Ik hoor luid getoeter waarna ik schoten hoor, ik schrik en open mijn ogen meteen en tref Kenza al schietend aan terwijl ze haar andere hand op het stuur heeft. Dit is het laatste wat ik had verwacht. Snel haalt ze haar hoofd naar binnen als de andere auto met een gebroken vooruit en piepende banden naast ons schuurt, zonder ook maar een seconde na te denken duwt ze het gaspedaal in en vliegen we zowat de straat door. Pas nadat we een andere straat in slaan laat ze haar auto tot stilstand komen terwijl ze hevig aan het ademhalen is. "What the hell." Mompelt ze terwijl ze geschokt voor haar uit kijkt met nog steeds een pistool in haar hand, snel gooit ze het wapen in haar tas en ademt dan diep uit. Mijn ogen zijn zowat op mijn voorhoofd gesprongen en mijn hart bonkt zo hard dat het zo meteen mijn ribben breekt. Ik hou mijn hand op mijn borst en probeer mijn ademhaling onder controle te krijgen.
Kenza opent de ruiten en de koude lucht verspreidt zich door de auto en wat voelt dat goed. De koude laat de warmte in mij afkoelen en langzaam heb ik alles weer onder controle. "Is hij dood?" Vraag ik afwachtend terwijl ik mijn been op en neer haal door de adrenaline, ze schudt haar hoofd. "Nee, ik heb niet op hem gericht. Ik heb in zijn vooruit geschoten en een aantal keer in zijn banden zodat hij niet meer achter ons aan kan." Legt ze uit, ze is slim. Ik zou waarschijnlijk alle kanten op schieten en hopen dat ik het overleef. Ik wist niet eens dat ze een wapen bij had, het komt dan toch goed van pas. Ze stapt uit haar Mercedes ook stap ik uit en als ze de schade aan treft zucht ze luid. "Fuck." En een andere reeks scheldwoorden ontsnappen uit haar mond. Er zit een flinke deuk in haar auto en een hele boel lange krassen, ik snap haar frustratie.
"Ik heb zo verdomd lang voor dit ding gespaard!" Roept ze woedend en geeft nog een schop tegen de voorste band. Ik begrijp dat ze boos is maar we leven tenminste nog. Ik heb haar nog nooit zo kwaad gezien, ik ken haar als het meisje dat altijd een glimlach op haar gezicht heeft. Ik besluit niets te zeggen aangezien ik toch niets kan zeggen dat haar beter zal doen voelen. "Ga in de auto zitten ik moet iemand bellen." Beveelt ze mij net alsof ze mijn moeder is. Een tikkeltje geprikkeld ga ik dan toch in de auto zitten, ze heeft tenslotte mijn leven gered. Ik haal de ruiten weer omhoog en begin dan opnieuw op te warmen. Dit is echt het gekste wat ik ooit heb mee gemaakt, ik kan het nog steeds niet geloven. Ik was altijd op zoek naar avontuur in mijn leven maar dit heb ik nooit gewild.
Ik kijk uit het raam naar Kenza en ze staat te schreeuwen aan de telefoon, ik kan niet verstaan wat ze zegt door de auto's die voorbij rijden. Ze lijkt behoorlijk geïrriteerd en na een minuutje hangt ze op. Ze komt terug in de auto zitten en slaat de deur met een hevige klap dicht. "Gaat het wel goed?" Vraag ik en ben echt bezorgd, straks ontploft ze. Ze legt haar handen op haar inmiddels rode wangen en haalt enkele keren diep adem. "Ja." Is het enige wat ze zegt en start dan de auto, mijn zicht op Kenza is na vandaag behoorlijk veranderd. Ze is meer dan een tuttebel, veel meer. Ze lijkt zo onschuldig maar het is echt een ferme vrouw.
De radio staat weer aan maar deze keer blijft het stil, na een dik uur zie ik dat we St. Louis in Missouri binnenrijden. Missouri is waar ik ben opgegroeid en zeven dagen geleden leefde ik hier nog. Niet in St. Louis maar in Perry. Ik mis mijn oude leven echt, het eten, mijn familie, mijn vrienden, sociale media, internet, mijn fucking vrijheid. Ja dat mis ik misschien wel het meeste, ik probeer de gedachtes van mij af te schudden en mij te focussen op de muziek. Steeds zak ik verder weg en uiteindelijk vallen mijn ogen dicht.
"Sta op Doornroosje." Hoor ik als ik enkele keren een duw krijg, ik open mijn ogen en een lange geeuw verlaat mijn mond waardoor Kenza ook moet geeuwen. Ik stap uit haar auto en rek mij even uit en wanneer ik dan voor mij kijk valt mijn mond letterlijk open. Het huis voor mij is adembenemend, het is een groot wit huis met drie verdiepingen en het heeft een aantal balkons. Het huis heeft enorme ramen met een blauwe gloed, ik sta echt versteld. "Van wie is dit huis?" Vraag ik terwijl ik het huis nog steeds bewonder.
