FLAWLESS

Hoofdstuk 21

Noa's POV

Ik stond voor de deur van Dylans huis. Het was al de dag na de zogenaamde rechtszaak en ik had besloten om ja te zeggen tegen Dylan. Mijn humeur was al de hele dag op het toppunt en Britt had me geholpen om me op te maken en aan te kleden. Met een zwarte jumpsuit, gouden sieraden, rode lippenstift en mijn zwarte haren in een hoge knot, klopte ik op zijn deur.

'Alles wordt perfect Noa.' fluisterde ik naar mezelf om nog wat moed te verzamelen. Ik bleef alleen maar glimlachen, denkend aan hoe blij Dylan zou worden nadat ik het hem vertel.

Dylan opende de deur en ik glimlachte meteen breder. Het was zo leuk om hem weer te zien. Ik hoorde muziek binnen. Hij leek niet blij.

'Hallo.' zei hij alleen maar. Mijn glimlach verdween. Ik leunde een beetje naar voren vanuit de deur om in zijn huis te kunnen kijken. Er waren meisjes en jongens, maar vooral meisjes, die zaten te kletsen en te dansen.

'Ik ben waarschijnlijk op het verkeerde moment gekomen.' 'Ja best wel.' zei hij chagrijnig. Daarna verscheen er een meisje in een kort blauw jurkje. Ze was behoorlijk opgetut. 'Dylan, kom je nog?  We wachten al veel te lang op je.' 'Ik kom eraan.' zei hij. Zijn ogen keerden terug naar de mijne.

Hij vroeg zich geeneens af waarom ik kwam. Hij staarde alleen met gefronste wenkbrauwen. 'Vaarwel Noa.' En hij sloot zijn deur recht voor mijn gezicht. Ik snapte waarom. Ik had hem geen antwoord gegeven op onze date. Hij kan niet voor altijd op mij wachten. Hij heeft alle rechten om boos te zijn. Toch brak het mijn hart. Ik leunde tegen zijn deur aan en staarde vooruit.

Ik zag een foto uit zijn kleine prullenbak voor zijn deur uitsteken. Wacht, ik zag mijn hoofd op de foto. Ik deed de deksel van zijn prullenbak omhoog en pakte een groot boek eruit, waar de foto tussen zat. Ik opende het boek en zag een paar foto's van de fotoshoot die Dylan en ik hadden. Het waren zo leuke foto's. Eentje met Dylans armen om me heen, een andere waar we elkaar intiem aankeken... Toen zag ik mijn kersen haarspeld die ik kwijt was geraakt. Had hij het gepakt? Op de volgende bladzijde waren er allemaal sticky notes geplakt. Dit waren de notes die ik had geschreven voor Dylan. Gewoon echt toen we elkaar net kenden. Wat schattig dat hij dit heeft bewaard! 

Ik streelde over de twee bladzijden en mijn ogen werden vochtig. Dylan heeft zoveel dingen gedaan voor mij en nu dit.. Kijk hoe ik hem heb behandeld. De tranen begonnen te rollen over mijn wangen. Het spijt me zo erg Dylan.

--

OKÉ, DUS, ten eerste wil ik mededelen dat het een kort hoofdstuk is, omdat ik het hier wilde eindigen. Maar ik beloof jullie dat de volgende heel snel komt, misschien vandaag al. Ten tweede, ik kwam langs ongelooflijk domme spelfouten in de eerdere hoofdstukken, dus sorry voor dat. Niet dat ik zeg dat ik ze hierna niet ga maken. Ten derde, het spijt me heel erg voor niet updaten, maar ik vergat het een beetje. Ik ga zo ver mogelijk proberen te schrijven, als jullie dan nog lezen. Maar dank jullie wel & tot de volgende hoofdstuk x