FLAWLESS

Hoofdstuk 22

Noa's POV

Ik werd kreunend wakker door een stem. Nou, wakker is niet bepaald het woord ervoor. Meer een soort praten in mijn slaap.

'Noa, word wakker!'

'Waar heeft dat ermee te maken?' zei ik slaperig, helemaal onbewust van alles.

'Oh wacht, ze zei wat. Zeg het is opnieuw?'

'Je hebt spierballen net zo groot als ballonnen, zeg.'

'Ik kan er niet meer tegen. Noa! Word wakker, kom op!' Mijn moeder schudde me wakker. Ik begon nog meer te kreunen en deed mijn ogen een beetje open. Ik zag mijn moeder, Nikki en mijn broertje. Alle drie stonden ze naast mijn bed en keken me aan.

'Wat is er? Waar ben ik? Mijn hoofd doet ongelooflijk veel pijn.' Ik merkte meteen dat ik in mijn kamer lag. Het was ochtend. Ik zat meteen recht op. 'Wacht, hoe ben ik hier beland? Waarom weet ik niks meer?'

'Herinner je je echt niks meer van gisteravond?' vroeg Nikki. Ik dacht goed na. 'Ik vroeg als laatst iets aan Dylan en daarna was er een lied ofzo. Verder herinner ik me niks.' Mijn moeder keek me boos aan. 'Dus jij weet echt niet meer wat er gister hier buiten gebeurde?' vroeg Nikki met een geamuseerde glimlach.

FLASHBACK (Nikki vertelt dit aan Noa, maar voor het gemak vertel ik het uit Noa's perspectief.)

'NEE! Laat me los! Ik ga er niet uit. Ik. Ga. Er. Niet. Uit.' Dylan en Nikki trokken aan mijn armen en probeerden me uit Dylans auto te halen. 'Kom op schat, we zijn thuis. Tijd om lekker te slapen in je bed.' zei Nikki. 'Ga jij maar! Dylan en ik gaan nog de hele nacht verder feesten, toch Dylan?' Ik glimlachte naar hem. 'Waarom heb je zoveel gedronken?' mompelde hij. Ze trokken weer aan mijn armen. 'Ga dan Nikki. Ik zag wel hoe je keek naar Dylan. Denk je dat ik een meisje naar hem laat kijken? Hij is van mij!'

'Kom op Noa, straks ziet iemand jou zo en ga je voor schut staan.' zei mijn all-time favoriete crush. 'Ja daagg! Ik ga niet voordat ik een doei-doei kusje krijg.' Ik tuitte mijn lippen. 'Doei-doei naar Noa.' Ik trok zijn mooie, sterke handen naar me toe en hij viel voorover, maar niet op mijn lippen. Hij trok zijn handen terug en ik knalde neer tegen de autostoel. 

Ik stond op en deed mijn armen om Dylans nek heen. Ik speelde met zijn zachte wangetjes. 'Ahh, schaam je je nu?' Hij is zoo schattig. Ik knuffelde hem. Toen deed ik bibber. Brrr. Ik wreef met mijn handjes over mijn armpjes. Dylan trok zijn jas uit en deed het om mijn schouders heen. Hij is zoo een gentleman. Ik wilde hem weer knuffelen, tot zijn warme jas opeens niet meer om mijn schouders was. Ik pakte het op van de grond en deed het weer om mijn schouders heen. Het verdween weer nadat ik mijn knappe superheld wilde knuffelen. 

'Je jas is gebroken, hij werkt niet meer.' zei ik sip. Toen was Dylan opeens veel lager. 'Wauw, ik ben opeens zo lang geworden.' 'Nee,' Hij was weer hoger. 'Ik bukte alleen om mijn jas op te pakken. Het is niet gebroken, doe je armen er maar in.' Ik stak mijn armen uit en Dylan stopte mijn armen in de mouwen van de jas. Toen ik hem weer knuffelde, viel het er niet af! Hij had het gerepareerd. Ik knuffelde mijn Dylan stevig.

'Noa?! Hoeveel heb je gedronken? Kom we  gaan naar binnen.' Een vrouw begon te trekken aan mij. Ik duwde haar weg. 'Wie ben jij vrouw?! Raak me niet aan. Ik ben bezig.' Ik richtte mijn aandacht weer op Dylans wangen. Ze zijn zo zacht. Net zoals baby billetjes. Ik lachte om mijn eigen grap. Baby billetjes hahaha.

Nikki trok me van Dylan af. Die vieze heks. Ik knipoogde steeds naar Dylan.

'Mevrouw Adelaar, wij weten ook niet hoe dit is gebeurd. Blijkbaar kan Noa niet goed tegen alcohol.' zei de vieze heks. 'Het spijt ons zeer, mevrouw, met wat er met uw dochter is gebeurd. Ik hoop dat u het ons vergeeft.' Mijn prins is zo aardig. 'Het is niet jullie schuld, dus maken jullie je maar geen zorgen, kinderen.' Weer trok die vrouw aan mij. 'Laat me is los! Chillax. Psst, vrouw, ik moet nog doei-doei zeggen tegen mijn knappe hunk daaro. Hij heeft het al véél te druk. Hij moet de wereld nog redden. Toch superman?!'