Kath's POV
I just stared at him. Gusto kong umiyak dahil natouched ako ng sobra. Pero at the same time gusto ko din siyang saktan. As in sobra-sobra na kahit siguro kasuhan ako ng murder ay ayos lang, basta masaktan ko lang siya. He is so damn complicated. Anong klaseng utak ba meron siya? Wala na siyang ginawa kundi paguluhin ang utak ko, gawin ang lahat para maghuramentado ang buong sistema ko, pakabugin ang puso ko dahil sa mga pakulo niya. And yeah, to hell with DJ.
But even if i wanted to hurt him so bad. Gusto ko nalang siyang yakapin. Kahit sa kabila ng pagtatalo namin kahapon at kahit nasaktan ako ng sobra, siguro ay mapapatawad ko din siya.
Nilapitan ko siya, yayakapin ko na siya sana kaso-
"Damn you DJ! How dare you! " At pinagsusuntok ko ang dibdib niya habang pinipigilan ang luha ko. Yes, hindi ko siya niyakap, instead I punched him right off his chest.
"Hey stop cussing Kath.I told you remember? Sabi ko sayo babawi ako. And HECK bumawi na ko't lahat nasuntok mo padin ako? You really are different!" Sabi niya habang gulat na gulat.
Hindi ko inintindi ang mga luha kong tumulo na galing sa mata ko. It's what you called 'tears of joy', maybe? And indeed, he's a man of his words. Im proud.
Natapos ang drama naming dalawa. Yung bigay niya sakin na chocolates nasa bag ko, yung iba iniwan ko sa locker. Ang dami kasi eh! Papatabain niya ata ako! Yung mga baloon naman sa kanya ko na pinaasikaso. Duh, anong gagawin ko sa baloon? Lalamunin?
Dumiretso ako sa next class ko. Kinakabahan akong pumasok, sheez.
Malapit na ako sa pintuan ng marinig ko ang mga kaklase kong sumisigaw.
"KATHNIEL AKOOO!"
"WOOO, kathnieeeelll for the win!"
"Hashtag Team Kathniel ako!"
Mga baliw? Psh.
Pumikit ako at dahan-dahan kong binuksan ang pinto.
Nakita ko yung mga kaklase kong nagsisitalunan, yung iba tulog. Hay, buti nalang walang teacher.
Phew..
Nagpunta na ako sa upuan ko. Well, wala yung katabi kong asungot, alam nyo na kung bakit.
Shit, di ko mapigilan ang kilig. >\\\\\\\\\<
"Bessstfrrieend! Yurr durr olredi! Narinig ko yung balita ah! So sinagot mo na siya? Kayo na? Ahihihi kinikilig ako para sa inyo!" Itatranslate ko lang ang sinabi nya. Sabi niya "you're there already", sigaw nya yan ah habang papunta sa kinauupuan ko.
Walang paki naman yung iba kong classmate, chismisan padin sila ng chismisan. Hay, sawayin ko kaya sila?
"Yes bes, im here! At ha? Anong kami na? Nino?" Taka kong tanong.
"Like duh? Sino pa ba? Edi si Daniel oppa! Ihh! Daebak!"
Ugh, ano daw? Daniel-op.. Err. De-what?
"Huh? Alien words? Pakitranslate po, di ako alien." Sagot ko sa kanya ng naguguluhan. Hindi. Ko. Siya. Maintindihan.
"Ah! Di kasi alien! KOREAN, Bes, KOREAN! Not alien," sabi nya. "So back to the topic, kayo na nga?" Twinkling eyes and mouth slightly opened. Di halatang excited siya.
"Hindi--
"HAH?! Say whaaaat? I thought kayo na kasi nakasalubong ko kanina si DJ eh, malawak yung ngiti. Kala ko dream come true ko na!" Nakapout pa siya. Pinapahalata niya na hindi siya natuwa. Tshh.
Hay. Pano nga ba kung kami na? Naaalala ko yung mga mata niya, yung maganda niyang mata. Long lashes, high nose, thin desirable lips. That are begging to be kissed.
Oo, gwapo siya. Dagdag mo pa na matalino siya, mayaman. And to think na marunong pa siyang mag guitar. It's like many of the population of girls in this school wants to be his girl.
Ako naman, simple lang. Well, alam kong maganda ako. And it is enough to draw the eyes of the people around me to look at me. Alam ko iyon. Hindi sa pag mamayabang maraming nagsasabi na maganda ako. And i know i have the brains too. But, hindi ko sure kung enough ba to para magkagusto sakin si DJ. And thinking about us, being us. It's making me perplexed!
And kung--
"Earth to kath.. Hello.. Get back here!" Winawagayway ni julia ang kamay niya sa harap ko.
Ay. Kausap ko nga pala to.
"Kanina pa kita tinatawag! Gosh, you are daydreaming girl! And you know what.. " Bumulong siya. "Daydreaming is a sign of being inlove, lalo na kung halatang nagbablush ang babaeng nagdedaydream. Like you. " she said, smiling like a psychopath.
Pusang meowmeow! Nakakatakot siya.
And say whut?!
"DAYDREAMING IS A SIGN OF WHAT!!?" Napatayo ako sa gulat.
"Shh! Ang ingay mo! Sabi ko muka kang taong nalulunod sa pagmamahal!"
"Sheez, is that what you get from reading anime's and fangirling about Kpop? " sabi ko. Jusko kinikilabutan ako dito!
"Its a secret! Shhhhhh!" Sabi niya tapos lumabas na siya ng room.
Hay..
Natapos ang period na iyon at nagpunta na ang teacher ng new subject namin.
Wala akong ginawa kung hindi mag doodle sa likod ng notebook ko. Wala si DJ sa tabi ko, kaya walang excitement. Boring.
O__O say whut again?
I- i mean, boring kasi walang nang aasar.
Why am i even explaining myself!
Natapos ang buong araw ng klase, wala si DJ. San kaya nagsususuot ang lalaking yon?
Naglalakad na ako mag isa pauwi.
Earphones on.
Them suddenly...
"Hi Kath. Mukhang masaya ka ngayon ah? Haha. It's because of Dj right?" Sulpot ng isang babae sa harap ko. And yes, it's Liza.
"Hmm. Let's just say na I'm in a good mood." Sabi ko with my killer smile. Alam kong nagseselos siya. Obvious naman na may gusto siya kay Dj eh. You can't deny it.
"It's obvious. Ano bang nangyare? Kiss? Hug? Is he courting you? Roses? Chocolates? What?" Hindu naman siya curious no?
"Why so interested Liz? Something wrong?" Tanong ko sakanya.
"Hmm. No! Nothing. Haha. I'm gotta go! Goodluck." Sabi niya then umalis na siya. What's wrong with her?
Pagdating ko sa bahay, diretso agad ako sa kwarto ko. I can't keep the kiligness na! Myghaaad!
Nilabas ko yung Chocolates na nasa bag ko. Shizzz. Ang sweet niya. Ganto ba talaga pag inlove? Konting effort lang, bumibigay na? Yes, i can say na INLOVE NA KO KAY DJ! INLOVE! Waaaaaaahhhhhhhh!
---*
May nag-requests kasi na mag-UD kami so ayan na. Hahahaha! <3
Comment kayo Guys! Silent Readers, labas! Hahaha. Lablab.
-gwnmk
