!"
Bu sırada arkada birkaç kişi kalıyordu Melina küçük İdril'i görünce o tarafa koştu ve sarı saçlı kızı kucağına aldı
"İdril, Elenwe nerede canım" dedi
"Bilmiyorum" dedi ağlamaklı Melina geri dönerken tam biri onun kolundan tuttu ve
"Geri dönme!"
"Ecthelion,Elenwe!" dediğinde Ecthelion sonra anlatırım gibisinden bir bakış attı ve İdril'i,Melina'nın kucağından aldı ve iyice hızlandılar ve Fingolfin'in yanına vardıklarında Fingolfin onlara doğru ilerledi
"Nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum çok teşekkür ederim" dedi ve Melian söze karıştı
"Efendim Fingolfin, Lord Turgon'un nerede olduğu hakkında bir bilginiz var mı?" dedi
"Hayır, maalesef" dedi yüzünden küçük bir yaş süzüldü çünkü Argon da ölmüştü
"Ben eğer izniniz olursa onu aramak istiyorum efendim" dedi ve Fingolfin
"Hayatınızı lütfen riske atmayın" ama Finrod öne çıktı
"Ben de Melina ile gidebilirim" dedi ve koşarak yola çıktılar bir ork grubu onları sıkıştırmaya çalışsa da kurtuldular vardıklarında Turgon, Elenwe'nin cansız bedenin yanında oturmuş ağlıyordu.Finrod hemen kuzeninin yanına gitti ve elini omzuna koydu. Melina durdu ve arkadaşı için ağladı ve sonunda
"Turgon gitmemiz lazım, Helacaraxe güvenli bir yer değil" dedi Melina ama Turgon cevap vermedi bunun üzerine Melina emin bir şekilde
"Emin ol Elenwe senin İdril'in yanına dönmeni isterdi, kızını yalnız bırakma" bu sözler işe yaramıştı Turgon ayağa kalktı ve geri döndüler
Yolda büyük bir ork gurubu onları sıkıştırdı daha Melina'nın okları bitmişti.İyi olmadığı kılıcı kullanmak ona teslim olmak gibi geliyordu. Turgon ise üzüntüden hepsini öldürüyordu.
"Bu kadar ork ile daha fazla dayanamayız! kaçmalıyız" bunu duyan Turgon "Birazdan gelirler" dedi ama daha çok dayanamayacaklardı biraz süre geçtikten sonra Galadriel önderliğinde bir grup geldiğinde Melina artık dirençsizdi biraz daha dayandıktan sonra bayıldı.Lailas koşarak kardeşini aldı ve geri döndü.Bu sırada Féanor Orta-Dünya'ya varmıştı bile.
Melina sabah gözünü açtığında başında ağabeyi vardı.Yolun artık bittiğini öğrendiğinde mutlu oldu artık Orta-Dünya'daydılar zaman geçti bir gün Féanor silmariller için kuleye gitti ve ölümcül yaralar almış bir şekilde döndü.Melina her ne kadar Gothmog'un açtığı yaraları iyileştirmeye çalışsa da artık yaraları derindi.Gece durumu ağırlaştı oğullarına yeminini tutması için tavsiye verdi ve Morgoth'a birkaç lanet daha okudu.Öldükten sonra ruhunun ateşinin sıcaklığından bedeni kavruldu ve geriye sadece külleri geriye kaldı.İlluvatar çocuklarının en iyisi ölmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Melina
FanfictionNoldor'un en adaletlisi,Mandos'un gözdesi,Finwe hanedanındakilerin en iyi dostu; gri çeliğin solgunluğundaki yüzü,gri pelerini ve güzel yüzü ile şüphesiz o Noldor'un gururuydu Valar'ın merhametini en çok hak eden kişi. Ecthelion anladı sonun gelişin...