Play Him Dirty

Hoofdstuk 37 - Grote Rookwolk

Davon 

Gefrustreerd zit ik op het ziekenhuisbed en wacht op de verdomde dokter die mij eindelijk gaat uitschrijven. Ze hebben de kogel uit mijn arm verwijderd en vonden dat ik de nacht hier moest doorbrengen ter observatie. Ik wilde tegen ze in gaan maar Kenza vond dat ik naar ze moest luisteren aangezien mijn gezondheid voorop ging. Ik ben woedend op Lucya en het eerste wat ik wil doen nadat ik dit gebouw uit ben is haar opzoeken. Ze beseft waarschijnlijk niet eens waar ze mee bezig is, het feit al dat ze een huurmoordenaar heeft kunnen vinden is vreemd. Ze is nooit het type geweest dat zich erg moeide met het donkere wereldje. Ik heb haar tot het uiterste gedreven. 

"Wanneer komt die dokter nou?" Ik word gek hier, tussen vier witte muren zitten in deze kleine kamer hou ik niet lang meer vol. Als Kenza niet bij mij was gebleven dan had ik het ziekenhuis al lang zonder de toestemming van de dokter verlaten. "Niet zo ongeduldig, hij komt zo." Kenza haar stem werkt rustgevend en een lange zucht verlaat mijn mond. Ik zou haar moeten bedanken, ze is de hele nacht geen centimeter van mijn zijde afgeweken. Ik zie dat ze moe is, haar lichte wallen zijn zichtbaar en ze kan haar ogen met moeite langer dan tien seconden open houden. 

"Als je wilt mag je gaan, neem mijn auto maar ik ga wel met een taxi." Stel ik voor al weet ik dat ze het aanbod toch zal afslaan. Ik had dit gisteren namelijk ook voorgesteld maar ze weigerde. "Nee ze schrijven je toch zo uit." Is haar al verwachte antwoord. 

"Waar ga je heen straks?" Vraagt ze terwijl haar ogen elke laag van mijn pupil binnen dringen. Ik kan niet liegen tegen haar. "Naar Lucya." Ze knikt alleen maar en kijkt ongemakkelijk weg. Ik weet dat ze het geen fijn idee vindt maar ik ga naar Lucya toe om onze relatie te beëindigen. Dat Lucya Kenza van het schaakbord wou vegen heeft mijn ogen geopend. "Het is gedaan tussen ons." Voeg ik er aan toe waardoor ze mij meteen weer aankijkt. 

"Tussen mij en Lucya bedoel ik." Verduidelijk ik mijzelf, Kenza en ik hebben nog veel om over te praten. De laatste tijd loopt het niet zo soepel tussen ons maar als Lucya uit het kader is verdwenen loopt het wel de goede richting op. Ik heb een verassing voor haar gepland, ze is volgende week jarig en ik neem haar voor enkele dagen mee naar Parijs.  Ze heeft mij eens vertelt dat ze als klein meisje altijd droomde om daar te studeren dus ik denk dat deze trip haar goed zal doen. Ik weet alleen niet wat het juiste moment is om het haar te vertellen. We hebben echt tijd nodig voor onszelf om uit te maken hoe we verder moeten vanaf hier. 

"Davon Hamilton." Ik kijk op als ik mijn naam hoor, een lange man die een witte doktersjas aan heeft komt de kamer binnen lopen met enkele papieren in zijn handen. Hij schuift zijn bril iets hoger op zijn neus en kijkt mij daarna met een glimlach aan. "De resultaten zijn in orde, u mag naar huis gaan." Ik haal opgelucht adem, ik kan hier eindelijk weg. Hij geeft mij nog een blad aan dat ik moet ondertekenen en daarna verlaten we het ziekenhuis. 

"Waar moet ik je afzetten?" Vraag ik aan Kenza die nogal timide naast mij loopt, ze lijkt nog steeds niet bijgekomen van het voorval. "Thuis, ik fris mij even op en vertrek daarna wel naar het kamp." Laat ze mij weten en loopt stug verder zonder mij ook maar een seconde aan te kijken. We komen bij mijn wagen aan en vooraleer ze het portier volledig kan openen duw ik de deur opnieuw dicht. 

"Wat is er?" Ze draait haar met tegenzin om en kijkt mij futloos aan. "Alsjeblief Davon niet nu, ik ben kapot." Ze heeft geen energie om tegen mij in te gaan al weet ik niet of ik dat helemaal geloof. Ze heeft een bepaalde triestheid in haar ogen en ik weet niet waardoor het komt, ik mis de sprankeling die ze altijd had. 

"Ik heb het nu mentaal even moeilijk, een man die smeekte om zijn leven werd voor mijn ogen neergeschoten door Ace. Het beeld blijft zich maar herhalen in mijn hoofd." Vertelt ze dan zuchtend als ze merkt dat ik niet toegeef, ik ben stil. Ik weet niet wat ik hierop moet zeggen, ik heb er eerlijk gezegd niet bij stil gestaan wat voor effect het op Kenza zou hebben.