Eldtie'nin Gizemi

1. Blüm 2. Kısım

Ona baktığımda bana uzaktan ‘’3. Teneffüs kütüphanede buluşalım.’’ Diye ağzını oynattı. Ben önce şaşırdım ama zaten bu benim de işime gelirdi, çünkü ben de onunla konuşmak istiyordum. Bu yüzden tamam anlamında gözümü yavaşça kapayıp açtım. Tam o sırada 3.dersin zili çaldı ve öğretmen geldi.

Teneffüs zili çaldı ve ben kütüphaneye doğru yol aldım. Bizim okulun kütüphanesinde genelde ‘’asosyal’’ dediğimiz kişiler olur sadece. Normal olanlar birkaç kişi de buraya genelde uğramazlar. İçeride ses yapmak yasaktır, ama birkaç kez geldiğim için biliyorum, ses yapsan da kimse sana kızmıyor. Bir keresinde ben, Feylu, Melris ve Sed, burada komik bir kitap okuyorduk ve yüksek sesle gülüyorduk, eğleniyorduk, bir an kütüphanede olduğumuzu unutmuştuk. Fark edip sustuğumuzda ne bize bakan vardı, ne de kızan. Herkes kitabını okumakla meşguldü sadece. Herkes öyle bir odaklanmıştı ki hiçbir ses duymuyorlardı sanki.

İşte, kütüphanenin önündeydim. Kapıyı açıp oradan içeri girdim. İçeride 5-6 kişi vardı. Gözümle Triali’yi aradım ama bulamadım. Herhalde birazdan gelir, diye düşünerek bir sandalyeye oturdum. Tam düşüncelere dalmışken biri omzuma hafifçe dokundu.

    ‘Ay!’ Bir anda irkildim.

    ‘Ay!’ Triali de tepkime irkildi.

    ‘Sen miydin ya,’ dedim. Triali karşıma oturdu.

    ‘Benim kim olduğumu merak ediyorsundur,’ dedi.

    ‘Evet,’ dedim. ‘Normal bir insan değilsin, öyle hissettim.’

    ‘Normal bir insan olmayan asıl sensin. Ben de öyleyim tabii ki.’

     ‘Ne? Ne diyorsun? Nasıl yani?’

Dememe kalmadan zil çaldı. Herkesin kitap kapatma sesleri duyuldu.

   ‘Hadi, sonra konuşuruz.’ Deyip ayağa kalktı ve eteğini düzeltti.

Bense tatmin olamamıştım. Daha sorumun cevabını almadan zilin çalması sinir bozucu bir durumdu. Arkasından surat astım biraz, sonra ben de kalkıp sınıfa gittim.

Ondan sonraki teneffüs çok açtım, Sed, Feylu ve Melris’le yemekhaneye gittik. Yemek yerken aklımda hala Triali vardı tabii. 5.teneffüs, sınıfta Triali’nin sırasının önündeki sıraya oturup arkamı döndüm. Triali biraz şaşkın bir şekilde baktı. Ben de Triali’den açıklama istercesine baktım. Biraz iç çektikten sonra;

   ‘Şimdi sana her şeyi anlatamam,’ dedi. ‘Etrafında değişikliklerin olduğunu fark etmişsindir. Yakında anlayacaksın. Bundan sonra daha dikkatli ol.’

    ‘Hım. Yani olduktan sonra anlayacağım… Dikkat et de ne demek? Tehlikeli şeyler mi olacak?’

   ‘Elbette. Kötü enerji aldığın kişilerden uzak dur.’

    ‘Sanırım hayatım romanlara benzeyecek.’

        Triali hafifçe güldü;

    ‘Eh, biraz öyle olacak.’

    ‘Peki, ben kahraman mıyım yoksa gazaba uğrayan mı?’

    ‘Orasını bilemem. Kaderini sen belirleyeceksin.’

Demek ben belirleyeceğim… Neler oluyordu etrafımda? Neler olacaktı…? Rüyada gibiydim. Ya da bir romanın içinde…