Hoofdstuk 14 - Tatoeages

2.2K 93 148
                                    

Snel haast ik mij naar de kar toe waar ik hopeloos op zoek ga naar een zakdoek terwijl ik de vrouw van Davon tot hier kan horen schreeuwen. Ik vind iets dat lijkt op een keukendoek en been met snelle passen opnieuw in de kamer. "Je deed dit met opzet of niet?" Ze torent hoog boven Kenza uit en heeft een hele zelfzekere uitstraling, ze weet waar ze toe in staat is. Kenza antwoordt niet en begint de scherven van de grond te rapen. Davon staat nu ook recht en probeert haar te kalmeren, ik loop naar haar toe en geef haar de paarse keukendoek aan die ze uit mijn handen rukt. Ik zucht en ga ook gehurkt zitten waarna ik de laatste scherven van de grond raap. "Heel mijn jurk is nu verpest, bedankt Kenza." Zegt ze wanneer ze haar donkerblauwe jurk aan het droog deppen is als ze daar mee klaar is gooit ze de keukendoek naast mij neer. Echt fijn dat ze zo vriendelijk is. Je zou verwachten dat ze een hele irritante piepstem zou hebben maar dat heeft ze niet, het is eerder wat zwaarder waardoor ze klinkt als een type dat zo je nek kan breken. Als Kenza geen tegenreactie geeft maakt ze aanstalten om naar haar toe te lopen maar Davon heeft een stevige grip op haar arm waardoor ze niet verder dan een meter voorruit raakt.

"Laat mij los! Ze moet eens op haar plaats gezet worden." Toch laat Davon haar niet los en dat is maar beter ook, zij ziet er namelijk niet zo onschuldig uit. Ze probeert zich nog steeds los te trekken maar Kenza heeft de kamer al verlaten zonder een woord te zeggen. "Great job Lucya nu is dat kind helemaal overstuur. Kenza schatje ik kom na de meeting naar je toe!" Roept Roxanne het zusje van Davon Kenza achterna. Iedereen is nu zowat bezig met hun mobiel en ik kan zien dat ze niets met de drama te maken willen hebben. "Dat kind mag eens leren om haar te verontschuldigen." Ik hef mijn ene wenkbrauw op, Kenza heeft haar excuses aangeboden maar dat was blijkbaar niet genoeg voor Davon's vrouw. Ondertussen is ze nog steeds niet gekalmeerd en probeert ze zich opnieuw los te trekken van Davon.

"Lucya! Je zet ons voor schut, gedraag je." Verheft Davon zijn stem fluisterend, hij klinkt behoorlijk geïrriteerd en duwt zijn vrouw dwingend terug op haar stoel. "Ja Lucya doe eens niet zo achterlijk. Het is maar een vlek, gooi het in de wasmachine en het is er zo weer uit." Ligt het aan mij of mag Roxanne haar schoonzus niet? Wel ze is de beste vriendin van Kenza dus het is logisch dat ze het voor haar opneemt, haar reactie zorgt voor wat rumoerig gelach in de zaal maar Davon schenkt Roxanne een driftige blik terwijl zijn vrouw haar ogen neerslaat. Een ongemakkelijke glimlach verlaat mijn lippen wanneer ik de kamer verlaat, ik dump de scherven op een plateau en ga snel naar de slaapkamer toe. Als ik daar aankom merk ik dat de deur dicht is en wanneer ik hem open merk ik geen spoor van Kenza.

"Kenza?" Ik sluit de deur en loop naar de badkamer toe waar ik op de deur klop. "Ik kom zo." Hoor ik haar somber zeggen, ik weet niet hoe ze haar nu voelt. Ik weet niet eens voor wie ik partij kies, Kenza is Davon's minnares maar Lucya is echt een kreng. Hoe dan ook vreemd gaan is verkeerd wat de situatie ook mag zijn, misschien flipte Lucya omdat ze iets vermoed tussen de twee. Oké, nu ben ik team Lucya. Ik zou dan waarschijnlijk even heftig reageren, ik zou waarschijnlijk Kenza bij haar haren grijpen en over de vloer mee trekken om eens een hartig woordje met haar te voeren. Ik weet niet of Kenza de fles expres liet vallen maar het zou best goed kunnen. Ik ga zitten op het bed en zie uit het raam dat het alweer is gestopt met sneeuwen, ik hoor mijn maag grommen en besef dat er nog genoeg hapjes over zijn. Ik open de deur en loop langzaam naar de kar toe zodat mijn hakken niet afgrijselijk veel geluid maken.

Ik neem enkele toastjes in mijn hand en prop ze bijna allemaal op het zelfde moment in mijn mond als ik de liftdeuren open hoor gaan. Ik probeer zo snel mogelijk te kauwen en kan niet eens meer genieten van de smaak. Ik sta met mijn rug naar de persoon die nu op weg is toe gedraaid en als ik het laatste deel in mijn mond weg slik gaat er blijkbaar iets niet goed en begin ik als een gek te hoesten. Ik grijp met mijn hand naar mijn keel en merk dat ik geen adem meer kan halen. Ik pak snel de keukendoek vast en begin daar in te hoesten wat gelukkig het geluid voor het grootste deel dempt. Enkele seconden later voel ik een hand op mijn schouder. "Gaat het?" Hoor ik een persoon naast mij vragen, ik schud woest met mijn hoofd. Het gaat niet goed met me, ik kan geen adem halen en nu begin ik behoorlijk te panikeren. Hij buigt mij wat naar voren waarna ik enkele stoten tussen mijn schouderbladen krijg en na de vierde keer komt het stukje dat vast zat in mijn luchtpijp er eindelijk uit. Ik kom snel op adem en draai mij naar de persoon toe, ik schrik even als ik mijn ogen open door het type dat voor mij staat.