"Van Drake, de zoon van Sage." Antwoordt ze en haalt haar koffer uit de kofferbak, dus hij gaat kamp een overnemen? Als ik zo een groot huis zou hebben dan zou ik waarschijnlijk niet eens buiten komen. Ik ben honderd procent zeker dat dit huis ook een enorme tuin heeft met een zwembad, jammer genoeg is het te koud om te zwemmen. We lopen naar de voordeur toe en een vrouw doet de deur open, ik denk dat ze een van de werksters is aangezien ze een witte schort aan heeft. De vrouw begroet ons met een warme glimlach en Kenza zet haar koffer en tas aan de kant, haar jas wordt aangenomen. Kenza loopt door de ruimte heen en met grote ogen volg ik haar, we komen in de keuken terecht en allerlei lekkere geuren vullen mijn neus. Drie werksters zitten verschillende hapjes klaar te maken. Al het werk wordt voor ons gedaan, ik dacht serieus dat we zelf aan de slag mochten.
Kenza neemt een van de toastjes met een salade op en steekt het in haar mond. Ze steekt haar duim op en glimlacht. "Het is echt lekker." Complimenteert ze hun werk liefjes, ze krijgt een dankbare glimlach terug en dan loopt ze opnieuw terug naar de plaats waar haar koffer en tas staan. Ze is hier al vaker geweest en ik ben zeker dat ze de weg blindelings kent, daar aangenomen loopt ze klein stukje verder waar een lift staat. Dit huis heeft serieus een lift voor maar drie verdiepingen, stom geblazen stap ik in de lift samen met Kenza. Ze drukt op het cijfer een en na enkele seconden gaan de deuren alweer open.
We lopen door de gang die echt prachtig is, ik kijk naar de verlichting in de gang en besef hoe mooi het zou zijn als het donker was. Alles is zo netjes en strak ik kan het haast niet geloven omdat ik zelf nog nooit in zo een huis ben geweest. Het wit is echt wit en niet grauw of dof, het ruikt hier schoon en fris. Ze opent een deur verderop de gang en loopt dan naar binnen, ook ik ga naar binnen en we komen aan in een ruime kantoor. Er is hier met nogal grijzige kleuren gewerkt maar ik vind het wel iets hebben, Kenza loopt naar de ruiten toe en haalt de rolluiken omhoog. De hele ruimte wordt verlicht en het lijkt direct een stuk minder grauw. "We moeten deze tafels aan elkaar schuiven." Laat ze mij weten en ik loop naar de twee witte tafels toe, Kenza komt bij mij staan en samen duwen we het zware meubelstuk een stuk naar voren en doen dat ook aan de andere kant. Nu hebben we een lange witte tafel waar ze waarschijnlijk aan zullen vergaderen.
Kenza schuift de glazen deur die de kamer verdeeld open en loopt het andere deel van de kamer in waar ze een stoel meetrekt, ook ik haal nog een stoel en we plaatsen het mooi onder de tafel. Snel nemen we nog het stof af en zorgen dat de tafels leeg zijn. We ruimen de kleine dingetjes nog op en dan knikt ze tevreden. "We kunnen ons gaan omkleden." Zegt ze zuchtend, ik volg haar op de voet en de kamer hiernaast blijkt een slaapkamer te zijn. Ze tilt haar koffer op en werpt het dan met een rood hoofd op het bed. Nieuwsgierig loop ik naar haar toe en ben benieuwd wat voor outfit ik aan krijg. Ze ritst haar koffer open en haalt er enkele paar hakken uit.
"Ik had normaal gezien iets anders in gedachten maar ik ben van stemming veranderd." Vertelt ze met een grijns en laat twee heel onthullende jurken zien.
"Ik doe dat echt niet aan." Laat ik haar verafschuwend weten, straks branden alle ogen op ons om de verkeerde redenen. Ze duwt de jurk in mijn handen en lijkt niet te luisteren naar wat ik net zei.
"I'm in charge now." Brengt ze geamuseerd uit.
---
Zoals beloofd nog een hoofdstuk!
QueennMeliss brengt morgen het eerste hoofdstuk van haar nieuw boek uit dus vergeet zeker niet een kijkje te nemen. (:
Oh en in de media kun je hun kantoor zien.
Als jullie dit nu zien dan heb ik de cover en titel van het boek veranderd! (Hopelijk vinden jullie hem mooi en weten jullie met de titel al ietsje meer.)
-Axchikk
JE LEEST
Play Him Dirty
Teen Fiction"Ooit zal ik jou pijn doen, je gaat hier nog spijt van krijgen. Dat beloof ik je." Elena Marinova raakt verwikkeld in een duistere en gevaarlijke wereld nadat ze wordt gedrogeerd en ontvoerd. Als er een ontsnappingspoging omhoog komt drijven gaat ze...