Het eerste wat ik zie zijn zijn tatoeages, niet eentje of twee. Nee zijn armen, handen en zelfs vingers zitten onder de inkt. Hij heeft een wit hemd aan dat strak rond zijn gespierde borstkas zit, de mouwen heeft hij opgerold waardoor hij nog gewaagder oogt. Als ik op kijk en oog in oog kom te staan met de man die zojuist mijn leven heeft gered forceer ik een glimlach. "Bedankt." Komt er ongemakkelijk uit terwijl ik hem nog steeds aankijk, zijn hele lichaam is vol geklad en ik kan zo uren naar de verschillende gezichten staren die op zijn armen zijn getatoeëerd. "Toevallig een idee waar Kenza is?" Vraagt hij, ik haal mijn volle wenkbrauw op. Heeft ze nog iemand? Opnieuw een type die ik niet had verwacht maar Kenza is heel onvoorspelbaar dat heeft ze mij vandaag duidelijk gemaakt. Hij heeft ook wel wat weg van Davon, nu ik hem zo bekijk zouden het broers kunnen zijn. "Ja iets verderop." Ik gebaar hem mij te volgen en loop naar de slaapkamer toe, ik laat hem binnen waarna ik de deur sluit. Ik wijs naar de badkamer waar hij aanklopt.

"Ik kom zo Elena." Zegt ze wat agressiever, als ze zo nog roept dan heeft ze me helemaal omver geblazen. Misschien laat ze haar innerlijke beest eindelijk los, ik weet eigenlijk niet of dat wel zo'n goed idee is. "Het is Stephan." Laat de getatoeëerde jongen die blijkbaar Stephan heet aan haar weten en het duurt letterlijk maar twee seconden vooraleer het slot van de deur af gaat. Even voel ik mij beledigt, ze wil niet met mij praten maar wel met hem? Ik rol met mijn ogen, ik ben wel nieuwsgierig naar wat de twee tegen elkaar te zeggen hebben. Ze heeft de kraan laten lopen waardoor ik ze nu dus niet kan horen. Ik trap de hakken van mijn voeten en loop dan zachtjes naar de badkamerdeur toe. Ik duw mijn oor tegen de deur maar hoor alleen stromend water. Pas na enkele seconden hoor ik ze praten. "Wat doe jij hier?" Hoor ik Kenza verbolgen aan hem vragen, als die twee ook wat met elkaar hebben dan word ik gewoon gek. Dan is ze de minnares van Davon terwijl ze ook nog een relatie heeft met iemand anders, ze durft wel.

"Wat doe jij hier? Moet je geen drank gaan opdienen?" Grapt hij, ik hoor hem lachen maar Kenza niet en zelf moet ik ook lachen als ik terug aan het scenario denk. Ik pers mijn lippen tegen elkaar zodat er geen geluid aan mijn lippen ontsnapt. "Niet zo boos kijken en veeg je tranen weg." Zegt hij nu serieus, hij klinkt aardig. Wel hij was zo aardig om mijn leven te redden dus hij heeft vast goed bloed door zijn aderen stromen. Het is even stil, te stil waardoor ik denk dat ze wat aan het doen zijn. Samen. Iets wat ze niet horen te doen. Aan de andere kant kan het ook zijn dat ze weten dat ik ze nu af sta te luisteren. Als ik op mijn tippen terug wil keren hoor ik Kenza door het stromende water heen zuchten. "Ik weet niet hoe lang ik dit nog kan volhouden Stephan. Het wordt mij te veel, ik kan dit niet." Brengt ze triest uit en een hele boel vraagtekens vormen zich in mijn hoofd. Kan ze haar relatie met Stephan niet meer aan, of haar relatie met Davon?

"Je kan het wel, je hebt het al langer dan een jaar volgehouden. Moeilijke dagen gaan ook." Gaat Stephan tegen haar in, nog steeds ben ik enorm verward en hoop dat deze conversatie toch nog nuttig voor mij kan zijn. In mijn positie kan ik alle informatie gebruiken. "Je snapt het niet. Ik zag ze kussen... ik was maar enkele centimeters van haar verwijderd. Mijn hart zonk letterlijk in mijn schoenen, je wilt niet weten wat ik voelde op dat moment." Alleen al door de toon van haar stem heb ik het te doen met haar ook al is zij in de fout en niet de vrouw van Davon. Alles valt een beetje op zijn plaats, Kenza heeft een affaire met Davon en Stephan is waarschijnlijk een goede vriend van haar. Het zou ook wel erg toevallig zijn als ze een relatie met beide zou hebben. 

"Ik denk niet dat ik iets kan zeggen dat je beter zal doen voelen maar ik weet dat hij echt van je houdt." Beurt hij haar op, een glimlach verschijnt op mijn lippen al kan ik niet goed plaatsen waarom maar dan krijg bijna een hartaanval als er luid op de deur wordt geklopt, snel stap ik bij de badkamerdeur vandaan en trek ik de deur open om dan oog in oog te komen staan met Davon.

---
Davon's wifey is de mooie dame op de foto.

-Axchikk

Play Him DirtyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu